موعود پایگاه اینترنتی موعود
مترجم: امین میرزایى
یادداشت مترجم: کلمه »Armageddon« یا آنگونه که در اصل مقاله اى که خواهید خواند آمده است »هَرْ مَجفدّفون« واژه اى است اصلاً یونانى که بنا به تعریف واژه نامه هاى آمریکایى همچون فرهنگ »وبستر« به معنى نبرد نهایى حق و باطل در آخر الزمان است. همچنین این واژه نام شهرى است در منطقه عمومى شام که بنا به آنچه در باب شانزدهم مکاشفات یوحنا، در عهد جدید آمده است، جنگى عظیم در آنجا رخ مى دهد و مرحله حاضر از زندگى بشر در آن زمان پایان مى یابد. به عبارتى نبرد مذکور مقدمه تحولى بزرگ است که سرنوشت نهایى آدمى بر روى کره زمین به آن بستگى دارد. دکتر عبدالکریم زبیدى نویسنده مقاله اى که ترجمه آن در پى خواهد آمد، در نوشته کوتاه خود به بررسى اعتقاد غربیان به این حادثه پرداخته و به طور خلاصه از رابطه این واقعه با حادثه عظیم ظهور مهدى آل محمد، صلوات الله علیهم اجمعین، پرده برداشته است. این مقاله گرچه در برخى موارد حاوى تحلیلى سطحى است، اما در عین حال نکات مهمى را در خود دارد که در شرایط سیاسى کنونى منطقه قابل اهمال نیست.
حادثه شریف ظهور، حادثه اى بزرگ است و قدرتهاى بزرگ جهان، سیاست خارجى خود را بر مبناى حوادثى که پیش از آن رخ مى دهد جهت داده و نقشه هاى نظامى خود را به شکلى سامان داده اند که آمادگیهاى لازم براى این حادثه در آن ملحوظ باشند. این در حالى است که مؤسسات دینى و رسانه هاى این دولتها نیز، مردم خود را براى پیشباز این حادثه آماده مى سازند.
این مؤسسات دینى به همراه رسانه هاى دیدارى و شنیدارى این دولتها، از سالهاى دهه هشتاد میلادى مردم خود را به ایمان جمعى به وقوع حادثه اى بزرگ در سرزمین شام که به نبردى هسته اى خواهد انجامید توجه داده اند. این مؤسسات پیوسته مردم خود را به ایمان به این نکته فرإ؛ مى خوانند که بزودى لشکرى از دشمنان مسیح که بدنه اصلى آن از میلیونها نظامى تشکیل یافته، از عراق حرکت مى کند و پس از گذشتن از رود فرات – که در آن زمان به خشکى گراییده است – به سوى قدس رهسپار مى شود. اما نیروهاى مؤمن به مسیح راه این لشگر را سد کرده و همگى در »آرماگدون« با یکدیگر برخورد خواهند کرد و در این مکان است که درگیرى اتفاق خواهد افتاد. صخره ها ذوب مى شوند… دیوارها بر زمین فرو مى غلتند… پوست تن انسانها در حالیکه ایستاده اند ذوب شده و میلیونها نفر از بین مى روند… و این نبردى نهایى و هسته اى است… سپس مسیح براى بار دوم از جایگاه بلند خود بر زمین فرود مى آید… و پس از چندى زمام رهبرى جهان را در دست گرفته و صلح جهانى را برقرار مى کند… او دولت صلح را بر زمین نو و زیر آسمانى تازه بنا مى کند… و این مهم را از مرکز فرماندهى خود در قدس عملى مى سازد.
یک بررسى انجام گرفته از سوى مؤسسه »تلسن« که در اکتبر سال ۱۹۸۵ م. به نشر رسیده است؛ نشان مى دهد که در حال حاضر ۶۱ میلیون آمریکایى در انتظار واقعه آرماگدون گوش خوابانده اند و این در حالى است که ذکر مؤسسات دینى و ایستگاههاى رادیو تلویزیونى که به این مهم پرداخته اند؛ در این مجال کوتاه میسر نیست.
مؤسسات دینى آمریکایى این نکته را روشن ساخته اند که سپاهى که از عراق به سوى قدس رهسپار خواهد شد، بنا به پیشگویى حرقیال (فصل ۳۸ و ۳۹) از نظامیانى از عراق، ایران، لیبى، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل مى شوند. دانستن این موضوع ما را در تحلیل سیاست خارجى دولتهاى آمریکایى و اروپایى درباره مردم کشورهاى یاد شده مدد مى دهد. مدارس انجیلى در آمریکا بر پایه این تحلیل که واقعه آرماگدون تنها حادثه اى است که بازگشت دوباره مسیح را به زمین ممکن مى سازد… و این واقعه اى بسیار نزدیک است به تبلیغ این دیدگاه پرداخته اند.
