مثلاً به این تناقض که از سرخک به عنوان بیماریای کشنده یاد میشود، توجه کنید:
چکیده:
در سالهای اخیر، تعدادی از متخصصان و پژوهشگران مستقل به بررسی رابطه میان تزریق واکسن در کودکان و بروز بیماریهایی نظیر اوتیسم و سرخک پرداختهاند که نتایج این تحقیقات بسیار غیر منتظره بوده است. نویسنده با اشاره به مواد سمی و خطرناک استفاده شده در واکسنها نظیر فورمالهید، آلومینیوم و بافتهای مرده انسانی و حیوانی، معتقد است که دستیابی به یک جامعه سالم و خلاق، در گروی پاسخ دادن به چنین ابهاماتی از سوی شرکتهای سازنده این واکسنها و مدیران دولتی خواهد بود.
پس از سالها دروغگویی از سوی دولت در مورد واکسیناسیون کودکان، کارمن رید سرانجام تصمیم گرفت که نظرات خود را مطرح کند.
به عنوان یک مادر، او ایمنی واکسیناسیون کودکان را مورد بررسی قرار داد و دریافت که به جای جیوه مورد استفاده در گذشته، هماینک از آلومینیوم و فورمالهید (دو عامل اصلی ابتلا به اوتیسم) بهره گرفته میشود. به علاوه، فورمالهید در مقایسه با جیوه، از ایمنی و سلامت بیشتری برخوردار نیست و استفاده از آن در تشکها به دلیل امکان مرگهای ناگهانی، ممنوع شده است. ابداع و ساخت آخرین واکسنهای تجاری برای عموم، به یک کسب و کار در حال رشد تبدیل شده است که با وجود سیستم کنونی حقوق مالکیت انحصاری، رشد افزونتری نیز خواهد کرد. برای آشنایی بیشتر باید خاطرنشان کنم که براساس سیستم کنونی، هر واکسن جدید برای یک دوره ده تا پانزده ساله، از حقوق انحصاری برخوردار بوده و در این مدت، بیشترین سود را نصیب سازندگانش میکند و پس از رسیدن آنها به اوج سودآوری و قرار گرفتن در سرازیری کاهش سود، نسل جدید و بهبود یافتهای از آن واکسن ابداع میشود.
بیماریهای همهگیر کنونی نظیر اوتیسم، آسم و حساسیتها، در سی سال پیش بیماریهایی نادر به شمار میرفتند و اکنون چندین متخصص برجسته، از این بیماریها به عنوان نتیجه واکسیناسیون سراسری یاد میکنند.
مثلاً به این تناقض که از سرخک به عنوان بیماریای کشنده یاد میشود، توجه کنید:
ـ یک کودک کمتر از پنج سال، با احتمال یک صدم درصد به دلیل ابتلا به سرخک جان خود را از دست خواهد داد.
ـ همان کودک در صورت واکسیناسیون، با احتمال سه صدم درصد به دلیل سرخک و دو صدم درصد به دلیل ابتلا به اوتیسم، جان خواهد باخت.
امروزه با وجود اطلاع پزشکان از مخاطرات و تأثیرات جانبی و ناخواسته واکسنها، وزارت بهداشت همچنان از پذیرش ادعاهای والدین مبنی بر اینکه پیش از واکسیناسیون فرزندان سالمتری داشتهاند، امتناع میکند.
