موعود پایگاه اینترنتی موعود
چنان که آمار جهانى نشان مى دهد، در بین سال هاى ۱۰۰۰ تا ۱۸۰۰ میلادى؛ یعنى طى ۸۰۰ سال تنها ۲۱ زلزله با قدرت بزرگ روى داده است. در حالى که بین سال هاى ۱۸۰۰ تا ۱۹۰۰، یعنى طى ۱۰۰ سال، ۱۸ زلزله بزرگ و ۵۰ سال بعد بین ۱۹۰۰ تا ۱۹۵۰، ۳۰ زلزله بزرگ روى داده است. یعنى تقریباً در طول ۵۰ سال تعداد زلزله ها برابر با شمار آنها در طول ۸۵۰ سال قبل بوده است. ۱ بین سال هاى ۱۹۵۰ تا ۱۹۹۱، ۹۳ زلزله بزرگ در جهان به وقوع پیوست؛ تقریباً سه برابر و نیم قرن گذشته. این زلزله ها موجب مرگ ۳/ ۱ میلیون نفر انسان در سراسر کره خاکى شد. افزایش شدید تعداد زمین لرزه ها بسیارى از دانشمندان را متوجّه این موضوع ساخت که زمین به دوره اى تازه از حیات خود وارد مى شود.
راجر بیلهام در نشست اتحادیه علم زمین شناسى و ژئوفیزیک درباره سیر این وقایع اعلام کرد: «واقعیت آشکار این است که در دهه هاى آتى شاهد فجایعى خواهیم بود که تاکنون مانند آنها را ندیده ایم. تلفات بیش از یک میلیون، پیش آمد غیرممکنى نخواهد بود. ۵۰ درصد جمعیت یک شهر با زمین لرزه اى ساده از دست مى روند». بیلهام گفت: «با وجود اینکه در دهه هاى اخیر زمین لرزه ها در مرکز شهرهاى بزرگ جهان روى نداده‌اند، امّا نمى توان از ادامه این روند مطمئن بود.» ۲
آمار تکان دهنده و متحیر کننده بزرگ ترین زلزله هاى تاریخ جهان به خوبى گویاى این واقعیت است:
که به این آمار حوادثى مانند زلزله بزرگ هاییتى را مى توان اضافه نمود که گاه گفته مى شود عمدى و محصول پدیده اى موسوم به «هارپ» است.
ریشه یابى زلزله در روایات
از رسول اکرم (ص) نقل شده است که فرمود: «هرگاه پنج چیز شایع شود، پنج چیز در میان شما جاگزین شود، هرگاه زنا شایع شود؛ زلزله ها ظاهر شود، هرگاه زکات را ندهند، حیوانات بمیرند و هرگاه حکّام در قضاوت جور کنند آسمان باران خود را نگهدارد و هرگاه ربا فاش و شایع گردد، خسف و فرو رفتن به زمین خواهد بود».
باز آن حضرت (ص) فرمود: «هرگاه در امّت من ده خصلت ظاهر شود خداوند ایشان را به ده چیز عقوبت کند». گفته شد: یا رسول الله! آن ده خصلت چیست؟ فرمود: «هرگاه دعا کم کنند بلا نازل شود، هرگاه صدقات (قرض، هدیه، وقف، مطلق قدم هاى خیر و انفاقات خیریه) را ترک کنند مرض ها زیاد شود، هرگاه زکات را منع کنند چارپایان بمیرند، هرگاه سلطان جور کند منع باران شود، هرگاه زنا در ایشان بسیار شود، مرگ ناگهانى در ایشان زیاد شود، هرگاه ربا زیاد شود، زلزله ها زیاد شود، هرگاه به خلاف آنچه خدا نازل فرموده حکم کنند دشمن ایشان بر ایشان مسلط شود، و هرگاه نقض عهد و پیمان کنند خداوند ایشان را مبتلا به قتل سازد و هرگاه کم فروشى کنند خداوند ایشان را به سال هاى خشک و قحط بگیرد.»
