موعود پایگاه اینترنتی موعود
بیداری اسلامی در منطقه و وقوع انقلاب‌های مردمی در تونس، مصر و لیبی، روی کار آمدن اسلامگراها در این کشورها و سقوط دیکتاتورهایی چون مبارک و قذافی و نیز مرگ بن لادن از مهم ترین اتفاقات جهانی در سال ۲۰۱۱ بود.
به گزارش فارس، پایگاه خبری النشره در گزارشی یک آرشیو کامل از اتفاقات مهم جهان و کشورهایی که بیداری اسلامی در آنها اتفاق افتاده، در سال ۲۰۱۱ میلادی منتشر کرده است، آنچه در زیر می‌خوانید ترجمه کامل این گزارش است.
ژانویه، آغاز بیداری اسلامی در تونس و سرایت آن به مصر
۱ژانویه: انفجار کلیسای مسیحیان در اسکندریه مصر و کشته و زخمی‌شدن دهها نفر، وزارت کشور مصر آن را یک حمله انتحاری خواند.
۲ ژانویه:
– سازمانی وابسته به القاعده مسئولیت انفجار اسکندریه را بر عهده گرفت.
– سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران دو هواپیمای جاسوسی بدون سرنشین غربی را در خلیج فارس منهدم کرد.
۷ ژانویه: نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه آن چیزی که آن را توطئه مشکوک برای پاکسازی دینی مسیحیان در شرق خوانده بود را محکوم کرد.
۸ ژانویه: زخمی‌شدن نماینده کنگره آمریکا در تیراندازی در آریزونا
۹ ژانویه: آغاز همه پرسی مردم جنوب سودان در تعیین سرنوشت این بخش
۱۴ ژانویه: انقلاب تونس بیداری اسلامی را افتتاح کرد و زین العابیدن بن علی رئیس جمهور تونس از کشور فرار کرد و اوضاع کشور را به معاون اول خود سپرد.
۲۵ ژانویه: آغاز انقلاب عربی در مصر و تظاهرات میلیونی مردم در قاهره، مردم خواستار اخراج مبارک از قدرت و سرنگونی رژیم مستبد وی شدند.
۲۸ ژانویه: انتفاضه مصر به اوج خود رسید و درگیری های در تمامی نقاط کشور افزایش پیدا کرد.
۲۹ ژانویه:
– دولت مصر در پی اعتراضات مردمی استعفا کرد، مردم سرنگونی خود مبارک را می خواهند.
– عمر سلیمان به عنوان معاون رئیس جمهور مصر انتخاب شد.
فوریه، سقوط حسنی مبارک و آغاز انقلاب بحرین
۱ فوریه: رئیس جمهور مصر کناره گیری خود از شرکت مجدد در انتخابات ریاست جمهوری را اعلام کرده و قول اصلاح شرایط کاندیداتوری را داد، مخالفان همچنان خواستار اخراج وی از قدرت هستند.
۳ فوریه: درگیری ها میان هواداران و مخالفان مبارک به اوج رسید.
۵ فوریه: هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا نسبت به طوفان خانمان سوز بیداری اسلامی در خاورمیانه هشدار داد.
۱۰ فوریه: رئیس جمهور مصر بر اساس قانون اختیارات خود را به معاون خود واگذار کرد، نیروهای مسلح مصر بیانیه شماره یک خود را صادر کرده و مطالبات مردمی را تایید کردند.
۱۱ فوریه: با کناره گیری مبارک از قدرت انقلاب مصر به پیروزی رسید، شورای نظامی مصر اداره امور کشور را در دست گرفت، این شورا تعهد کرد که جایگزین مشروعیتی نیست که ملت مصر به دنبال آن است.
۱۳ فوریه: ارتش مصر اعلام کرد که به قانون اساسی مصر عمل نمی‌کند، شورای نظامی همچنین دو مجلس ملی و شورا را نیز منحل کرد و اداره امور کشور را به مدت ۶ ماه تا زمان برگزاری انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری در دست گرفت.