دکتر مرکولا میگوید: اگر همه امریکاییها از مواد تشکیل دهنده واکسن اطلاع یابند، احتمالاً پیش از مراجعه به مراکز درمانی برای واکسیناسیون فرزندانشان، تفکر بیشتری خواهند کرد. شرکتهای سازنده واکسن، به جای استفاده از جیوه، بهسوی فلزاتی نظیر آلومینیوم و فورمالهید روی آوردهاند که از لحاظ مواد سمی آسیبرسان، در سطحی مشابه با فلز جیوه قرار دارند. لیست مواد موجود در واکسنها به همینجا ختم نمیشود. در ادامه با تعدادی دیگر از مواد موجود در واکسنها آشنا شوید:
ـ هیدروکسید آلومینیوم؛
ـ اعضای بدن حیوانات نظیر خون خوک، خون اسب، مغز خرگوش، کلیه سگ، کلیه میمون، رحم و سلولهای مربوط به بافتهای جنینهای سقط شده؛
ـ گلوتامیت فنوکسی اتانول؛
ـ سربیتول؛
ـ ساکروز؛
این مواد افزودنی، عموماً خطرناکتر از خود مواد اصلی به کار گرفته شده در واکسن هستند. اگر شما بهعنوان یک پدر و یا مادر، در صدد واکسن زدن به فرزند خود هستید، مقالات مربوط به تأثیرات جانبی واکسیناسیون را مطالعه کنید، چراکه در اینجا، تفاوت بین مرگ و زندگی است و یکی از بهترین آثار ارائه شده، فیلم دو ساعته انتشار یافته سخنرانی متخصص شناخته شده جهانی این حوزه، دکتر شری تنپنی است. او در این فیلم، نتایج تحقیقات سه ساله خود را با عنوان «واکسنها؛ نگاهی به دستاوردهای مقالات و کتابها و دانش در این حوزه» برای مخاطبان تشریح میکند. دکتر تنپنی برای ارائه حقایق فراروی واکسن، حوزههای زیر را مورد اشاره قرار میدهد:
ـ واکسنها چگونه میتوانند به بروز بیماریهایی نظیر اختلال در سیستم ایمنی، حساسیتها، بیماریهای گوش و… بینجامند.
ـ رابطه اثبات شده میان تزریق واکسن و بروز اختلالات رفتاری و یادگیری در کودکان.
ـ چرا ایمنی واکسیناسیون، هیچگاه در منابع طبیعی تأیید نشده است.
ـ نگاهی به مواد تشکیل دهنده و محتویات واکسن و زیانهای آنها برای سلامت شما.
ـ چگونه مطالعات انجام شده در این زمینه، با نارساییهای فراوانی روبهروست.
و اگر شما یک پدر و یا مادر، یک پزشک و یا علاقمند به داشتن آزادی در انتخاب واکسن نزدن هستید، میتوانید به نوار کاست ارزشمند دکتر تنپنی با عنوان «آشنایی با خطرات واکسیناسیون و چگونه به صورت قانونی از انجام آنها خودداری کنیم» گوش فرا دهید.
بیماریهای سهگانه و اوتیسم؛ یک سر در گمی جهانی
بسیاری از افرادی که اخبار رسانههای پیشرو را دنبال میکنند، مطالبی را در مورد ارتباط واکسن سه گانه و بروز اوتیسم شنیدهاند. هر چند اکثر رسانههای فراگیر و جهانی، کاملاً در جهت مخالف با این یافتهها گام برمیدارند.
رسانههای ما به راحتی بررسیهای انجام شده است بر روی آثار تزریق واکسن به پانصد و سی و هفت هزار و سیصد و چهار کودک دانمارکی را به بررسی تنها پنج هزار و هفتصد و شصت و سه نمونه کاهش دادند.
مجله پزشکی «لنست» نیز در مقالهای اعلام کرده که هیچ ارتباطی میان این دو موضوع وجود ندارد. در این پژوهش، آنها به مقایسه دادههای مربوط به هزار و دویست و نود و چهار کودک مبتلا به اوتیسم و یا بینظمیهای پیشرفته رفتاری و چهار هزار و چهارصد و شصت و نه کودک غیر مبتلا به اوتیسم پرداختند. در مجموع، به هفتاد و هشت درصد از کودکان گروه اول، واکسن تزریق شده بود؛ درحالیکه به هشتاد و دو درصد کودکان گروه غیر مبتلا به اوتیسم، واکسن سهگانه تزریق شده بود.