سپس این آیه را تلاوت فرمود: «ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما کسبت أیدى الناس لیذیقهم بعض الذى عملوا لعلّهم یرجعون؛ ۳ فساد در دریا و خشکى ظاهر شد به سبب آنچه دست مردم کسب کرده تا اینکه بچشاند ایشان را اثر بعضى از آنچه عمل کرده‌اند، تا شاید برگشت کنند.» ۴
پیشگویى هاى زلزله
بسیارى از انبیا و اولیا از زمان هاى دور درباره وقوع زلزله هاى شدید خبر داده‌اند که به اجمال بسیار درباره آن سخن مى گوییم و از آن جمله در «انجیل متّى» چنین آمده است: «عیسى در جواب ایشان گفت: زنهار کسى شما را گمراه نکند. ز آن رو که بسا به نام من آمده خواهند گفت که من مسیح هستم و بسیارى را گمراه خواهند کرد و جنگ ها و اخبار جنگ ها را خواهید شنید. زنهار مضطرب مشوید؛ زیرا وقوع این همه لازم است، لیکن انتها هنوز نیست؛ زیرا قومى با قومى و مملکتى با مملکتى مقاومت خواهند نمود و قحطى ها، وباها و زلزله ها در جاى ها پدید آید … آنگاه اگر کسى به شما گوید: اینک مسیح در اینجا یا در آنجا است باور مکنید؛ زیرا که مسیحیان کاذب و انبیاى کذبه ظاهر شده، علامات و معجزات عظیمه چنان خواهند نمود که اگر ممکن بودى برگزیدگان را نیز گمراه کردندى. اینک شما را پیش خبر دادم.» ۵
«اشعیاى نبى» در رؤیاى خود، تکان هاى عظیمى را در آخرالزمان مشاهده کرد: «اساس و بنیان زمین در حال لرزش است. زمین به شدت در حال جنبش است. زمین تا پایان مانند آدمى مست تلوتلو خواهد خورد و مانند کلبه لرزان خواهد بود … در روز خونریزى بزرگ، زمانى که برج ها واژگون مى شوند». ۶ رسول اکرم (ص) نیز با اشاره به آخرالزمان فرمودند: «زلزله هاى بسیارى زمین را در خود خواهد گرفت». ۷ آن حضرت در جاى دیگر، در این باره مى فرماید: «شما را به مهدى (ع) بشارت مى دهم. هنگامى که اختلافات شدید در میان مردم پدید آید و زلزله هاى سختى واقع شود او قیام مى کند». ۸ امام صادق (ع) نیز با بشارت ظهور مهدى (ع) در این باره فرمودند: «مهدى را به شما بشارت مى دهم که پس از پدید آمدن اختلافات در میان امتم و زلزله هاى بسیار ظهور خواهد کرد». ۹ همچنین در جاى دیگر فرموده‌اند: «از نشانه هاى قیام آن حضرت این است که در سالى پر از زلزله و سرما اتفاق مى افتد». ۱۰
امام محمد باقر (ع) نیز فرمودند: «قائم قیام نمى کند مگر در دوره ترس و وحشت و زمین لرزه ها و گرفتارى و بلایى که گریبان گیر مردم مى گردد و پیش از این وقایع، طاعون شیوع مى یابد و دوره اى که در میان عرب شمشیرى برّان و بین مردم اختلافى سخت و پراکندگى و چنددستگى در دینشان پدیده آمده باشد و در حالشان دگرگونى پیدا شده تا جایى که آرزومند از شدّت آنچه که از هارى مردم و خوردن (درندگى) بعضى پاره دیگر را، که مشاهده مى کند شبانه روز آرزوى مرگ مى نماید و هنگامى که خروج مى کند خروجش در دوران یأس و ناامیدى (مردم) است. پس خوشا به حال آنکه او را در مى یابد و از یاران اوست، واى و تمامى واى کسى را که با او مخالفت ورزد و از فرمانش سرباز زند و از دشمنان او باشد» سپس آن حضرت فرمود: «او به امرى نوین و سنّت و طریقه اى جدید و قضاوتى تازه قیام خواهد نمود که بر عرب گران باشد. کار او جز کشتار (معاند) نیست و توبه هیچ کس را نمى پذیرد و در کار خدا از سرزنش هیچ خرده گیرى باک ندارد». ۱۱
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر (ع)، رخداد زلزله هایى بزرگ است که در رأس آنها مى توان به زلزله هاى بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنى درباره این زلزله وجود دارد به گونه اى که برخى از مکان ها و خسارت هاى آن و حتّى وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربى مشخص مى سازد. گرچه از بعضى روایات استفاده مى شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر مى برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» مى نامد. مانند روایتى که از امام باقر (ع) از امیرمؤمنان (ع) نقل شده است که فرمود: «وقتى در شام دو گروه نظامى اختلاف کنند، نشانه اى از نشانه هاى الهى آشکار مى شود». پرسیدند: اى امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه اى در شام رخ مى دهد که صد هزار در اثر آن هلاک مى گردند و این را