حدیث :
بالسّند المتّصل إلى الشّیخ الجلیل عماد الإسلام، محمّد بن یعقوب الکلینىّ، رضوان اللّه علیه، عن عدّه من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد بن خالد، عن أبیه، عن عبد اللّه بن بحر، عن أبی أیّوب الخزّاز، عن محمّد بن مسلم، قال:
سألت أبا جعفر، علیه السّلام، عمّا یروون أنّ اللّه خلق آدم، علیه السّلام، على صورته. فقال: هى صوره محدثه مخلوقه، [و]اصطفاها اللّه و اختارها على سائر الصّور المختلفه، فأضافها إلى نفسه کما أضاف «الکعبه» إلى نفسه، و «الرّوح» إلى نفسه، فقال: «بیتی» و «نفخت فیه من روحى.
ترجمه :
جناب محمّد بن مسلم گفت پرسیدم از حضرت باقر، علیه السلام، از آنچه روایت کنند که «همانا خداوند آفرید آدم را بر صورت خود.» فرمود: «آن صورتى است تازه آفریده شده، برگزید خدا آن را و اختیار فرمود آن را بر سایر صورتهاى مختلفه، پس نسبت داد آن را به سوى خودش، چنانچه نسبت داد «کعبه» را به سوى خود و «روح» را به سوى خود، پس فرمود: «خانۀ من» و «دمیدم در آن از روح خود.»
اصول کافى، ج ١، ص ١٣۴، «کتاب توحید»، «باب الروح»، حدیث ۴