انتظار مقدس
بدترین برداشت از انتظار بیان شده در سخنان حضرات معصومان علیهم السلام، این است که گمان بریم ایستادن انفعالی و به قول معروف این پا و ان پا کردن در سیر و سفر زندگی است . درست مثل میش بر لب جوی آب .یک گام به عقب از ترس و یک گام به جلو … در میان تردید و دو دلی .
تردید و دو دلی، نشان وجود دو میل، دو آرزو و دو مطلوب موازی است در این وقت عزم برای پریدن و رفتن و انتخاب جزم نمیشود . هر دو را با هم می خواهیم، اگر چه با هم جمع نمیشوند . بین مردم معروف است، ضرب المثل “هم خدا را می خواهد و هم خرما را “
جمع نور و ظلمت محال است . باید یکدل شد !
آنکه در جان امید دیدار و یاری یار سفر کرده را دارد، خود را مهیای رفتن میکند، یکسر به نور، رو میکند و دل از سیاهی میکند، از اینجاست که انتظار به مثابه «افضل الاعمال» و « افضل العباده» یاد کردهاند.عابد در عبادت شبانه روزی ره به جایی نمیبرد، مگر آنکه در جان، انتظار مقدس حضرت محبوب را داشته باشد وگرنه عابدان معامله گرانی را می مانند که بهای غرفه های بهشتی را از طریق اعتبارات عبادی، پیشاپیش پرداختهاند .عآنان خریداران بهشتند نه طالبان دیدار یار.
روزها و ماهها به سرعت گذشتند و میش درون ما از جوی تردید نپرید. عزمیبرای دیدار جزم نکردیم و اینک در میانه بحران ها سرگردانیم . به ثانیه های آخر رسیده ایم. مبادا از دستانمان برود و خسارت دیده دنیا و آخرت شویم
یا مولا و یا صاحب الزمان
مشاهده محتوای امروز یکصدو چهلمین نشست فرهنگ مهدوی ( دومین روز ) در ادامه مطلب آماده است