عریضه

بسم اللَّه الرحمن الرحیم
محضر مقدس حضرت بقیهاللَّه الأعظم، أرواحنا له الفداء
السلام علیکم یا اهل بیت النبوه، السلام علیک یا بقیهاللَّه فى أرضه و حجته على عباده.
پیش از هر سخن آرزو مى کنم در هر کجاى این دنیا که به سر مى برید سلامت باشید و وجود مقدستان از جمیع بلایا و فتنه ها مصون باشد. دعا مى کنیم خداوند با ظهور شما به همه غم ها و مصیبت هاى عصر غیبت خاتمه دهد.
راستش دلمان گرفته بود و غم و اندوهى بزرگ بر سینه مان سنگینى مى کرد. از اینکه مى بینیم در کشورى که همه شرافتش به نام شماست، کار کردن به نام شما چقدر دشوار و طاقت فرساست بسیار ملول و پریشان خاطریم. شما خودتان بهتر از همه مى دانید که در چهار، پنج سال گذشته براى اینکه بتوانیم یاد و نام شما را در شهر و روستاى این کشور منتشر کنیم، چقدر خون دل خوردیم.
شما بهتر از همه خبر دارید که در این چند سال کمتر بیتى از بیوت مراجع و آیات عظام و کمتر دفترى از دفاتر مسئولان فرهنگى این کشور بوده است که ما سر نزده باشیم و حکایت تنهایى و غربت مؤسسه اى را که به نام شما فعالیت مى کند مطرح نکرده باشیم.
شما خوب مى دانید که در این مدت چه بسیار بزرگانى ضمن بازدید از مؤسسه با تأیید و تشویق فعالیت هاى آن، قول همکارى و مساعدت دادند، امّا رفتند و پشت سر خود را هم نگاه نکردند! نمى دانم جرم ما چیست؟
آیا اینکه خواسته ایم در عصر غیبت و در هنگامه آخرالزمان که سیل فتنه ها جوانان این سرزمین را نشانه گرفته اند، با مطرح کردن نام شما و با طرح احیاى اندیشه انتظار سدى نفوذناپذیر در برابر این سیل بنیان کن برپا کنیم، جرم است؟
آیا اینکه خواسته ایم فارغ از همه هیاهوهاى سیاسى و دسته بندى ها فقط به انگیزه ترویج یاد و نام شما به کار فرهنگى دست زنیم، جرم است؟
آیا این سزاوار است که در کشور امام زمان، علیه السلام، همه فعالیت هاى به اصطلاح فرهنگى، ازموسیقى، سینما و تأتر گرفته تا نشریات ایمان برباد ده از حمایت و پشتیبانى برخوردار باشند، امّا تنها مجله اى که »به نام امام عصر، علیه السلام، و براى امام عصر، علیه السلام« در این سرزمین منتشر مى شود. حتى امکان تهیه کاغذ یک شماره خود را هم نداشته باشد؟
بیش از این مزاحم نمى شوم؛ چرا که شما همه اینها را به خوبى مى دانید و از جزئیات همه آنچه در این چندسال بر ما گذشته اطلاع دارید.
ابتدا مى خواستیم این نامه را به چاه عریضه مسجد مقدس جمکران بیندازیم، امّا بعد گفتیم که نه، شما حتماً براى یکبار هم که شده مجله خودتان را ورق مى زنید، این بود که تصمیم گرفتیم نامه را در مجله منتشر کنیم.
أللّهم إنّا نشکو الیک فقد نبیّنا صلواتک علیه و اله، و غیبه و لیّنا و شده الفتن بنا و تظاهر الزمان علینا.
قربان شما
چشم انتظارانتان در مجله موعود