نزدیک به چهل روز از ماموریت یافتن سعد حریری برای تشکیل دولت در لبنان میگذرد و همچنان خبری از انتخاب و معرفی اعضای کابینه به مجلس به گوش نمی رسد در کنار سهم خواهی های داخلی، به نظر می رسد همچنان سهم عربستان دراین ماجرا بسیار پر رنگ است.
انتخابات پارلمانی لبنان در شرایطی برگزار شد که تلاش های بسیاری از ناحیه دولت های خارجی و در راس آنها عربستان سعودی به منظور تاثیر گذاشتن بر نتایج انتخابات صورت پذیرفت اما علی رغم این فشارها مردم لبنان از محور مقاومت حمایتی جدی کردند و اکثریت کرسی های مجلس را تقدیم این جناح کردند. در یک نگاه اجمالی اوج این استقبال متوجه حزب الله لبنان شد و به تعبیر لبنانبی ها و مبتنی بر قوانین لبنانی نمایندگان حزب الله به تنهایی از این اقتدار برخوردار شدند که (ثلث معطل) را از آن خود کنند و این یعنی انکه اعتماد مردم به محور مقاومت و به ویژه حزب الله به عنوان مدافعین اساسی منافع لبنانی ها از دیگر رقبا پیشی گرفت بعد از این پیروزی چشمگیر و تاریخی، محور مقاومت همان گونه که پیشتر هم اعلام کرده بود بر لزوم تحقق وحدت ملی لبنانی تاکید کرد و در کنار سایرین از نخست وزیر شدن سعدحریری برای سومین بار حمایت کرد و بر این اساس حریری توانست با ۱۱۱ رای مامور تشکیل کابینه شود.
با ماموریت یافتن حریری در امر تشکیل کابینه در ۲۴ می (۳خرداد) رایزنی ها برای تشکیل کابینه شروع شد که متاسفانه با گذشت نزدیک به چهل روز از این ماموریت، همچنان نتیجه چشمگیری از آن حاصل نشده است. در چرایی به ثمر نرسیدن این ماموریت دو مساله یا دلیل داخلی و خارجی بیش از هر چیز جلب توجه میکند. در حوزه داخلی به نظر می رسد در حالی که انتخابات لبنان از پیروزی قاطع محور مقاومت حکایت داشت برخی در تلاش اند تا در سایه جرزنی سیاسی و سهم خواهی غیر منطقی به جبران خسارت های ناشی از عدم پیروزی خود در انتخابات بپردازند که در راس این جریان می توان به جریان سمیر جعجع و جریان موسوم به قوات لبنانی اشاره کرد.
این جریان درحالی که در انتخابات لبنان به نسبت دیگر جریان های مطرح در لبنان نتایج قابل توجهی را بدست اورد و پانزده کرسی از کرسی های مجلس را از ان خود کرد مدعی پنج کرسی وزارتی، بهرمندی از پست معاونت نخست وزیری و البته بهره مندی از یک وزارتخانه اساسی (وزارت سیادی) در کابینه شده است، امری که نه مبتنی بر واقعیات میدان و نه بر اساس آرا حاصله از انتخابات مقبول به نظر نمی رسد.
درکنار این سهم خواهی غیر منطقی اصرار ولید جنبلاط رهبر دروزی های لبنان – با ده کرسی در پارلمان – بر کسب سه کرسی وزارتی نیز در این راستا قابل توجه و بلاخره پافشاری برخی از جناح ها بر دریافت سهمیه ای مشابه سهمیه های سابق و قبل از تغییر قانون انتخابات با استدلال غیر قانونی هم مذهب بودن و هم دین بودن راه یافتگان به مجلس با ایشان مزید برعلت شده است.
واقعیتی که درپشت این نگاه طلبکارانه وجود دارد این است که این دسته از سهم خواهان در قالب کلامی ناگفته این پیام را برای مخاطبین خود ارسال میکنند که اگر چنانچه خواهان تشکیل سریع دولت هستید بایستی برخلاف قانون درمقابل مطالبات ما –هرچند غیر قانونی –تمکین کنید.
درکنار این مساله که به نظر می رسد در سایه رجوع به قانون انتخابات لبنان قابل حل است و از قابلیت بازدارندگی قابل توجهی در مقابل تشکیل کابینه برخوردار نیست ماجرای مانع تراشی ها و سنگ اندازی های خارجی در مقابل تشکیل دولت بسیار جدی تراز هرزمان دیگری است. در شرایط جدید عربستان که از نتایج حاصله از انتخاب مردم لبنان بسیار آزرده خاطر است در حالی که شرایط منطقه را به نفع خود قرائت میکند در تلاش است تا با ایجاد مانع در امر تشکیل کابینه و با خرید زمان دولتی با بیشترین مطابقت با خواست خود را در لبنان بر سر کار ببیند.
در نگاه عربستان تحولات یمن،سوریه وعراق در منطقه به نفع سعودی و به ضرر جمهوری اسلامی و محور مقامت در لبنان است و خروج آمریکا از برجام و نزدیکی کم سابقه و یا بی سابقه ترامپ و بن سلمان، نه تنها به تضعیف ایران بلکه به تضعیف حزب الله لبنان خواهد انجامید و در نتیجه تشکیل دولتی همسو با سعودی همچون گذشته در لبنان دور از ذهن نیست.
این درحالی است که دست برتر بشار در جنگ با عوامل تروریست سعودی در سوریه، مقاومت مستحکم یمنی ها در کنار مرزهای سعودی و بلاخره ارتباطات قابل توجه و محکم مقتدا صدر و دیگر جریانان های پیروز درانتخابات عراق با جمهوری اسلای تخقق این رویای کودکانه را با اما و اگرهایی جدی مواجه کرده است.
صالح ابورضا