ک تحلیلگر عربی با استناد به آمار و ارقام رسمی و شبه رسمی آمریکا از یک میلیون کشته و زخمی آمریکایی و تخریب ۶۰۰ هزار تجهیزات جنگی این کشور در عراق و افغانستان پرده برداشت.
به گزارش فارس، "عامر عبدالمنعم " سردبیر پایگاه الکترونیکی "العرب نیوز " در مقالهای در پایگاه خبری مفکره الاسلام نوشت که ارقام و مدارکِ در اختیار ما بیان میکند که جنگ در عراق و افغانستان بزرگترین قربانگاه برای تجهیزات و نظامیان ارتش آمریکا از پیدایش آمریکا تا حال حاضر بود. آمریکا بیش از ۶۰۰ هزار دستگاه تجهیزات از تانک، نفربر، رزم ناو، جیبهای نظامی (از نوع همفی) و بالگرد را از دست داد، و بیش از یک میلیون نظامیکشته، زخمی، معلول، و بیمار روانی برجا گذاشت.
وی که پیش از این نیز مقاله "22 دلیل برای فروپاشی قریبالوقوع آمریکا " را منتشر کرده بود، میافزاید: برای آگاهی از مقدار تخریب ارتش آمریکا در این دو جنگ، بر حجم خسارتهای وارده به تجهیزات و تشکیلات نظامی و تلفات انسانی از قبیل مرگ و جراحت در حین جنگ و بعد از جنگ و کشتهها و زخمیهای گروههای پیمانکاری غیر نظامی متمرکز میشوم و به هزینههای اقتصادی جز در مواردی که در مقاله قبلی به آن توجه نشده، اشارهای نمیکنم.
اول: خسارتهای وارده به تجهیزات و سامانههای نظامی
۱- تجهیزات نابود شده و خراب شده
دفتر بودجه کنگره آمریکا در پژوهشی که سپتامبر ۲۰۰۷ انجام داده، برآورد کرده است که تعداد تجهیزاتی که ارتش آمریکا در این دو جنگ از دست داده و باید فورا جایگزین شوند حدود ۳۰۰ هزار دستگاه از تمام سیستمهای ضروری است، مخصوصا بالگردها، تانکهای مدل "آبرامز " و "برادلی "، رزمناوها، جیبهای مدل "همفی " و توپها.
این پژوهش که با عنوان «اصلاح، جایگزینی و بازسازی تجهیزات خراب و نابود شده در جنگ عراق و افغانستان» منتشر شده، میگوید که عملیات اصلاح و جایگزینی این اسلحهها وقت زیادی میگیرد.
ژنرال "رابرت رادین " رئیس فرماندهی تجهیزات ارتش آمریکا و معاون ستاد عملیات لوجستیک گفت که تعداد تجهیزاتی (از قبیل نفربرهای مدل "برادلی " و تانکهای مدل آبرامز و قسمتهای توپخانه و نفربرهای چرخدار) که جنگ آنها را خراب کرد و برای تعمیر تحویل داده شده در سال ۲۰۰۵ به ۲۰ هزار دستگاه رسید، این آمار در سال ۲۰۰۶ به ۳۳ هزار دستگاه و در سال ۲۰۰۷ به حدود ۴۷ هزار دستگاه رسید.
بر اساس آمار و بررسیهای دفتر بودجه کنگره در سال ۲۰۰۶، کاهش تجهیزات به خاطر تخریب به شکل زیر بود:
۱۳ هزار دستگاه از خودروهای پرشتاب و چند منظوره (جیبهای همفی)
۳۲ هزار خودروی تاکتیکی متوسط
۷ هزار ۶۰۰ دستگاه خودروی تاکتیکی سنگین
– "پیتر شومیکر " فرمانده ستاد ارتش آمریکا در سپتامبر ۲۰۰۶ در برابر کمیته تخصصی کنگره گفت که ۱۵۰۰ دستگاه از نفربرهای مدل "همفی " و تانکهای ام۲ و خودروهای جنگی برادلی و امثال اینها در مرکز نگهداری «رودخانه سرخ ارتش» نیاز به تعمیر دارند، و ۵۰۰ تانک ام۱ در مرکز انیستون در الاباما منتظر تعمیر هستند. وی در ادامه گفت که پنج مرکز بزرگ حفاظت و نگهداری وابسته به ارتش به علت کاهش اعتبار به اندازه نصف ظرفیت خود کار نمیکنند.