۱۴ فوریه: آغاز انقلاب بحرین و برپایی تظاهرات مردمی علیه رژیم حاکم
۱۷ فوریه: افزایش سرعت حوادث انقلاب بحرین، مخالفان از کشتاری صحبت می‌کنند که رژیم حاکم علیه آنها اعمال کرده است، فراکسیون الوفاق بحرین از پارلمان این کشور کناره گیری کرد.
۱۸ فوریه: آمریکا از حق وتو علیه محکوم کردن شهرک سازی صهیونیستی از سوی سازمان ملل استفاده کرده و این طرح را ناکام گذاشت.
۲۰ فوریه: انقلاب لیبی به راه افتاد و درگیری های شدیدی میان انقلابیون و نیروهای هوادار رژیم حاکم در گرفت، سیف الاسلام گفت که تعدادی از تانک های لیبی به دست افراد مست و معتاد افتاده است.
۲۱ فوریه: دادستان مصر خواستار بلوکه شدن اموال حسنی مبارک و همسر و فرزندان وی شد.
۲۲ فوریه:
– معمر القذافی در تلویزیون رسمی لیبی ظاهر شد و تاکید کرد که در طرابلس حضور دارد، او مخالفان خود را سگ های ولگرد نام گذاشت و گفت که کناره گیری نخواهد کرد و تا ابد رهبر آن چیزی که انقلاب لیبی نامیده بود، باقی خواهد ماند.
– اتحادیه عرب حضور نماینده رسمی لیبی در نشست های این اتحادیه را تعلیق کرد.
۲۴ فوریه:
– معمر القذافی القاعده را به دست داشتن در بحران لیبی و تلاش برای ایجاد امارت اسلامی در این کشور متهم کرد.
– حالت فوق العاده در الجزایر در پی اعتراضات مردمی‌بعد از ۱۹ سال از آغاز اجرایی شدن آن برداشته شد.
۲۵ فوریه:
– کاخ سفید تحریم هایی را با هماهنگی اروپایی های علیه لیبی اعمال کرد.
– بان کی مون از شورای امنیت خواست تا تمام گزینه ها در زمینه تحریم لیبی را بررسی کند.
۲۶ فوریه: شاه بحرین تغییرات حکومتی شامل ۵ وزیر را انجام داد.
۲۷ فوریه:
– شورای امنیت با اجماع خود طرح تحریم لیبی را تصویب کرد.
– رئیس دولت موقت تونس از سمت خود استعفا کرد.
۲۸ فوریه: دادستانی مصر حسنی مبارک و خانواده وی را ممنوع السفر اعلام کرد و اموال آنها را بلوکه کرد.
مارس، ادامه سرکوب بیداری اسلامی در یمن، بحرین و عربستان
۱ مارس: معمر القذافی تظاهرات کنندگان را به چالش کشیده و اعلام کرد که درصورت دخالت نظامی آمریکا یا هر کشور دیگری در لیبی، هزاران نفر از مردم لیبی کشته خواهند شد.
۳ مارس: استعفای احمد شفیق از نخست وزیری مصر و مأمور شدن عصام شرف به تشکیل دولت جدید
۶ مارس: نبیل العربی به جای احمد ابوالغیط وزیر خارجه مصر شد.
۷ مارس:
– دولت جدید تونس تشکیل شد.
– شورای فتوای عربستان سعودی در پی افزایش روند تظاهرات مردمی در این کشور تظاهرات ضددولتی را مغایر با شرع اسلامی خواند.
۸ مارس: دادگاه جنایی مصر بلوکه شدن اموال حسنی مبارک و خانواد وی و ممنوع السفر شدن آنها را تایید کرد.
۱۰ مارس:
– سیف الاسلام قذافی گفت که زمان برای عملیات نظامی علیه انقلابیون فرا رسیده، او گفت که پدرش هرگز تسلیم نخواهد شد.
– در تیراندازی نیروهای امنیتی سعودی به مردم در تظاهرات مسالمت آمیز در شهر قطیف چند نفر زخمی‌شدند.