خداوند رحمتى براى مؤمنان و عذابى براى کافران قرار مى دهد. وقتى آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانى داراى اسب هاى سفید و درفش هاى زرد رنگ باشید که از مغرب روى مى آورند تا وارد شام مى شوند و در آن لحظات است که فریاد و بى تابى بزرگ و مرگ سرخ فرا مى رسد. وقتى آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادى اى از روستاهاى دمشق را که به آن حرشا مى گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانى) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار مى گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدى (ع) باشید». ۱۲
بنابر آنچه مرحوم مجلسى آورده، مشابه این حادثه در بغداد نیز رخ مى دهد: «… سوزاندن مردى از بزرگان بنى عباس در بین جلولا و خانقین، بستن پلى در بغداد نزدیک محله کرخ، برخاستن باد سیاهى در اوّل روز در بغداد و زلزله اى نیز در آنجا مى آید که بسیارى از مردم را در زمین فرو مى برد. ترسى بر اهل عراق و مردم بغداد مستولى مى شود، مرگ هاى سریع آنها را از پا در مى آورد و آفت به جان و مال و محصول آنها مى افتد. ملخ هاى به موقع و بى موقع مى آید و غلّه و کشت و زرع آنها را مى خورد و زراعت آنها تقلیل مى یابد. دو دسته از مردم عجم به جان هم افتاده، خون بسیارى در میان آنها ریخته مى شود». ۱۳
و در روایتى دیگر چنین آمده است: «چنان که مصر را زلزله خراب کند، عمان را آب دریا خراب کند، بصره را آتش خراب کند که از آسمان ببارد، دمشق را باد خراب کند، روم را صاعقه از آسمان آید و یمن را درد قولنج هلاک نماید». ۱۴ در ضمن حوادث معاصر آشکار شدن «دجال» نیز چنین آمده است: «آنگاه زلزله پیدا شود. هیچ منافقى در مدینه نماند الّا آنکه بیرون آید و تابع دجال گردد و مردم آن روز را «یوم الخلاص» گویند. امّ شریک عرض کرد، یا رسول الله آن روز مؤمنان کجا باشند؟ فرمود: «به بیت المقدس پناه برند. دجال بیابد و آنجا را احصار کند پس حضرت صاحب الامر بر ایشان ظاهر شود». ۱۵
باید پرسید آیا به راستى عصر ما در مرکز همه وقایعى قرار گرفته که قرن ها پیش از این روشن بینان با دلتنگى از آن یاد کرده بودند؟
راه رهایى از زلزله هاى آخرالزمان
براى رهایى از زلزله هاى بزرگ آخرالزمان که ناشى از کثرت و وسعت معاصى انسان هاست ظاهراً راهى جز آنچه در انتهاى حدیث شریف قدسى «لوح» آمده نیست: «… با پسرش «م ح م د» که رحمتى از براى جهانیان است، به کمال رسانم. وى کمالِ موسى، شکوهِ عیسى و شکیبِ أیّوب را داراست. در روزگارِ [غَیبتِ ] او یارانم خوار گردند و سرهاى ایشان را چون سرهاى تُرکان و دیلمیان براى یکدیگر هدیّت فرستند. ایشان را به قتل آرَند و بسوزانند و بیمناک، هراسان و ترسان باشند. زمین از خون هاشان رنگین گردد و واى و فغان از زنانشان برخیزد. اینان اند که براستى دوستانِ من اند. به ایشان هر فتنه کورِ تیره و تار را مى رانَم و به ایشان زلزله ها را مى زدایم و بارهاى گران و زنجیرها را بردارم. «درودهایى از جانبِ پروردگارشان و رحمت بر آنان باد و آنان خود رهیافتگان اند». ۱۷
پى نوشت ها:
______________________________
(۱).The Universal Almanac ,Kansas City ,3991 .
(۲).
Deaths in Quackes expected to rise as cities grow Reuter, 3 july 5991
(۳). سوره روم (۳۰)، آیه ۴۱.
(۴). جامع الاخبار، ص ۵۰۹.
(۵). کتاب مقدّس، انجیل متى، ص ۴۱، باب ۲۴، بندهاى ۱- ۸، ۲۳- ۲۸، ۲۹- ۳۷ و ۴۲- ۴۶.
(۶). کتاب اشعیاى نبى، باب ۲۴، بندهاى ۱۸- ۲۰ و ۲۵- ۳۰.
(۷). کامل سلیمان، روزگار رهایى، ترجمه على اکبر مهدى پور، ج ۱، ح ۱۳۰.
(۸). روزگار رهایى، ج ۲، ح ۱۴۳۱.
(۹). مجتبى الساده، شش ماه پایانى، ترجمه محمود مطهرى نیا، ص ۶۴.
(۱۰). همان.
(۱۱). غیبت نعمانى، ص ۲۳۶.
(۱۲). بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۳.
(۱۳). مهدى موعود (ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار)، ص ۹۹۸.
(۱۴). العبقرى الحسان فى احوال مولانا صاحب الزمان (المجلد ۲، الجزء ۲، نجمه ۲۰).
(۱۵). تحفه المجالس، ص ۴۰۴.
۱۶. ر. ک: پیشگویى ها و آخرالزمان (مجموعه مقالات)، مقاله آینده نزدیک، فاطمه شفیعى، ص ۹۰.
(۱۷). إثبات الوصیّه، صص ۱۴۳، ۲۲۷ و ۲۳۰.
