موعود پایگاه اینترنتی موعود
وزیر امور خارجه اسبق آمریکا در رابطه با تحولات اخیر در مصر گفت که “بهتر بود مبارک ۵ یا ۱۰ سال پیش از قدرت کناره‌گیری کرده بود، اما در آن زمان آمریکا گزینه دیگری نداشت “.
به گزارش فارس، “هنری کیسینجر ” وزیر امور خارجه سابق آمریکا در گفت‌وگو با شبکه ۴ انگلیس اعلام کرد: ” چنانچه دولت مبارک در مصر با دولتی اسلامگرا جایگزین شود، در این صورت شاهد تغییری اساسی در ساختار جهانی خواهیم بود که از بعد از جنگ جهانی دوم شاهد آن هستیم. ”
وی در پاسخ به این سؤال که “حسنی مبارک هم اکنون باید چه اقدامی را انجام دهد … آیا وی باید استعفا کند ” گفت: ” وقایع در مصر هم اکنون نوعی مسیر تعیین شده را طی می‌کنند که ما نباید سعی کنیم از خارج بر آن تاثیر گذاریم. من معتقدم که ارتش مصر به طور مشخص تصمیم گرفته که وی (مبارک) باید برود. مسئله تنها این است که چگونه می‌توانند خروج وی (از قدرت) را برنامه ریزی کنند. ”
*آمریکا نباید تلاش کند از خارج بر مصر تأثیرگذار باشد
وزیر امورخارجه اسبق آمریکا ادامه داد: ” این به معنای یک دوره عدم اطمینان شدید است، چرا که جمعیتی که این ناآرامی‌ها و این انقلاب را رقم زده‌اند، در هدف خود برای سرنگونی مبارک متحد هستند، اما به طور مشخص این ایده را که مصر (بعد از مبارک) چه مسیری را باید برود، هنوز مشخص نکرده‌اند. آنها این ایده را هنوز توسعه نداده‌اند. نزاع در رابطه با این مسیر با خروج مبارک (از قدرت) تازه آغاز می‌شود و این همان موضوعی است که باید به آن بیاندیشیم. ”
مجری شبکه ۴ انگلیس در ادامه پرسید: “چرا شما تمایلی ندارید که بر اوضاع کنونی مصر تاثیر گذار باشید در حالی که آمریکا برای دهه‌ها بر اوضاع در این کشور بسیار تاثیر بوده است و به رژیم مصر کمک‌های زیادی کرده است؟ ”
کیسینجر در مقابل پاسخ داد: ” آمریکا با مبارک متحد بود. هنگامی‌که تغییر رویکرد مصر از اتحادیه جماهیر شوروی به سمت آمریکا اتفاق افتاد، من روی کار بودم. من در دوره مبارک هیچ مقام دولتی نداشتم. اما کمک‌های راهبردی بسیار زیادی را به خاطر می‌آورم، زمانی که دولت تحت رهبری وی کم و بیش به ما ملحق شد. تا به حال رابطه دوستانه آمریکا با مبارک اتفاق غیرعادی نبود. وی با اسرائیل پیمان صلح به امضا رساند، به جای تسلیحات شوروی از آمریکا تسلیحات گرفت و به طور کلی یک عنصر برقراری اعتدال در منطقه به حساب می‌آمد، اما در عوض ما چه حمایتی از وی کردیم؟
وزیر امورخارجه اسبق آمریکا در پاسخ به این سؤال که “چرا مردم مصر ثبات را به دموکراسی ترجیح می‌دادند ” گفت: انتخاب ما میان ثبات و دموکراسی نبود. ما هم‌اکنون درباره ۵ دوره ریاست‌جمهوری در آمریکا شامل دوره‌های ریاست‌جمهوری ریگان، بوش پدر و بوش پسر و همچنین “بیل کلینتون ” صحبت می‌کنیم. به نظر می‌رسد تمامی آنها به این نتیجه مشترک رسیده بودند که آنچه در ارتباط با مصر انجام می‌شد، برای متوازن کردن مسیر بهتر بود.
*دموکراسی که مردم مصر خواستار آن هستند با برداشت آمریکا از دموکراسی متفاوت است
مجری شبکه ۴ انگلیس در ادامه پرسید: فکر نمی‌کنید که این موضوع آمریکا را در طرف اشتباه تاریخ قرار داده است؟ میلیون‌ها نفر در حال تظاهرات برای دموکراسی علیه یکی از متحدان کلیدی آمریکا هستند.
کیسینجر در پاسخ به این سؤال گفت: یک لحظه صبر کنید. اجازه دهید خودمان فریب ندهیم. ما نمی‌دانیم که آنها برای چه چیزی تظاهرات می‌کنند. آنچه که آنها دموکراسی می‌خوانند، نوعی تغییر رژیم است و احتمالا تغییر رهبری و همچنین تغییر نظام در این کشور. این لزوما به این معنا نیست که آنها یک واکنش دموکراتیک را می‌خواهند.
*نفوذ آمریکا بر دولت مصر بسیار بیشتر از نفوذ مردم در این حکومت بوده است
وی افزود: من نمی دانم آنها چه می‌خواهند. من تصور می‌کنم که این موضوعی حساس است و مسئله‌ای است که مردم مصر باید درباره آن تصمیم بگیرند. این چیزی نیست که آمریکا درباره آن تصمیم‌گیری کند. با توجه به میزان کمک‌های مالی و نظامی‌که واشنگتن به قاهره ارائه کرده، باید بگوییم که آمریکا طی دهه‌های گذشته نفوذ بیشتری بر دولت مصر داشته است تا مردم این کشور.
وی افزود: چنانچه به مجموعه بحران‌هایی که آمریکا باید در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ و همچنین در دوره‌های دیگر با آن مواجه می‌شد، به نظر شما چرا باید آمریکا کمک‌های اقتصادی خود به مصر را متوقف می‌کرده؟ آیا ما می‌دانیم دموکراسی در مصر چه چیزی بوده است؟ آیا این نوعی احتمال نیست تا فرض کنیم که از یک سو از آمریکا خواسته می‌شود تا از دخالت در امور دیگر کشورها عقب نشینی کند و از سوی دیگر با هر کشوری در جهان وارد تعامل شود؟ آیا با نگاه به گذشته این دموکراسی است؟
وزیر امورخارجه اسبق آمریکا همچنین گفت: بهتر بود که مبارک ۵ یا ۱۰ سال پیش از قدرت کناره‌گیری کرده بود، اما اگر به این قضیه از دیدگاه گزینه‌های پیش روی آمریکا بنگرید خواهید دید که رهبران آمریکا گزینه دیگری نداشتند.