۱۱ مارس: ادامه تظاهرات در عربستان سعودی و درگیری ها در بحرین در جریان تظاهرات مسالمت آمیز مردمی
۱۲ مارس: وزیران خارجه عرب از شورای امنیت خواستند تا تحریم هوایی لیبی را اجرا کند.
۱۴ مارس:
– شورای امنیت رایزنی های خود در مورد لیبی را بدون صدور بیانیه ای پایان داد.
– بیش از هزار نظامی عربستان سعودی در سکوت جهانی وارد بحرین شدند تا در سرکوب تظاهرات مردمی مشارکت کنند، مخالفان بحرین این اقدام را دخالت خارجی و اعلام جنگ و اشغال بحرین خواندند.
۱۵ مارس: شاه بحرین در کشور به مدت ۳ ماه حالت فوق العاده اعلام کرد، این حالت قابلیت تمدید را خواهد داشت.
۱۶ مارس:
– پلیس بحرین معترضان در میدان اللولوه را با زور تخلیه کرد و بر این میدان مسلط شد، یک مسئول نظامی‌بحرین گفت که تمامی انواع تظاهرات در بحرین ممنوع است.
– ایران سفیر خود در بحرین را در اعتراض به اقدامات سرکوب گرانه رژیم حاکم این کشور علیه مردم فرا خواند.
۱۷ مارس: مقامات لیبی اعلام آتش بس کرده و به انقلابیون مهلت دادند تا سلاح های خود را تحویل دهند، لیبی تهدید کرد که دریانوردی در دریای مدیترانه را در صورت هدف حمله قرار گرفتن، مورد هدف قرار خواهد داد.
۱۸ مارس:
– شورای امنیت مصوبه تحریم هوایی لیبی را تصویب کرد، فرانسه اعلام کرد که در حملات هوایی به لیبی علیه رژیم قذافی شرکت خواهد کرد.
– دهها کشته و زخمی در اوج گیری تظاهرات مردمی در یمن
– شاه سعودی دستوراتی را در زمینه توزیع پاداش ها و بهبود حقوق ها و تاسیس واحد های ساختمانی برای مقابله با اعتراضات مردمی صادر کرد.
۱۹ مارس:
– قذافی به شورای امنیت گفت که مصوبه این شورا باطل است، او نسبت به دخالت در لیبی هشدار داد.
– آغاز حمله هوایی به لیبی بر اساس مصوبه شورای امنیت
۲۰ مارس:
– معمر القذافی حمله ناتو به لیبی را جنگ صلیبی توصیف کرد، او آمادگی خود را برای جنگ دراز مدت اعلام کرد و گفت که در نهایت پیروز خواهد شد.
– با تلاش ها و توطئه های غرب علیه دمشق، تظاهرات اعتراض آمیز به سوریه رسید.
۲۱ مارس:
– کاخ سفید در اقدامی زودهنگام خشونت علیه تظاهرات کنندگان سوری را محکوم کرد.
– باراک اوباما از اجماع بین المللی در مرد عزل قذافی سخن گفت و از وی خواست که از قدرت کنار برود.
۲۶ مارس:
– مقامات سوری از نفوذ گروه های تروریست به سوریه برای تخریب این کشور خبر دادند.
– رئیس جمهور یمن وعده داد که به صورت شرافتمند و با احترام از قدرت کناره گیری خواهد کرد.
۲۷ مارس: بثنیه شعبان مشاور رئیس جمهور سوریه اعلام کرد که این کشور حالت فوق العاده در سوریه را لغو خواهد کرد.
۲۸ مارس: شاه سعودی به بشار اسد تاکید کرد که از این کشور در برابر توطئه های خارجی حمایت خواهد کرد.
۲۹ مارس:تظاهرات میلیونی مردم سوریه در حمایت از بشار اسد و نظام حاکم بر سوریه، رئیس جمهور استعفای دولت محمد ناجی العطری را پذیرفت.