– در پایان سال ۲۰۰۶ عملیات انتقال هزاران تانک و خودروی تخریب شده برای تعمیر به انبار و کارگاه ارتش در آمریکا شروع شد. به طوری که بر اساس گزارش "Fort Worth Star-Telegram " در انبار "رودخانه سرخ " در ایالت تگزاس ۶۲۰۰ نفربر همفی، تانک، رزمناو، کامیون و آمبولانسها در انتظار تعمیر هستند.
– گورستان دیگری برای تانکها و خودروهای جنگی در انبار ارتش در "انیستون " در ایالت "آلاباما " وجود دارد. "جوآن گوستاوسن " سخنگوی این انبار گفت که انبار در خلال سال مالی که از اول اکتبر ۲۰۰۶ شروع شد، تصمیم به تعمیر 1885 دستگاه از تانکها و نفربرهای زرهی دیگر خواهد کرد. در ادامه گفت که انبار دسال ۲۰۰۴، ۱۱۶۹ و در سال ۲۰۰۵، ۱۰۳۵ تانک و تجهیزات نظامی را تعمیر کرده است.
– شرایط جوی عراق نیز با ارتش آمریکا وارد جنگ شد، تجهیزاتی که در راهها با بمبهای دستساز و در پایگاههای نظامیبا موشک تخریب نشده بود، به علت طوفانهای شن و گرد و خاک از بین رفتند. موتور هواپیماها و سیستمهای الکترونیکی آن خراب شد و موتور تانکها نیز در این شرایط از بین می رفت. تعمیر تجهیزاتی که شنها و گرد و خاک در میدانها خراب کرده است، سخت است و نیاز به کارگاههایی پیشرفتهتر در آمریکا دارد.
– ارتش آمریکا اعلام کرد که همه تانکهای آبراهامز و برادلی برگشتی از عراق به علت شنهایی که موتورها و فیلترهای آن را مسدود کرده برای تعمیر به انبارها فرستاده شدند. تعمیر هر دستگاه تانک آبراهامز و پاکسازی آن از شن ۸۰۰ هزار دلار و تعمیر تانکهای برادلی ۵۰۰ هزار دلار هزینه دارد.
۲. تاثیر بمبهای دستساز
بمبهای دستساز، این اختراع ساده و بسیار ناچیز نقش ویژهای در زمینگیر کردن ارتش آمریکا و تخریب تجهیزات و کشتن نظامیان آن داشت و ارتش متجاوز که به جدیدترین تکنولوژی مسلح بود سرگردان شد و نمیدانست در برابر این سلاح ابتدایی چه کار کند. آنها برای این کار بودجههای زیادی تخصیص دادند و برنامهها ریختند، ولی همه به شکست منجر شد.
– در مقالهای که "سرویس تحقیقات کنگره " در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۶ پیرامون بمبهای دستساز در عراق چاپ کرد، آمده است که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ برای تامین هزینه تلاشهای مأیوسانه برای مقابله با پدیده بمبهای دست ساز ۶ میلیارد ۱۰۰ میلیون دلار هزینه شد، این هزینه برای کمیتههای تخصصی در زمینه تحقیق پیرامون این سلاح ابتدایی سرمایه شد، اما هنگامیکه این کمیتهها در مأموریت خود شکست خوردند، تصمیم به تخصیص این بودجه به راههای ایمنسازی تجهیزات در برابر این بمبها گرفته شد.
– با بالا رفتن روند انفجار تجهیزات در راهها، صندوقی از ابتدای سال ۲۰۰۶ برای پرداخت به طرحهایی که در مقابله با این بمبها کمک کند، تاسیس شد. بودجه تخصیصی آن بر طبق سال به شکل زیر است:
سال ۲۰۰۶ مبلغ ۳۳۰۰ میلیارد دلار.
سال ۲۰۰۷ مبلغ ۴۴۰۰ میلیارد دلار.
سال ۲۰۰۸ مبلغ ۴۳۰۰ میلیارد دلار.
سال ۲۰۰۹ مبلغ ۳۱۰۰ میلیارد دلار.
سال ۲۰۱۰ مبلغ ۱۸۰۰ میلیارد دلار.
در سال ۲۰۱۱ نیز با افزایش خسارتها در افغانستان مبلغ ۳۳۰۰ میلیارد دلار به این موضوع اختصاص یافت.
