موعود پایگاه اینترنتی موعود
فرا رسیدن نهم ربیع الاوّل را که مقارن است با شروع ولایت خاتم الاوصیاء حجهبن الحسن العسکرى، عجّل اللَّه تعالى فرجه الشریف، بر همه پیروان امامت و راهیان طریق ولایت اهل بیت عصمت و طهارت تبریک مى گویم. اساس مسأله امامت از نعمت هاى بزرگى است که با هیچکدام از نعم الهى قابل مقایسه نیست و در معارف دینى ما به هیچ مسأله اى مانند ولایت اهمّیت و سفارش فراوان نشده است. همه متون و جوامع روایى و کتاب و سنّت از ابتدا تا انتها فریادگر مسأله امامت و دعوت کننده انسان ها و جامعه بشرى به این امر حیات بخش است »و لم یفنادَ بشی ء مثل ما نودی بالولایه«. در میان همه مذاهب و مکاتب، شیعه این افتخار را دارد که گوى سبقت را از دیگران ربوده و عشق به ولایت و امامت را رمز حیات و بقاى خویش قرار داده است. امّا حقیقت بزرگترى در این میان وجود دارد و آن وجود شریف امام زمان، مهدى موعود(عج) است که شاید بتوان گفت بالاترین و عمیق ترین عنوان همان است که قرآن کریم از ایشان یاد نمود؛ و آن »بقیهاللَّه« است. او بقیه و انتهاى تجلّى خداوند و حسن ختام عالم و همه ادیان است، او در میان مظاهر تجلّى حقّ تعالى، آخرین گوهرى است که مظهر همه صفات و اسماى الهى است و مى توان گفت همان طورى که نبّى اکرم(ص) مظهر تامّ انبیا و شریف ترین گوهر نبوّت بود، وجود شریف حضرت حجّت نیز لفبّ امامت و تجلّى تام امامت است.
افتخار همه انسان هاى آزاده خصوصاً مسلمانان و شیعیان آن است که در پرتو شعاع وجودى آن حضرت به سر مى برند. وجود شریفى که منصبى را عهده دار است که بالاترین منصب عالم وجود است و آن قیام براى اجراى کامل دین خدا و رفع ظلم و ستم و برخورد با هر گونه بدعت و انحرافى است که در جامعه مسلمین و میان انسان ها به وجود آمده است. ما امروز هر صبح و شام به یاد آن حضرت زندگى مى کنیم و خود را در محضر آن وجود شریف حاضر مى بینیم و ایشان را نسبت به همه امور و مقدّرات خود ناظر و حاضر مى دانیم. آنچه که امروز مایه حیات و رمز بقا و استمرار است دل دادن به آن وجود شریف و سر سپردن بر خاک کوى او است.
از اینکه در چند ساله اخیر عدّه اى از اهل فضل و دانش این مسؤولیت خطیر را احساس نموده اند و با تمام تلاش به دنبال شکوفایى برخى از زوایاى ناشناخته حجّت خدا هستند و به این نکته رسیده اند که حیات فردى و اجتماعى ما، رشد سیاسى و فرهنگى ما، عزّت و عظمت ما همه در پرتو شناخت وجودى آن حضرت است، بسیار خوشحالم و خدا را بر این امر سپاسگزارم. گرچه معرفت حجّت خدا همانند اصل معرفهاللَّه به نحو صحیح و کامل مقدور نیست، و ما و همه نویسندگان راه علم و دانش و همه عارفان و سالکان عاجزند از اینکه بتوانند حقیقت این نعمت عظماى الهى را درک کنند، و نیز بسیارى از خصوصیات قبل از ظهور و بعد از ظهور هنوز براى ما ظاهر و آشکار نگشته است، و سنّت الهى در این باب وسیع و عظیم آنگونه که باید و شاید روشن نیست و در بوته اسرار باقى مانده است؛ امّا همه ما با انتظار زنده ایم و با این سلاح مهم و برّنده، قلوب و جان هاى خود را زنده نگهداشته و نظاره گر افق زمان ظهوریم. إن شاء اللَّه.
