اشاره: بنا به نقل بیشتر مورخان، امام علی(ع) دو مرتبه ـ یک بار در آخر سال هشتم هجری و دیگر بار در سال دهم هجری به دستور پیامبر اکرم(ص) برای دعوت مردم یمن به اسلام، عازم این سرزمین شد.۱ آن حضرت در ورود به یمن مورد استقبال مردم قرار گرفت و در فاصله زمانی کوتاهی گروه زیادی از مردم یمن از جمله قبیله حمدان به اسلام گرویدند که این امر موجب خشنودی پیامبر اعظم(ص) شد. متن پیشرو دعایی است که امام علی(ع) به هنگام حرکت به یمن قرائت کرده است.
خدایا به درگاه تو توجه کنم، در حالی که اعتمادی به جز تو ندارم و نه مایه امیدی که مرا به درگاه تو جای دهد و نه نیرویی که بر آن تکیه زنم و نه چارهای که بدان پناهنده گردم، جز درخواست فضل تو و در آمدن در معرض مهر و رحمتت و دلگرمیبه نیکوترین روش و عادتت و تو (ای خدا) داناتری بدانچه در این راه (در سر راه من) پیشی جسته، از آنچه من خوش و ناخوش دارم، پس هر کدام از آنها که قدرت تو در آن بر من در آید، بلای تو در آن ستوده و قضا و قدر تو در آن از روی خیرخواهی است و تویی که محو کنی آنچه را خواهی و ثبت فرمایی هر چه خواهی و اساس همه کتابها نزد تو است. خدایا از من بگردان پیمانههای بلا و ریشه هر سختی را و سایهای از رحمت خود و وسعتی از فضل و لطفی از بخششت بر سر من بگشای تا چنان شوم که نخواهم زود رسیدن آنچه را پس انداختی و نه پس افتادن آنچه را تو زود آوردی و اضافه بر این از تو خواهم که مرا در مورد خاندان و فرزندانم و پیشآمدهایی که برای آنها میکند، محافظت کنی (و آنها را از شرّ حوادث محفوظ داری) بهترین وجهی که در غیاب مردمان با ایمان از آنها محافظت کنی، در اینکه بپوشی از او هر آنچه پوشیدنش لازم باشد و مستور داری از او هر بدی را و بریزی از او هر گناهی و کفایت کنی از او هر پیش آمد ناگواری را. و روزیام گردان سپاسگزاری و ذکر خود را بر این حال و همچنین عبادت نیکو و خشنودی به مقدراتت را ای سرپرست مؤمنان و قرار ده مرا و فرزندانم و هر آنچه را به من عطا فرموده و روزیام کردهای از مردان و زنان با ایمان، همه را در کنف حمایتت که مورد دستبرد واقع نگردد و در پیمانت که شکسته نشود و آن پناهت که سوء قصدی بدان نشود و آن امان تو که نقض نگردد و آن پردهات که دریده نشود؛ زیرا هر کس در تحت حمایت و پیمان و پناه و امان و پرده تو بود (پیوسته) در امان و محفوظ است و جنبش و نیرویی نیست جز به خدای والای بزرگ.۲
ماهنامه موعود شماره ۱۰۸
۱. در اینباره ر. ک: علامه سید محسن امین، سیره معصومان، ترجمه علیحجّتی کرمانی، ج۳، ص۳۲۷.
۲. صحیفه علویه، ص ۳۳۹.
خدایا به درگاه تو توجه کنم، در حالی که اعتمادی به جز تو ندارم و نه مایه امیدی که مرا به درگاه تو جای دهد و نه نیرویی که بر آن تکیه زنم و نه چارهای که بدان پناهنده گردم، جز درخواست فضل تو و در آمدن در معرض مهر و رحمتت و دلگرمیبه نیکوترین روش و عادتت و تو (ای خدا) داناتری بدانچه در این راه (در سر راه من) پیشی جسته، از آنچه من خوش و ناخوش دارم، پس هر کدام از آنها که قدرت تو در آن بر من در آید، بلای تو در آن ستوده و قضا و قدر تو در آن از روی خیرخواهی است و تویی که محو کنی آنچه را خواهی و ثبت فرمایی هر چه خواهی و اساس همه کتابها نزد تو است. خدایا از من بگردان پیمانههای بلا و ریشه هر سختی را و سایهای از رحمت خود و وسعتی از فضل و لطفی از بخششت بر سر من بگشای تا چنان شوم که نخواهم زود رسیدن آنچه را پس انداختی و نه پس افتادن آنچه را تو زود آوردی و اضافه بر این از تو خواهم که مرا در مورد خاندان و فرزندانم و پیشآمدهایی که برای آنها میکند، محافظت کنی (و آنها را از شرّ حوادث محفوظ داری) بهترین وجهی که در غیاب مردمان با ایمان از آنها محافظت کنی، در اینکه بپوشی از او هر آنچه پوشیدنش لازم باشد و مستور داری از او هر بدی را و بریزی از او هر گناهی و کفایت کنی از او هر پیش آمد ناگواری را. و روزیام گردان سپاسگزاری و ذکر خود را بر این حال و همچنین عبادت نیکو و خشنودی به مقدراتت را ای سرپرست مؤمنان و قرار ده مرا و فرزندانم و هر آنچه را به من عطا فرموده و روزیام کردهای از مردان و زنان با ایمان، همه را در کنف حمایتت که مورد دستبرد واقع نگردد و در پیمانت که شکسته نشود و آن پناهت که سوء قصدی بدان نشود و آن امان تو که نقض نگردد و آن پردهات که دریده نشود؛ زیرا هر کس در تحت حمایت و پیمان و پناه و امان و پرده تو بود (پیوسته) در امان و محفوظ است و جنبش و نیرویی نیست جز به خدای والای بزرگ.۲
ماهنامه موعود شماره ۱۰۸
پینوشتها:
۱. در اینباره ر. ک: علامه سید محسن امین، سیره معصومان، ترجمه علیحجّتی کرمانی، ج۳، ص۳۲۷.
۲. صحیفه علویه، ص ۳۳۹.
ماهنامه موعود شماره ۱۰۸