آرماگدونى که این عده از آن سخن مى گویند همان حادثه عظیمى است که پیش از ظهور مهدى، عجّل اللّه تعالى فرجه، رخ خواهد داد، همان حادثه بزرگى که ائمه ما، علیهم السلام، نام »قرقیسیا« را بر آن اطلاق کرده اند. ائمه ما، علیهم السلام، از این نکته خبر داده اند که میلیونها نظامى از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه۱، مصر و دول مغرب عربى به اضافه سربازانى از سرزمین شام شامل کشورهاى سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و اسراییل همگى در ناحیه اى در این محدوده تحت عنوان »قرقیسیا« با یکدیگر برخورد کرده و پس از حصول درگیرى، این سفیانى است که در پس آنکه همگى را چونان کشتزارى درو شده در هم مى کوبد از صحنه نبرد پیروز بیرون مى آید. در صحیحه میسّر از امام باقر، علیه السلام، نقل است که فرمود:
»اى میسّر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟« عرض کردم: »همین نزدیکیها در ساحل فرات قرار دارد.« پس فرمودند: »اما در این ناحیه واقعه اى اتفاق خواهدافتاد که از زمانى که خداوند متعال آسمانها و زمین را آفریده بى سابقه بوده، چنانکه تا وقتى آسمانها و زمین برپا هستند هم، واقعه اى همچون آن اتفاق نخواهد افتاد… سفره اى است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر مى شوند.«۲
امثال این روایات از امام صادق، علیه السلام۳، و سایر ائمه نقل شده است.
حادثه »قرقیسیا« همان حادثه بزرگى است که پیش از ظهور حضرت حجهبن الحسن العسکرى، علیهماالسلام، رخ مى دهد و از آنجا که این حادثه به سفیانى ارتباط دارد و سفیانى از علایم حتمى ظهورامام زمان، علیه السلام، است وقوع این حادثه حتمى است، چه، امام مهدى پس از حادثه قرقیسیا با سفیانى
برخورد خواهد کرد (و پس از شکستهاى سفیانى فرو رفتن سپاه او ما بین مکه و مدینه) براى دیدار با مسیح، علیه السلام، رهسپار قدس خواهد شد.
(به هر تقدیر) زمان بسرعت مى گذرد و حوادث سیاسى، اقتصادى و اجتماعى به همراه نشانه هاى طبیعى همگى به نزدیک بودن این حادثه عظیم اشعار دارند و این در حالى است که ما نه خود و نه فرزندانمان را براى آن آماده نکرده ایم. آماده ساختن نسل آینده از جوانان و مردان در سطوح مختلف روانى، عقلى و بدنى به منظور پیشباز از حادثه شریف ظهور قائم آل محمد، علیهم السلام، امرى بى نهایت مهم است.
بى گمان ایمان یک نفر به یک قضیه و پافشارى و ایمان او به لزوم به کرسى نشاندن آن، عهده دار به کرسى نشستن آن قضیه خواهد بود و این نکته اى است که همه روانشناسان به آن قائل هستند. اینک اگر یک نفر مى تواند آنچه را بر آن پا فشرده به کرسى تحقق بنشاند، در صورتى که مجموعه اى از افراد گرد هم جمع شوند و توان فکرى خود را در زمینه اى خاص به کار گیرند و به لزوم تحقق قضیه اى معین ایمان داشته باشند، چه خواهد شد؟! روانشناسان در پاسخ مى گویند: اگر چنین مجموعه اى از افراد تشکیل شود؛ بى تردید قادر خواهند بود در طبیعت و در آنچه پیرامون آنهاست اثر گذاشته و بسترى مناسب براى تحقق آن قضیه فراهم آورند.
مؤسسات دینى انجیلى آمریکا و اروپا آنچه را روانشناسان گفته اند در قضیه بازگشت دوباره مسیح به زمین پس از حادثه آرماگدون به کار بسته به این گفته قائل اند که بى گمان امکان تحقق هر نوع پیشگویى در وهله نخست به ایمان مردم به آن و به پافشارى شان بر ضرورت به کرسى نشستن آن و همچین به شمار نفرات آنهاو شمار نفرات کسانى بستگى دارد که رهبرى کاروان تبلیغاتى به راه افتاده براى تحقق بخشیدن به آن پیشگویى را بر عهده دارند.
