دونالد ترامپ رئیس جمهوری منتخب آمریکا سهم کشورش در تامین بودجه سازمان ناتو را یکی از مصادیق سواری مجانی ناتو از واشنگتن عنوان میکند و خواستار تغییر در روابط آمریکا و ناتو شده است.
به نوشته روزنامه دیلی میل، ایالات متحده آمریکا بیش از ۷۰ درصد هزینه دفاعی ناتو را پرداخت میکند، این در حالیست که این سازما، اساساً برای دفاع از اروپا تأسیس شده است. اعضای ناتو توافق کردهاند دو درصد تولید ناخالص داخلی خود را به بخش نظامی و امنیتی اختصاص دهند، اما آمارها حاکی از عدم اجرای این توافق است. در زمان حاضر آمریکا سه و شش دهم درصد و آلمان یک و دو دهم درصد به بخش دفاعی خود اختصاص میدهند. در واقع از تعداد ۲۸ کشور عضو، غیر از ۵ کشور (آمریکا، یونان، انگلیس، استونی و لهستان) مابقی کشورها کمتر از دو درصد هزینه میکنند. نام فرانسه، آلمان، کانادا و ایتالیا در این فهرست قرار دارد.
بودجه دفاعی سالانه ایالات متحده ۶۵۰ میلیارد دلار معادل سه و شش دهم درصد تولید ناخالص داخلی این کشور است (سرانه پنج دلار و ۵۴ سنت). در مقابل هزینههای دفاعی اروپا سالانه بالغ بر ۲۲۷ میلیارد دلار است که یک دلار و ۹ سنت به ازای هر فرد اروپایی در هر روز است. آمریکاییها میگویند اگر اروپاییها ۵۰ سنت به ازای هر نفر به این مبلغ بیافزایند، میتوانند تعهد خود را در ناتو انجام دهند و بار را از دوش آمریکا بردارند. اروپا که هراسش از روسیه تاریخی است و از قضا ناتو را سپری در برابر زیاده خواهیهای این کشور تلقی میکند، اکنون نگران است با توجه به مواضع مثبت ترامپ درباره روسیه، حمایت آمریکا را از دست بدهد. حمایت آمریکا از این کشورها در دوره جنگ سرد، نقش مهمی در امنیت سیاسی و اقتصادی آنها داشت.
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در واکنش به تهدیدات اتحاد جماهیر شوروی علیه کشورهای اروپایی، چهارم آوریل ۱۹۴۹ بین۱۰ کشور اروپایی، کانادا و ایالات متحده امریکا در واشنگتن تاسیس و بروکسل به عنوان پایتخت آن تعیین شد. کانادا و ایالات متحده از منطقه امریکای شمالی و کشورهای انگلیس، پرتغال، نروژ، ایتالیا، ایسلند، فرانسه، دانمارک و کشورهای بنه لوکس(بلژیک، هلند و لوکزامبورگ) از قاره اروپا موسس سازمان ناتو هستند. کشورهای ترکیه و یونان در سال ۱۹۵۲، آلمان غربی در ۱۹۵۵ و اسپانیا در سال ۱۹۸۲ به ناتو پیوستند. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، درهای ناتو برای کشورهای اروپایی خواهان عضویت در این سازمان باز شد و بر این اساس جمهوری چک، مجارستان و لهستان در سال ۱۹۹۹، استونی، لتونی، لیتوانی، اسلوونی، بلغارستان، رومانی و اسلواکی در سال ۲۰۰۴ و کشورهای آلبانی و کرواسی در سال ۲۰۰۹ به عضویت ناتو درآمدند. بر اساس ماده ۵ این پیمان، حمله علیه یکی از اعضا حمله علیه تمامی اعضا تلقی میشود و همه باید به یاری کشور مورد حمله بشتابند.