عن المفضّل بن عمر، عن ابىعبداللَّه، علیهالسلام، قال:
اَقْرَبف ما یَکفونف العفبادف افلَى اللَّهف عَزَّوَجَلَّ وَ اَرْضى ما یَکفونف عَنْهفمْ افذَا افْتَقَدفوا حفجَّهَاللَّهف وَ لَمْ یَعْلَمفوا بفمَکانفهف، وَ هفمْ فى ذلفکَ یَعْلَمفونَ اَنَّهف لَمْ تَبْطفلْ حفجَجف اللَّهف فَعفنْدَها فَتَوَقَّعفوا الْفَرَجَ کفلَّ صباحف وَ مَساءف…
مفضّل بن عمر از امام صادق، علیهالسلام، نقل مىکند که آن حضرت فرمود:
بهترین حالات تقرّب مردم به خداى عزّوجلّ و بالاترین خشنودى او از آنها در زمانى است که حجّت خدا را نیابند و جاى او را ندانند؛ و با این حال، باور دارند که حجّتهاى حق هیچگاه باطل نمىشود (و آنان باید در راه خدا و دین او قدم بردارند).
در چنین زمانى، هر روز و شام منتظر فرج باشید…
×. اثباهالهداه، شیخ حرّ عاملى، ج۶، ص۴۰۶.
× نکتهها:
۱- ارزش و اهمیتف باور و شناخت نسبت به دین و حجت الهى در زمان غیبت، آن قدر زیاد و والاست که منتظران را به بالاترین و برترین مراتب تقرّب و رضاى الهى مىرساند.
۲- امام و حجت الهى گرچه در ظاهر غایب است، اما دین و حجت حق را به بندگان مىرساند و نمىگذارد کسانى که طالب حق و حقیقت هستند، به گمراهى و انحراف بیفتند.
۳- انتظار فرج باید در هر صبح و شام باشد؛ و منتظران براستى چشمانتظار باشند.
۴- انتظار راستین، ثمره و میوه شناخت، یقین و بصیرت است.
ماهنامه موعود شماره ۲۳