۳۰ مارس: رئیس جمهور سوریه از توطئه بزرگی سخن گفت که علیه سوریه تهیه شده و سرنخ های آن به کشورهای همسایه و دور می رسد.
۳۱ مارس: دولت کویت دستور اخراج ۳ دیپلمات ایرانی را به بهانه فعالیت در اقدامات جاسوسی صادر کرد.
آوریل: دادگاه بحرین ابزار دست طاغوت برای ادامه قدرت آن
۱ آوریل: ادامه تظاهرات در سوریه در شهرهای دمشق، دوما، بانیاس، اللاذقیه و درعا، کاخ سفید آن چیزی که استفاده از خشونت علیه تظاهرات کنندگان سوری نامیده بود را محکوم کرد.
۲ آوریل: نابسامان شدن اوضاع در ساحل عاج در پی انتخابات ریاست جمهوری در این کشور
۳ آوریل: عادل سفر به عنوان مأمور تشکیل کابینه جدید سوریه انتخاب شد.
۷ آوریل: رئیس جمهور سوریه به کردهای منطقه الحسکه تابعیت سوری داد و استاندار حمص را از سمت خود برکنار کرد.
۱۴ آوریل: رئیس جمهور سوریه دستور تشکیل دولت جدید را صادر کرد و تمامی‌بازداشتی ها در حوادث اخیر را که جنایتی مرتکب نشده بودند، آزاد کرد.
۱۹ آوریل: دولت سوریه پروژه ای را تصویب کرد که بر اساس آن حالت فوق العاده در کشور به پایان رسید.
۲۱ آوریل: رئیس جمهور سوریه قانون حالت فوق العاده را تایید کرده و دادگاه امنیت دولت را نیز لغو کرد.
۲۲ آوریل: کشورهای شورای همکاری های خلیج فارس از آن چیزی که دخالت های ایران در امور داخلی خود نامیده بودند، به سازمان ملل شکایت کردند.
۲۷ آوریل: پاریس و روم و مادرید و لندن و برلین سفرای خود را از سوریه فرا خواندند.
۲۸ آوریل: حکم اعدام سه تن از تظاهرات کنندگان مسالمت آمیز بحرینی صادر شد، دولت مدعی بود آنها در قتل دو پلیس بحرینی دست داشته‌اند.
۲۹ آوریل:
– رئیس جمهور یمن قطر را به تامین مالی ایجاد هرج مرج و ناامنی در سوریه و یمن و مصر متهم کرد.
– رئیس جمهور آمریکا مصوبه ای را تصویب کرد که بر اساس آن برخی شخصیت های سوری غیر از بشار اسد رئیس جمهور این کشور مشمول برخی تحریم ها شدند.
می: پایان اسطوره اسامه بن لادن
۱ می: کشته شدن سیف العرب یکی از فرزندان معمر القذافی و سه تن از نوه های وی در حمله هوایی ناتو به غرب طرابلس
۲ می: باراک اوباما از کشته شدن اسامه بن لادن رئیس سازمان القاعده در یک عملیات نظامی و اطلاعاتی از سوی آمریکا و پاکستان خبر داد، طالبان تهدید کرد که هدفهای آمریکا در پاکستان را در انتقام این عملیات هدف قرار خواهد داد.
۳ می: فتح و حماس و گروه های فلسطینی سند آشتی را در قاهره امضا کردند.
۴ می: مراسم جشن امضای سند آشتی ملی فلسطین بین محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس برگزار شد.
۵ می:
– سانا از خروج نیروهای ارتش سوریه از شهر درعا بعد از انجام مأموریت در این شهر خبر داد.
– دبیرکل اتحایه عرب اعلام کرد که بنا به درخواست عراق نشست سران عرب به مارس ۲۰۱۱ به تاخیر افتاد.
۶ می: القاعده در بیانیه ای کشته شدن رهبر خود را تایید کرده و وعده انتقام داد.
۸ می:
– درگیری های طایفه ای در مصر به کشته و زخمی‌شدن دهها نفر منجر شد.
