این اندیشه که پس از حضرت امام حسن عسکری، علیه السلام، چه کسی زمان امور شیعیان را بر عهده خواهد گرفت، ذهن و دل بسیاری از یاران آن حضرت را به خود مشغول داشته بود و از این رو آنها تلاش می کردند در فرصتهای نادری که توفیق زیارت حضرتش را می یافتند به نوعی پرسش درونی خود را با امامشان مطرح کنند.
از جمله در یکی از روزها که عثمان بن سعیدعمری یار و یاور باوفای حضرت عسکری نیز در مجلس آن حضرت حضور داشت، یکی از یاران ایشان پرسید:
– شما درباره این حدیث که از پدران بزرگوارتان، که بر آنها سلام باد، نقل شده چه می گوید:
«زمین تا روز قیامت از حجت خدا بر بندگان تهی نمی ماند. و هر کس که بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است»؟
آن حضرت در پاسخ فرمود:
آری این سخن همانند روز حق است.
– ای پسر رسول خدا، پس چه کسی پس از شما امام و حجت خواهد بود؟
– پس از من، پسرم محمد، امام و حجت خواهد بود. هر کس بمیرد و او را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است. آگاه باشید که او را غیبتی است که در آن نادانان به گمراهی می افتند و اهل باطل هلاک می گردند. هر کس که در این دوران (برای ظهور) تعیین وقت کند، دروغ می گوید. سپس (با سپری شدن دوران غیبت) او ظهور میکند. گویا پرچم های سفیدی را که در نجف کوفه بر بالای سرش در اهتزاز است می بینیم.۱
با انتصاب حضرت مهدی، علیه السلام، به عنوان دوازدهمین امام شیعیان، شجره طیبه امامت، برگ و باری تازه یافت. تا امروز که آغاز امامت آن حضرت را جشن میگیریم. بدان امید که با ظهور حضرتش همه اهل عالم از این شجره طیبه بهرهمند گردند.
انشأالله
پینوشتها:
۱. کمالالدین، شیخ صدوق، ج
۲، ص ۴۰۹.