شیخ مصطفی راشد در اظهار نظری عجیب و متناقض با احکام شرعی مدعی شد که اسلام و آیات قرآن شرب خمر را صراحتا حرام نکردهاند.
به گزارش موعود، شیخ مصطفی راشد اظهارنظری عجیب و متناقض با احکام شرعی درباره حکم مشروب در اسلام و آیات قرآن مطرح کرد.
شیخ مصطفی راشد در اظهار نظری عجیب و متناقض با احکام شرعی مدعی شد که اسلام و آیات قرآن شرب خمر را صراحتا حرام نکردهاند.
مصطفی راشد در برنامه «خلاصه کلام» شبکه ماهوارهای «الحیاه» گفت: حد و حدود قاطع و واضحی برای مشروبخوار وجود ندارد.
وی افزود: خداوند فرموده است شرب خمر گناه است و مردم را به دوری از آن دعوت کرده؛ اما آن را حرام نکرده است.
راشد تأکید کرد: متون دینی باید برای مردم توضیح داده شود.
این عالم الازهر در حالی حکم قرآن درباره شرب خمر را زیر سؤال برده و آن را نقض کرده است که خداوند در آیه ۹۰ و ۹۰ سوره مائده: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ * إِنَّمَا یُرِیدُ الشَّیْطَانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَدَاوَهَ وَالْبَغْضَاءَ فِی الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ وَیَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاهِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ: اى کسانى که ایمان آوردهاید شراب و قمار و بتها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند پس از آنها دورى گزینید باشد که رستگار شوید* همانا شیطان مىخواهد با شراب و قمار میان شما دشمنى و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز باز دارد پس آیا شما دست برمىدارید.» صراحتا آن را نهی کرده است.
علاوه بر اسلام هیچ آیینی به شرط مصونماندن از تحریف، شرب خمر را جایز نمیداند. روایتی از امام رضا(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: ما بعث الله نبیا الا بتحریم الخمر: خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد، مگر آنکه شراب را در شریعت او حرام کرد.» بنابراین تصور این که حرمت شراب فقط مربوط به دین اسلام است، تصوری نادرست است و اینکه امروزه در برخی ادیان شرب خمر را حلال میشمارند، این خود یکی از نشانههای تحریفهایی است که در آیینهای الهی به دست بشر صورت گرفت که نمونه بارز آن را میتوان در دین یهود و همین طور در تحریفاتی که در دین مسیح توسط پولس قدیس(از مبلغان مسیحیت) صورت یافت، مشاهده کرد.
همچنین باید دانست احکام الهی براساس مصالح و مفاسد است یعنی حلالیت نشانه مصلحت و فایده داشتن آن برای انسان است و حرامبودن به دلیل مفسده و ضرری است که آن چیز برای انسان دارد.
منبع: خبرگزاری قرآنی