در آستانه روز اربعین و در دهه اربعین شهادت حضرت اباعبدالله(ع) قرار گرفتهایم. چنانکه میدانید زیارت حضرت سیّدالشهداء از این روز آغاز شد. میدانید که بر قرائت زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانههای شیعه بودن که از سوی امام حسن عسکری(ع) اعلام شده است در این روز تأکید شده.
اوّلین جوانه نهال کاشته شده در روز عاشورا در اربعین بر شاخسار قیام نمودار شد و از آن پس «زیارت» حضرت سنّتی و سبیلی شناخته شد برای: «حفظ یاد واقعه کربلا»، «تداوم سنّت احیاگری دینی»، «طریقی برای جلوگیری از تحریف واقعه عاشورا» و «تمسّک به حبلی و ریسمانی» که چون شاخصی مطمئن از واقعه عاشورا تا واقعه ظهور امتداد مییافت. شاید به همین جهت است که در زیارت اربعین و در فرازهای مهم و آخرین آن، زایر حضرت اباعبدالله(ع) اعلام پیوند و عهد قلبی میکند تا همواره خودش را تابع امر و مهیّای یاری و نصرت امام حسین(ع) بسازد تا آن زمان که خداوند اذن ظهور حضرت صاحبالزّمان(ع) را که خونخواه حضرت اباعبدالله(ع)اند صادر کند. «عبارت قلبی لقلبکم سلمٌ و امری لامرکم متبع و نصرتی لکم معدّه» همه معنی را در خود دارد. اعلام آمادگی برای نصرت امام حسین(ع)، اعلام آمادگی برای نصرت خونخواه امام حسین(ع) است. «حتّی یاذن الله لکم» تا آن وقت که خداوند اذن میدهد به آن حضرت تا ظهور کند و به امام حسین(ع) که اذن رجعت و بازگشت داده میشود.
از اوّلین اربعین تا آخرین آن که پیش از ظهور میرسد، تکلیف زایر اباعبدالله اعلام عملی و علمی عبارت «و نصرتی لکم معدّه» است. آمادگی برای نصرت و یاری.
باید دید در هر عصر و زمان این یاری و مساعدت چگونه ضرورت و صورت عملی پیدا میکند. در پی رواج عرفانهای کاذب در کشور که به قصد ایجاد انحراف و التقاط و بدعت در آموزههای دینی جوانان مسلمان و شیعه توسعه یافته، از سوی حضرت آیتالله العظمی صافی دراینباره هشدار دادند و اعلام کردند: «حفظ مواضع اهل بیت و حفظ موقعیت شیعیان لازم و واجب است» و مسیر خدمت به شیعهها و حفظ و نگهداری مواضع آنها و تبلیغ مکتب اهل بیت را جهاد فی سبیلالله و باعث خوشحالی حضرت صاحبالزّمان شناختند.
اجازه میخواهم عرض کنم یکی از وجوه آگاهی و آمادگی در نصرت حضرت اباعبدالله حراست از کیان فرهنگ ولایی و مهدوی از دستبرد فرقهها و جریانات معاند وابسته به استعمار چون وهابیت و بهائیت است. از این طرف و آن طرف خبر میرسد که وهابیون سلفی پا را از میدان تبلیغی و یادگیری در مناطق مرزی و جنوب کشور فراتر نهاده و در شهر تهران با استفاده از چتر امنیتی یکی از سفارتخانههای عربی اقدام به برگزاری نماز جماعت نمودهاند و حتی با سوءاستفاده از شکیبایی و صبوری و بزرگمنشی شیعیان این دیار و نظام اسلامی زبان به تکفیر و تقبیح میگشایند.
همواره سلفیها و بهائیان برای شبهه پراکنی و تبلیغ علیه مکتب اهل بیت(ع) از پوشش شرکتهای صنعتی، تجاری یا بذل و بخششهای به ظاهر خیرخواهانه و عامالمنفعه استفاده کردهاند، مانند آنچه در برخی نقاط جنوبی کشور شاهد آن بودهایم.
جالب توجه آن است که به نقل از روزنامه البینه عراق، سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا «سیا» و «موساد» رژیم صهیونیستی بخشی از مزدوران مورد نیاز خود را از همین طریق و از میان زنان و جوانان که به ظاهر اصالت عربی دارند جذب میکنند.
اقدام گروهک تکفیری سپاه صحابه در حمله به عزاداران اباعبدالله در نقاط مختلف پاکستان، انفجار حسینیه شیعیان در کویت، حمله به عزاداران عراقی، پخش کتب ضدّ شیعی در افغانستان و سایر موارد مشابه در همین راستا قابل مطالعهاند.
نباید از این نکته غفلت کرد که امروزه فعالیت فرهنگی، مذهبی و رسانهای، بهسان سلاحی گرم و کشنده جان مظلومان و مستضعفان جهان به ویژه یتیمان آل محمّد(ص) را نشانه گرفته است. در وقت عجز خصم از تصرّف سرزمینها، محفلها و فرقهها اعم از وهابی، بهایی و شبه مذهبیون عارفنما، بهسان موریانه ساختمان و سازمان فکری و فرهنگی مردم را از درون میپوسانند تا در اوّلین فرصت و اوّلین ضربه از هم پاشیده و فرو ریزد. این اقدام از شبههافکنی و مشابهسازی و بدل زدن شروع میشود. شبهه و تردید هر انسان مصممی را از اقدام و عمل باز میدارد. از همینجا بود که عرض کردم اینگونه فعالیتهای شبه مذهبی، مثل سلاح عمل میکنند. نقش بازدارندگی و جذب نیرو به اردوگاه خصم را عهده دارند.
توجّه عموم علمای مناطق جنوبی و مرزی را به ضرورت توسعه مراکز حوزوی و تربیتی مبلّغ هوشمند دینی جلب میکنم، کاش نمایندگان مجلس در این مناطق به جای تلاش بیوقفه برای تأسیس واحدهای دانشگاهی در هر شهر و روستا بخشی از عنایت خودشان را به نام مقدّس حضرت ولیّعصر(ع) صرف این امر مهم میکردند.
کاش سهمی از اینهمه بودجه و اعتبار که در استانها هزینه میشود در کنار همه مساجد شهری و روستایی محلّی برای امکان و بیتوته ائمه جماعت و مبلغین در نظر میگرفتیم. خیرین باید بنا به شرایط و مقتضیات روز، یک بار دیگر امّا دقیق و دردمندانه زیارت اربعین را بخوانند و در مضامینش دقت کنند. إنشاءالله.
اسماعیل شفیعی سروستانی
رادیو معارف، جمعه ۲۵ بهمن ۱۳۸۷