امروز همه ادیان الهى و پیشوایان آنان در این نقطه مشترک اند که در انتظار مصلح جهانى هستند و در دنیاى تیره و تار امروز که خوى حیوانیّت در برخى انسان ها آشکار است هیچ راه نجاتى جز امید به ظهور انسانى کامل از طرف خداوند وجود ندارد.
امروزه انقلاب اسلامى ما به برکت روح انتظار به وجود آمد و آنچه که مایه بقاى او خواهد بود همین امر است.
به همه مردم عزیز از دانشجو و روحانى، کارگر و کارمند، پیر و جوان، زن و مرد، سفارش مى کنم که بدانند که اگر در عصر غیبت به حسب ظاهر محروم از رؤیت آن جمال نورانى هستیم امّا عشق به آن خورشیدى که در پس پرده غیبت است، باید در همه مإ؛ زنده باشد.
امروز سیر و سلوک به حق هیچ راهى جز از طریق اتکال بر حجّت خدا ندارد. باید از آن وجود شریف در همه مشکلات استمداد جوییم.
احیاى فرهنگ مهدویت، بدین معنا است که ارتباط وثیق و محکمى بین امّت و حجّت خدا ایجاد کنیم. موانع اتّصال بین خودمان که عاجز و ناقص و ضعیف و ناتوان هستیم و بین آن حضرت را برطرف سازیم.
احیاى این فرهنگ از وظایف بزرگى است که انتهاى آن زمان ظهور خواهد بود. باید این نسل و نسل هاى دیگر را براى ظهور آن حضرت آماده نمود.
امروزه باید انسان هاى مضطرب و سرگشته بدانند که توجّه به آن وجود شریف بزرگترین مایه آرامش و اطمینان است و توحید واقعى در گرو ولایت است، (الَّذین آمَنوفا وَ لَمْ یَلْبَسفوا إفیمانَهفمْ بفظفلْمف أفولئفکَ لَهفمف الْأَمْنف). تطهیر از شرک و نفاق و هرگونه ظلمى در گرو تمسک به ولایت است و آن وجود شریف مطَهّفر هرگونه نخوت و آلودگى است. رسیدن به مقام امن که آرزوى بزرگ اولیاى خدا است، جز از راه ولایت نخواهد بود.
از اینکه مسؤولان محترم ستاد احیا و گسترش فرهنگ مهدویت به این امر مهمّ اقدام و مقالات و نوشته هایى را که در این زمینه وجود دارد بررسى و برترین را انتخاب نموده اند تشکّر مى کنم. هر قلم و نوشتارى در این زمینه مى تواند بیشترین تأثیر را در رشد معنوى و دینى جامعه داشته باشد. باید اهل قلم و صاحبان طبع و نشر، همّت خود را بلند قرار داده و در این میدان که اقیانوسى است بى کران و معارفى عظیم در آن نهفته است، از هیچ جدّ و تلاشى دریغ ننمایند.
در اینجا تذکر این نکته را لازم مى بینم که که در این وادى اهل فکر و تحقیق باید معارف را به صورت ناب و خالص و به دور از هرگونه حشو و زواید در اختیار مردم قرار دهند، باید از بیان امور سست و واهى و چه بسا کذب که اساس اعتقاد مردم را متزلزل مى کند اجتناب نمایند. در تثبیت حقیقت امامت هیچ نیازى به بیان رؤیاهاى کاذبه و حوادث غیر واقع نیست. باید در منابر از جذبه هاى واقعى ولایت و آثار و کرامت هاى مسلّم الثبوت و حقیقى آن استفاده نمایند و به بیان دیگر باید به دنبال تحکیم عقائد باشیم و نه فقط بر انگیختن احساسات که آن امرى است غیرپایدار و گذرا.
امیدواریم مورد عنایت خاصّ امام عصر، روحى له الفداء، قرار گیریم و خدمات همگان مورد قبول آن وجود شریف باشد.
محمّد فاضل لنکرانى
۱۳۸۱/۲/۳۱
موعود شماره ۳۲
