امّ سلمه همسر نبى اکرم (ص) روایت مى کند: از زمانى که خداوند منّان روح نبى اکرم (ص) را قبض فرمود، نوحه سرایى طایفه جنّ را نشنیدم؛ مگر همان شب و ندیدم ایشان را مگر وقتى که به مصیبت فرزندم، حسین (ع) مبتلا شدم. ۱
اهل مدینه، در هنگام شهادت امام حسین (ع)، نوحه کسانى را مى شنیدند که آنها را نمى دیدند. آنها در نیمه هاى شب نوحه مى خواندند:
آن نیزههایى که بر بدن امام حسین وارد مى شدند، با قرآن قتال مى کردند. آن گروه براى اینکه تو شهید شدى، لا اله الا الله مى گفتند؛ در صورتى که معنى کشتن تو، یعنى تعطیل کردنِ الله اکبر و لااله الا الله. پس گویا پدرت حضرت محمّد (ص) را یا جبرئیل را کشته باشند … ۲
غیر از چیزهایى که برشمردیم، موارد متعدّد دیگرى، از عجایب پس از واقعه عاشورا به حساب مى آیند؛ مانند: گریه حیوانات، نفرین قاتلان امام حسین (ع) توسط اجزاى زمین و …. ۳
گرخوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرّم است ۴
(۱). «کامل الزیارات»، ترجمه ذهنى تهرانى، ص ۳۰۱، با استفاده از نرمافزار جامع الاحادیث نور: ۳/ ۵
(۲). «زندگانى حضرت امام حسین علیه السلام»، همان، ص ۲۶۵.
(۳). ن. ک به: جبارى، محمد رضا، «تلاطم نظام هستى در شهادت امام حسین علیهالسلام»، فصلنامه معرفت، شماره ۶۵، به نقل از سایت حوزه:
۱۳۲۵۳ /weivelcitra /elcitra /af /ten .hazwah .www //:ptth
(۴). مرحوم محتشم کاشانى.