ولی در حال حاضر بمبهای دستساز تجهیزات آمریکا را در عراق درو کرده است، این سلاح ابتدایی به دست مبارزان در افغانستان نیز رسیده است.
۳. حجم و هزینه تجهیزات نابود و خراب شده
وزارت دفاع آمریکا در سال ۲۰۰۶ گزارشی را تقدیم کنگره کرد که در آن آمده است: ۲۰ درصد از اسلحه و تجهیزات ارتش در ابتدای جنگ به عراق فرستاده شده است. دفتر محاسبات کنگره برآورد کرده است که ارزش تجهیزات موجود در عراق و افغانستان و منطقه خاورمیانه ۳۰ میلیارد دلار است.
این مقدار به دلایل نظامی تداوم مییابد، چون بین تعداد نیروها و تجهیزات باید توازنی وجود داشته باشد و آنچه را که خراب یا نابود شود برای بازسازی توانمندیهای جنگی تعمیر و یا جایگزین گردد. طبق گزارش وزارت دفاع تعداد تجهیزاتی که به عراق فرستاده شده است، ۵۷۰ هزار دستگاه است که شامل موارد زیر است:
۱۵ الی ۲۰ درصد ناوگان بالگردی ارتش همیشه در عراق و افغانستان است. ۵۵۰ دستگاه تانک آبرامز در عراق ۹ درصد از کل انبار ارتش آمریکا را شامل میشود. بیش از ۲۰ درصد از انبار خودروهای جنگی (سترایکر) در این کشور پخش شده است. ۵۷ هزار و ۴۰۰ کامیون از مجموع ۳۰۰ هزار یعنی ۲۰ درصد از کامیونها در جنگ عراق استفاده شده است. در ابتدا ۲۳ هزار و ۸۰۰ دستگاه خودروی همفی به عراق فرستاده شد. سپس تمام ناوگان ارتش آمریکا از این خودروها به این کشور فرستاده شد.
ارتش آمریکا از همان سال اول جنگ در عراق، یک سوم از تجهیزات خود را به علت خرابی و نقص ادوات همراه با عملیات جایگزینی نیروها و اعزام نیروهای جدید با اسلحههای جدید به آمریکا بازگرداند و این یعنی اینکه بیشتر سلاح ارتش آمریکا به مناطق جنگی فرستاده شدهاند تا طعم خرابی یا نقص را بچشند و ویران شدهها آنجا میمانند و آنهایی که نقص دارند برای تعمیر به آمریکا برگشت داده میشوند. قابل ذکر است که عملیات تعویض و چرخش نیروها هر ۱۲ یا ۱۵ ماه انجام میپذیرد.
به علت خسارت در تجهیزات و گسترش دامنه مقاومت در دو کشور افغانستان و عراق بودجه نظامی آمریکا در دهه گذشته چند برابر شده است. در سال ۲۰۰۰ یعنی قبل از شروع جنگ بودجه نظامی آمریکا از مجموع تولید داخلی ۹/۲ درصد بود که این درصد در سال ۲۰۰۹ تا ۵/۴ درصد بالا رفت، سپس در بودجه سال ۲۰۱۰ به ۷/۴ درصد رسید و در سال ۲۰۱۱ همین درصد ثابت ماند.
"سرویس تحقیقات کنگره آمریکا " در پژوهشی که در دوم سپتامبر ۲۰۱۰ از هزینه دو جنگ منتشر کرده است، نوشت که کنگره از زمان حمله ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تا ابتدای سال ۲۰۱۰ با تخصیص ۱ تریلیون و ۲۹۱ ملیارد دلار برای تامین بودجه این دو جنگ موافقت کرده است که ۸۰۲ ملیارد دلار برای جنگ در عراق و ۴۵۵ ملیارد و ۴۰۰ میلیون دلار برای جنگ در افغانستان و ۲۸ ملیارد و ۶۰۰ میلیون دلار برای برقراری امنیت و ۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار برای حفظ سلامت کهنه سربازان خود که در جنگ آسیب دیدهاند، اختصاص داده است.
