موعود پایگاه اینترنتی موعود
فرا رسیدن بهار و آغاز سال نو برای بسیاری از ما تنها بهانه‌ای برای شادی، سرخوشی، گشت و گذار در طبیعت، تفریح و شور و نشاط است. البته هیچ‌کدام از اینها در جای خود بد نیست و نمی‌توان کسی را به خاطر آنها سرزنش کرد؛ چون شادی و شور و نشاط هم لازمه زندگی و بخشی جدایی‌ناپذیر از حیات ماست، ولی آنچه می‌تواند موجب تلقی منفی از شادی و سرخوشی ما در این ایام گردد، غفلت و بی‌خبری است که معمولاً در هنگام شادی‌های دنیایی به سراغ ما می‌آید. غفلت از یاد خدا، غفلت از وظایف و مسئولیت‌هایمان در این دنیا و غفلت از جایگاه و نقش خود در عالم هستی.
توجه به دعاها و اعمال عبادی که در هنگام فرارسیدن سال جدید به آنها توصیه شده است، می‌تواند تا حدّ زیادی ما را از درافتادن به وادی غفلت و شادی‌های خالی از یاد خدا، در امان دارد.
یکی از دعاهایی که در این زمینه کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، دعای پیامبر گرامی اسلام(ص) به هنگام آغاز سال جدید است. اگرچه این دعا در آغاز سال قمری وارد شده است، ولی مضمون و محتوای والای آن به گونه‌ای است که می‌توان آن را در آغاز سال شمسی نیز خواند.
پیامبر اعظم در آغاز این دعا می‌فرماید:
«بار خدایا! تو آن معبود دیرپایی و این سال جدید است. پس از تو می‌خواهم که در این سال، در امان ماندن از شیطان، توانایی بر [مهار] این نفس امر کننده به بدی و سرگرم شدن به آنچه مرا به تو نزدیک می‌گرداند، عطایم فرمایی…»
با امید به آنکه سال جدید برای همه ما سال تجدید عهد و پیمان با خدای متعال و دور شدن از همه غفلت‌ها و فراموشی‌ها باشد. ان‌شاءالله.
سال جدید بر شما مبارک
ماهنامه موعود شماره ۹۷
