به گزارش خبرآنلاین، «نکبت» روزی است که صهیونیستها سرزمین فلسطین را اشغال کردند و تا کنون برای ادامه این اشغال از کشتار مردم بیدفاع فلسطین تا تخریب اموال و زمینهای کشاورزی این مردم دریغ نکردهاند. در اسناد جدیدی که به تازگی در دانشگاه های ایجاد شده توسط صهیونیستها کشف شده است معلوم شده اسرائیل وقتی سرزمین فلسطین را در سال ۱۹۴۸ اشغال کرد تنها به کشتار مردم آنجا اکتفا نکرده است بلکه در یک نقشه از پیش طراحی شده درصدد نابودی فرهنگ و ریشههای تاریخی این مردم برآمده است.
بر اساس این اسناد بیش از ۶۰ هزار کتاب در زمان حمله به فلسطین توسط نظامیان صهیونیست جمع آوری شده است تا به نحوی زمینه نابودی تاریخ و فرهنگ این مردم فراهم شود.
مردم شهرها و روستاهای فلسطین با امید اینکه روزی به سرزمین خود بازمیگردند اشیای باارزش خود مثل کتاب را همراه خود نبردند ولی اشغالگران وارد خانهها میشدند و کتابها را به سرقت میبردند به طوری که در بین ماه می ۱۹۴۸ تا فوریه سال ۱۹۴۹ کتابخانه دانشگاه آموزش زبان عبری تنها ۳۰ هزار کتاب و روزنامه و نسخههای قدیمی را در خود جای داد که همگی از شهر بیت المقدس جمع آوری شده بود که تا کنون در این دانشگاه نگهداری شده است.
بنابراین گزارش، در شهرهای دیگر فلسطین اشغالی وضع به همین صورت بود و بیشتر کتابها نابود شدند و بعضی از آنها نیز مصادره. این داستان ناگفته نکبه(نکبت) سالها پنهان مانده بود تا اینکه یکی از دانشجوهای اسرائیلی به نام «گیش آمیت» در آرشیو کتابخانه دانشگاه به طور غیر عادی با کتابهای فلسطینی روبرو میشود که به شکلی منظم پشت سر هم لیست شده بود.
البته خود فلسطینی ها می دانستند که اموال آنها در زمان اشغال سرزمینشان به غارت رفته است ولی هیچ کس باورش نمیشد که دزدی کتابهای فلسطینی یک نقشه از پیش تعیین شده بوده باشد که قبل از حمله به این سرزمین طراحی شده بود.
«غدا کرمی» نویسنده و فعال سیاسی فلسطینی که تا سال ۱۹۴۸ در بیت المقدس زندگی میکرد درباره کتابخانه شخصی پدرش می گوید که یکی از گنجینه های خانوادگی آنها محسوب میشد و سالها تاریخ فلسطین را از پدرانشان به یادگار گذاشته بود اما با این حال دزیدن این کتابها مسئله ای است که باورش از سوزاندن آنها توسط اشغالگران راحت تر است.
در زمان حمله صهیونیستها به سرزمین فلسطین آنقدر حجم فاجعه انسانی و کشتار مردم بی دفاع گسترده بود که کسی حتی به ذهنش نمی رسید بتواند عمق نقشه اشغالگران را تا این حد تصور کند.
کرمی میگوید نقشه فرهنگی صهیونیستها در روز نکبه زیر آوارها مصیبت و رنج مردم فلسطین دفن شد و در اصل نقشه آنها این بود که کاری کنند مردم فلسطین نتوانند ادعایی برای تملک سرزمین های خود را داشته باشند و در این زمینه مدرکی هم نداشته باشند.
قبل از نکبت شهرهایی مثل بیت المقدس و یافا مهد تمدن و فرهنگ فلسطین نظام منظمی در چاپ کتاب و روزنامه داشتند ولی به نظر می رسد صهیونیستها از قبل فکر تخریب این تمدن را طراحی کرده بودند.
برونر فیلم ساز میگوید: «در زمان اشغال فلسطین کتابهای دزدیده شده از فلسطینی ها تا دهه ۶۰ میلادی با اسامی نویسنده ها و صاحبان کتابها در کتابخانه های مخفی رژیم جعلی اسرائیل نگهداری میشد ولی بعد آنها تحت عنوان «AP» یا کتابهای متروکه طبقه بندی شد و هدف از این طبقه بندی این بود که این کتابها صاحب مشخصی ندارند و می توانند به عنوان کالای اسرائیلی مورد استفاده قرار گیرند.
یعنی اینکه این کتابها تاریخ و فرهنگ اسرائیل را میگویند و سرزمینی به نام فلسطین وجود نداشته است. آنها به گونه ای این کتابها را در کتابخانه های اسرائیلی به مردم می دهند که گویی هزاران سال است که در آنجا بوده است.»
به غیر از کتابها و فرهنگ های لغت عربی انگلیسی که سوزانده شده و به عنوان کاغذهای باطله مورد استفاده قرار گرفت در حال حاضر ۶هزار کتاب نایاب مربوط به تاریخ سرزمین فلسطین در کتابخانه های اسرائیل وجود دارد که هر کدام با جلد و محتوایی جدید عرضه میشوند.