اسرار خداوند نزد ماست‏

ابوبصیر مى‏ گوید: امام صادق (ع) فرمودند:
«اى ابا محمّد! همانا به خدا که سرّى از سرّ خدا و علمى از علم خدا نزد ماست که به خدا! هیچ فرشته مقرّب و پیغمبر مرسل و مؤمنى که دلش را به ایمان آزموده، آن را تحمّل نکند. به خدا سوگند! که خدا آن را به احدى جز ما تکلیف نفرموده و عبادت با آن را از هیچ‏کس جز ما نخواسته و نیز نزد ما سرّى است از سرّ خدا و علمى است از علم خدا که ما را به تبلیغش مأمور فرموده و ما آن را از جانب خداى عزّوجلّ تبلیغ کردیم و برایش محلّى و اهلى و پذیرنده ‏اى نیافتیم تا آنکه خدا براى پذیرش آن، مردمى را از همان طینت و نورى که محمّد و آل و ذرّیه او (ع) را آفرید، خلق کرد و آنها را از فضل و رحمت خود ساخت؛ چنان‏ که محمّد و ذرّیه او (ع) را ساخت. پس چون ما آنچه را از جانب خدا به تبلیغش مأمور بودیم، تبلیغ کردیم، آنها پذیرفتند و تحمّل کردند. [تبلیغ ما به آنها رسید، ایشان هم پذیرفتند و تحمّل کردند] و یاد ما به آنها رسید. پس دل‏ هاى ایشان به شناسایى و به حدیث ما متوجّه گشت. اگر آنها از آن طینت و نور خلق نمى ‏شدند، این ‏چنین نبودند. نه به خدا! آن را تحمّل نمى‏کردند.»

مبنع: «کلینى، محمّد بن یعقوب، «الکافى»، ج ۱، ص ۴۰۱