جشن بزرگ میلاد و یکصدو چهلمین نشست فرهنگ مهدوی – ۳

السلام علی المهدی(عج) یهدی به الأمم
واقعه کرونا، در ظاهر، تلخ و سیاه به نظر می‌رسد. سایه ترسناک آن چون چتری بر سر بشر آوار و نوعی انفعال بر مناسبات و معاملات فردی و اجتماعی را سبب شده است. شاید به همین دلیل و تقارن این حادثه با ماه شعبان هم، باعث شده تا بیشتر از زمان‌های دیگر، توجّه مردم به امام حیّ، مصلح کل و نجات‌بخش مستضعفان جلب شود؛ البتّه همین نکته است که جای شکر و سپاس دارد!
ابتلائات، در خودشان تذکار، تنبیه و توجّه دارند و یادآوری می‌نمایند آنچه را که به نسیان سپرده شده و از یاد رفته و بیداری و هوشیاری درباره بلا، که به ناگهان دمار از روزگار بشر درمی‌آورد و امانش را می‌برد و سرانجام، توجّه دادن به تنها ریسمان مطمئنّی که می‌تواند آدمی را از چاه ویل خلاصی بخشد.
در برخی توصیفات، از مجموع فتنه‌ها و بلاهای آخرالزّمانی، به مثابه «درد زایمان، » یاد شده است. ضروری تولّد نوزاد، درد زایمان است. به عیارت دیگر، «دردی تلخ وشیرین»، همراه با اضطراب، که با تولّد نوزاد، به لبخند و شادی می‌انجامد و من، امید آن دارم که پس از مجموعه درد و رنج آوار شده بر بشر، در این عصر و زمان، شاهد مولود شعبان، ظهور منجیّ و مصلح کل باشیم! ان‌شاءالله.

مشاهده محتوای امروز یکصدو چهلمین نشست فرهنگ مهدوی ( سومین روز ) در ادامه مطلب آماده است