بودجه نظامی و نتایج آن عامل اصلی در بحران اقتصادی است که آمریکا را فرا گرفته است. "جوزف استیگ لتس " برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۰ و "لیندا بالمز " استاد دانشگاه هاروارد مقالهای در روز ۵ سپتامبر ۲۰۱۰ در روزنامه "واشنگتن پست " نوشتند و در آن گفتند که برآوردهای اولیه آمریکا از هزینه جنگ که ۳ تریلیون دلار بود از حقیقت به دور است و با موارد دیگری که اضافه شده و از مردم پنهان ماند، از مرز ۶ تریلیون دلار گذشته است.
با بررسی بودجههای سالانه آمریکا، از ارزش مالی که برای تعویض و تجدید تجهیزاتی که ارتش آمریکا در دو جنگ از دست داده مشخص میشود که:
در سال ۲۰۰۴ برای عملیات تعویض و تعمیر تجهیزات ۷ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار اختصاص یافته است. در سال ۲۰۰۵، این آمار ۱۸ میلیارد دلار و در سال ۲۰۰۶، ۲۲ ملیارد و ۹۰۰ میلیون دلار بوده است. در سال ۲۰۰۷، ۴۵ میلیارد ۴۰۰ میلیون دلار به این موضوع اختصاص یافته و در سال ۲۰۰۸، ۶۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار به تعویض تجهیزات تخریب شده تخصیص داده شده است، این آمار در سال ۲۰۰۹، ۳۲ میلیارد دلار، در سال ۲۰۱۰، ۲۸ میلیارد دلار و در در سال ۲۰۱۱، ۲۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار بوده است.
ملاحظه میشود که به سبب بالا رفتن مقاومت در عراق و تخریب تجهیزات نظامی افزایش چشمگیری در بودجه سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در این زمینه صورت گرفته است.
– با جمع کردن این مبالغ به این نتیجه میرسیم که آمریکا در عملیات جایگزینی و تعمیر تجهیزات مبلغ ۲۳۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار هزینه کرده است. اگر هزینه ۲۰ درصد از تجهیزات ۳۰ میلیارد دلار باشد یعنی اینکه ارتش آمریکا شش بار تجهیزات از دست داده خود را در افغانستان و عراق را تازه کرده است، یعنی از ناوگان نظامی خود تقریبا ۱۲۰ درصد استفاده کرده است.
– علاوه بر آن بودجه اضافی که وزارت دفاع برای انتقال تجهیزات خراب شده از جنگ به آمریکا درخواست کرد به مبلغ ۱۵۱ ملیارد دلار رسید.
– برای شفافسازی بیشتر، در گزارش دفتر بودجه کنگره برای مقابله با نابودی و تخریب تجهیزات در طول سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ تجهیزات زیر خریداری شد:
۱۳۰۰ دستگاه زرهی از نوع "استرایکر " خریداری شد درحالی که کل زرههایی که آمریکا در اختیار دارد ۱۴۰۰ دستگاه است.
۲۷ هزار و ۳۰۰ دستگاه خودرو از نوع "همفی " و کل این دستگاهها آمریکا ۱۰۷۷۰۰ دستگاه است.
۲۱ هزار و ۳۰۰ خودروی تاکتیکی متوسط از مجموع ۲۵۵۰۰
۳ هزار و ۱۰۰ کامیون سنگین از مجموع ۱۴۴۰۰ کامیون آمریکا
۱۵۰۰ تریلر حمل تجهیزات از مجموع ۸ هزار و ۹۰۰
– ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۹ اعلام کرد که از کمبود ۱۰ هزار دستگاه از همه انواع تجهیزات رنج میبرد، این درحالی است که ۲۱ هزار دستگاه خریداری کرده و به منطقه جنگی فرستاده است.
– در فوریه ۲۰۰۶ ارتش آمریکا ۹ میلیارد دلار برای جایگزینی و تعمیر تانکها، بالگردها و نفربرهایی که در جنگ نابود شدهاند، درخواست کرد و فقط بعد از شش ماه، ژنرال "پیتر شومیکر " فرمانده ستاد نیروهای آمریکا گفت که ارتش نیاز به ۱۷ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار در بودجه سال ۲۰۰۷ برای تعویض تجهیزات تخریب شده دارد.
– رساترین تعبیر درباره حجم خسارتهای وارده به تجهیزات زمانی است که در ژوئیه ۲۰۰۶ نمایندگان حزب دموکرات نامهای برای رئیسجمهور سابق بوش فرستادند و در آن نوشتند که یک سوم ابزار جنگی به سبب نقص در تجهیزات آماده نبرد نیستند.