البته دکتر لیام اسمیت، مدیر پژوهشگران دانشکده بهداشت و طب گرمسیری اعلام کرده است که این اختلاف چهار درصدی اهمیت ندارد! لذا باید این پژوهش را نیز در هماهنگی کامل با مطالعات بینالمللی دیگری دانست که از سوی پژوهشگران مختلف در کشورهای متفاوت انجام شده است. در این شرایط ناگوار، ما شاهد ارائه پروپاگاندا و نه دانش هستیم. چراکه آنان اجازه نقد و بررسی فعالیتهایشان را نمیدهند و حاضر نیستند که به این سؤالات پاسخ دهند:
ـ در سال ۱۹۹۲ میلادی، برنامه سراسری واکسیناسیون در انگلستان به شیوع گسترش اوتیسم در سال بعد از آن انجامید. چرا؟
ـ برنامه سراسری واکسیناسیون در اواخر سال ۱۹۹۴ میلادی، باعث شیوع گسترده مجدد اوتیسم در سالهای ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ میلادی در میان کودکان شد. چرا؟
ـ دومین مرحله از واکسیناسیون سه گانه در پاییز ۱۹۹۶ میلادی انجام شد و بار دیگر در سال ۱۹۹۷ میلادی، ابتلای کودکان به اوتیسم، به نرخی نگران کننده رسید. چرا؟
نگاهی به سیستم ایمنی بدن
در نوزادان، تا پیش از شش ماهگی، سیستم ایمنی بدن آسیبپذیر و تکامل نیافته است. تا آن زمان، فرزندان ما با استفاده از شیر مادر در برابر همه بیماریها مقاوم میشوند و احتیاج به هیچ ماده اضافهای وجود ندارد. تزریق واکسنهای مختلف در دو، سه و چهار ماهگی نوزادان که در آنها از مواد سمی، بافتهای حیوانی، فلزات و سایر مواد خطرناک استفاده شده و در عین حال، سیستم ایمنی نوزاد نیز فاقد کارایی کامل است، به چه دلایلی انجام میگیرد؟
مطالعات مختلف مستقل نشان میدهد که در کودکان نارس و کموزن، پس از واکسیناسیون، آثار متعددی بروز میکند که بروز چند بیماری مختلف، بخشی از نتایج آن میباشد. باید بروز گسترده و بیسابقه اوتیسم را بدترین و فاجعه آمیزترین اثر سیستم کنونی واکسیناسیون سراسری به حساب آوریم.
از شش ماهگی به بعد، بدن نوزاد اندک اندک در جهت تثبیت ایمنی خود گام برمیدارد و با محیط پیرامونی خود شروع به برقراری ارتباط میکند و به مقابله با شرایط نامطبوع اطرافش میپردازد. ابتلای کودک به بیماری سرخک و بهبود تدریجی وی، به زیباترین شکل، نمایانگر چنین تغییری است.
اما کودکانی که هرگز واکسینه نشدهاند، چه شرایطی دارند؟
کودکان واکسینه نشده
در سالهای اخیر، من پانصد کودک غیر واکسینه را مورد بررسی قرار دادهام. این کودکان به دلیل دارا بودن یک سیستم ایمنی دستکاری نشده، بسیار شادابتر و سالمتر از سایر کودکان بودند. البته به دلیل وجود پارهای بیماریها در آنان، من شرایط ارثی، بارداری، شیوه تولد و سایر موارد مربوط به آنها را نیز بررسی کردهام. من معتقدم که شیوه به دنیا آمدن ما، تا سالهای متمادی بر شیوه زندگی ما مؤثر است و یک تولد سالم میتواند دستاورد بزرگی برای فرد، حتی در چهل سالگی به شمار آید!
من معتقدم که پایان دادن به سیستم کنونی واکسیناسیون سراسری، میتواند سنگ بنای ساخت جامعهای سالم و خلاق برای فردا به شمار آید. کودکان امروز، بزرگسالان فردا هستند و دارای همان نیازمندیها، خواستهها، احساسات و تفکرات هستند، هر چند فاقد توانایی ذهنی برای ادای تواناییهای خود همانند بزرگسالان میباشند. برای من و بسیاری دیگر از والدین اندیشمند، آخرین مقالات چاپ شده در نشریه لنست، به معنای شکست در تفکراتمان نیست. به علاوه، اصرار رسانههای فراگیر بر چنین دستاوردهایی واقعاً بیارزش است. چرا که برای ما، پرسشهای بیپاسخ فراوانی همچنان باقی مانده است. تا وقتی که دولتمردان ما بدون تفکر و نگاه واقعبینانه به حقایق، فرزندان ما را در صف واکسیناسیون قرار میدهند، این هراس در اذهان من و همه همفکرانم وجود دارد که نتوانیم هیچگاه پاسخ رضایتبخشی به این ابهامات خود بدهیم.
منبع: www.a-r-h.org
کریستینا هد
نشریه سیاحت غرب شماره ۶۵