در «قرآن کریم» خداوند متعال، در کنار همان آیه های معروف رجعت، سخن از جنبنده ای به میان آورده است که با مردم سخن میگوید و آنها را به خاطر آنکه دیر باور و بی ایمان بودند، ملامت میکند.(۱)
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) گاهی اوقات حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) را با این عبارت (دابه الارض) می خواندند. وقتی مردم می پرسیدند: «آیا اجازه هست ما همدیگر را با این اسم صدا بزنیم؟» رسول خدا(ص) می فرمودند: «نه به خدا این لقب اختصاصى او است…»(۲)
شیعیان معتقدند که «دابه الارض» (یا جنبنده بر زمین) حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) است. بر اساس این روایات، این جنبنده، وظیفه دارد که کافران و شیعیان را از همدیگر جدا کند و بدین ترتیب، با صف آرایی شرّ و خیر، آخرین نبرد در زمین انجام شود.(۳)
همانطور که می دانید عاقبت این نبرد، پیروزی حقّ و خیر است؛ اصلاً مگر میشود حضرت علی(ع) با تمام قوا، در لشکری باشند و آن لشکر بازنده ی میدان شود؟!
روزی یکی از یاران امام علی(ع) به نام ابوطفیل، از حضرت، معنای دابه الارض را پرسید. او گفت: «این جنبنده چیست؟» حضرت فرمودند: «ابو طفیل! از این سؤال بگذر». ابوطفیل اصرار کرد. حضرت فرمودند:
«این، جنبنده اى است که مى خورد و در بازار راه مى رود و زن میگیرد».
ابوطفیل دوباره پرسید: کیست؟
حضرت فرمودند: «پادشاه زمین است». گفت: باز نشناختم.
حضرت فرمودند: «صدّیق و فاروق و ذو القرنین این امّت.» گفتم: باز هم نشانى دهید.
فرمودند: «آنکس که علم کتاب (قرآن) نزد او است، آنکس که راستى آور د و راستى را تصدیق کرد، من بودم. به خدا، همه کافر بودند؛ غیر از من و محمّد(ص).»
ابوطفیل با اصرار گفت: او را نام ببرید.
حضرت فرمودند: «نام بُردم. حدیث ما سخت و دشوار است [و هر کسی آن را نمی فهمد.]»(۴)
پی نوشت:
۱. نمل: ۸۲.
۲. شیخ حر عاملى، محمّد بن حسن، الإیقاظ من الهجعه بالبرهان على الرجعه، چاپ نوید، ص ۳۴۲.
۳. راوندى، جلوههاى اعجاز معصومین(ع)، ص ۷۸۹.
۴. شیخ حرّ عاملی، همان، ص ۳۶۶.