قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهٖ):
«کُنْتُ جَالِساً یَوْمَ بَدْرٍ وَ قَدِ انْقَضَتْ عَنَّا الْغَزَاهُ، فَهَبَطَ جَبْرَئِیلُ (عَلَیْهِ السَّلامُ) وَ قَالَ: اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ، وَ یَقُولُ لَکَ:
«یَا مُحَمَّدُ! آلَیْتُ عَلَی نَفْسِی وَ أَقْسَمْتُ عَلَیَّ أَنِّی لَا أُلْهِمُ حُبَّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ إِلَّا مَنْ أَحْبَبْتُهُ، فَمَنْ أَحْبَبْتُهُ أَنَا أَلْهَمْتُهُ حُبَّ عَلِیٍّ، وَ مَنْ أَبْغَضْتُهُ أَلْهَمْتُهُ بُغْضَ عَلِیٍّ.»
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
«در جنگ بدر پس از پایان جنگ نشسته بودم، فرشته وحی الهی جبرئیل علیه السلام نازل شد و عرض کرد: خداوند بر تو سلام میرساند و میفرماید:
ای محمد! با خویش عهد کردهام، و بر خود سوگند یاد نمودهام که همانا محبت أمیر مؤمنان علی علیه السلام را جز بر کسانی که دوستشان دارم الهام نکنم، پس هر که را که دوستشان بدارم، محبت أمیر مؤمنان علی علیه السلام را در دل او قرار میدهم، و با هر کس که دشمن باشم، بغض و کینه أمیر مؤمنان علی علیه السلام را در دل او قرار میدهم.»
بحارالأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، باب (۹۱): جوامع مناقبه صلوات الله علیه و فیه کثیر من النصوص، مجلد ۴۰، صفحه ۴۷.