(گذشته از مسیحیان) ما مسلمین هم با مسأله بزرگى مواجه هستیم که پیامبر ما محمد، صلّى اللّه علیه وآله، و اهل بیت آن حضرت، علیهم السلام، از آن به ما خبر داده اند. این مسأله پیشگویى صادقانه اى است که پاک شدن زمین از انواع ستمها و گرفتاریها و بر پایى اسلام در ربع مسکون آن بدان بستگى دارد. پس سزاوار است که ما و فرزندانمان به خود آییم و ایمانمان را به ظهور قائم آل محمد عمق بیشترى بخشیده و پافشارى مان را بر لزوم تعجیل ظهور آن حضرت و نزدیک شدن وقوع آن ژرفا دهیم و چنانکه سزاوار است شمار کسانى را که به این مسأله ایمان دارند و براى پیشباز این ظهور شریف و حوادث پیش از آن آمادگى دارند فزونى ببخشیم. نکات زیر پیشنهادهایى است براى وصول به این اهداف:
۱. اینکه تنها یکبار در سال و آن هم در جشن میلاد به حضرت حجت توجه مى شود؛ کافى نیست.
۲. تلاش در جهت فراهم آوردن برنامه هاى هفتگى یا دو هفته یکبار شامل نشستها و مصاحبه ها درباره قضیه امام مهدى، علیه السلام، ظهور شریف آن حضرت و آنچه پیش از آن رخ خواهد داد.
۳. دعوت از دانشمندان و صاحبان اندیشه براى نگارش مقالاتى پیرامون این قضیه در روزنامه ها، مجلات و نشریات داخلى.
۴. استفاده از یک کانال فعال ماهواره اى براى برگزارى نشستها و مصاحبه ها روزانه و هفتگى به منظور ژرفا بخشیدن به ایمان نسل حاضر به ظهور قائم آل محمد و آماده ساختن آنهابراى پیشباز حادثه ظهور.
۵. بستن بیعتهاى دسته جمعى در دسته هاى مختلف که طى آن مردم با امام و رهبر خود حجت بن الحسن، علیه السلام، بر سر کمک به آن حضرت و پیوستن به اردوگاه ایشان، پس از آگاهى از ظهورشان بیعت مى کنند. این بیعتها در مناسبتهاى مختلف بسته مى شود، همچون مناسبات اداى عمره و حج، ماه محرم، پانزدهم شعبان و سایر مناسبتهاى مربوط به معصومین، علیهم السلام.
۶. بستن بیعت عمومى با حضرت حجت در همه مناطق شیعه نشین و تعیین یک روز بخصوص براى آن در سال، بطورى که این بیعت با محتوایى یکسان و در ساعتى واحد ادا شود.
۷. تلاش به منظور فزونى بخشیدن به شمار مبلغان که نزدیک بودن ظهور حضرت حجت را تبلیغ کند و همچنین فزونى بخشیدن به شمار کسانى که به این مسأله ایمان دارند همراه با جهت دادن توان فکرى آنها در این راستا.
دیگران مجدانه به منظور ظهورمسیح تلاش مى کنند و من از این مى ترسم که زمان از ما پیشى بگیرد و ناگهان با آن حادثه عظیم روبرو شویم و نتوانیم کارى انجام دهیم و از کسانى باشیم که این فرموده خداوند متعال بر آنان منطبق است.
و لو ترى إذا فزعوا فلا فوت، و أفخذوا من مکان قریب × و قالوا امنّا به أنّى لهم التناوش من مکان بعید.۴
اگر بینى، آنگاه که سخت بترسند و رهاییشان نباشد و از مکانى نزدیک گرفتارشان سازد. گویند: اینک به رسول ایمان آوردیم. اما از آن جاى دور چسان به آن دست یابند.
پى نوشتها:
×. این مقاله از منبع زیر برگرفته شده است:
الفکر الجدید، مجله فصیله تغنى بالفکر و قضایا المسلم المعاصر، تصدر عن دار الاسلام للاراسات و النشر بر لندن، الحد المزدوج ۱۵ – ۱۶، السنه الخامسه، شوال ۱۴۱۷ه’، شباط ۱۹۹۷ م.
۱. شایان ذکر است که در روایات از کشورهاى درگیر در واقعه »قرقیسا« با عنوان »ترک« و »روم« تعبیر شده است که ظاهراً نویسنده با تطبیق روم بر کشورهاى غربى، از آن با عنوان »امریکا« و »اروپا« یاد کرده است. م.
۲. ر. ک: الکلینى، محمد بن یعقوب الکافى، ج۸، ص۲۹۵، ح۴۵۱؛ النعمانى، محمدبن ابراهیم، کتاب الغیبه، باب ۱۴، ص۲۶۷، ح۳۶. م.
۳. ر. ک: النعمانى، محمدبن ابراهیم، همان، ص۲۷۸، ح۶۳. م.
۴. سوره سباء (۳۴)، آیه ۵۲-۵۱.
ماهنامه موعود شماره ۲۸