– مقامات بحرینی در اقدامی عوام فریبانه اعلام کردند که حالت فوق العاده در کشور را از تاریخ ۱ ژوئن لغو خواهند کرد.
۱۳ می: رئیس جمهور آمریکا از استعفای جرج میچل فرستاده خود در خاورمیانه خبر داد و دیوید هیل را به جای وی منصوب کرد.
۱۵ می: نبیل العربی به جای عمرو موسی به عنوان دبیرکل اتحایه عرب انتخاب شد.
۱۶ می:
– یک دیپلمات سعودی در تیراندازی در مقابل کنسولگری این کشور در کراچی کشته شد.
– دادستان دادگاه جنایی بین المللی خواستار بازداشت معمر القذافی و سیف الاسلام فرزند وی شد.
۱۸ می: اطلاعاتی از انتصاب سیف العدل به عنوان جانشین اسامه بن لادن در سازمان القاعده منتشر شد.
۱۹ می: رئیس جمهور آمریکا تحریم های جدیدی را علیه بشار اسد و برخی دیگر ازمسئولان سوریه اعمال کرد، سوریه این تحریم ها را محکوم کرده و آنها را در راستای منافع اسرائیل توصیف کرد.
۲۰ می: دیدار باراک اوباما با بنیامین نتانیاهو و گفتگوی آنها در مورد اختلافات دوجانبه در زمینه روند سازش
۲۱ می: وزیر اطلاعات ایران از بازداشت ۳۰ جاسوس آمریکایی در ایران خبر داد.
۲۲ می: نشست وزارتی کشورهای حاشیه خلیج فارس طرح خود در مورد یمن را به حالت تعیق درآورد.
۲۳ می: اتحادیه اروپا تحریم ها علیه سوریه را تشدید کرد و بشار اسد را نیز در فهرست تحریم ها قرار داد.
۲۴ می:
– آمریکا تحریم هایی را علیه برخی شرکت های نفتی اسرائیلی و سوری اعمال کرد و مدعی شد که این شرکت ها با ایران همکاری داشته‌اند.
– نخست وزیر اسرائیل تاکید کرد که دیگر این رژیم به مرزهای ۱۹۶۷ باز نخواهد گشت.
۲۵ می: مقام های مصری از بازگشایی گذرگاه رفح به صورت دائمی خبر دادند.
۳۱ می:
– شاه بحرین خواستار برگزاری مذاکرات بدون پیش شرط در زمینه اصلاحات در کشور شد.
– بشار اسد دستور عفو عمومی در مورد جنایات مرتکب شده تا قبل از ۳۱ می را صادر کرد.
ژوئن: سوریه آماج توطئه های خارجی برای طرح براندازی
۱ ژوئن:بشار اسد دستور تشکیل هیئتی را داد تا مبانی گفتگوهای ملی را بنا نهاده و برنامه ای زمانی بر آن تعریف کنند.
۲ ژوئن: مخالفان سوریه خواستار براندازی نظام اسد و برکناری فوری وی شدند.
۳ ژوئن: علی عبدالله صالح رئیس جمور یمن در انفجاری در محل کار خود زخمی‌شد، او بعد از ساعاتی در پیامی صوتی اعلام کرد که حالش خوب است.
۵ ژوئن: دهها فلسطینی در جولان اشغالی به ضرب گلوله های صهیونیست ها به شهات رسیدند، این افراد با راهپیمایی در مرزهای جولان خواستار ورود به سرزمین های اشغالی بودند، اسرائیل سوریه را مسئول برپایی این تظاهرات معرفی کرد.
۶ ژوئن: ۸۰ نیروی امنیتی سوریه در کمین مسلحانه ای که در منطقه جسر الشغور در ادلب توسط تروریست ها کار گذاشته شده بود، کشته شدند.
۱۰ ژوئن: وزیر خارجه سوریه نسبت به هر اقدام شورای امنیت که به تروریست های سوریه اجازه ادامه فعالیت بیشتر را بدهد، هشدار داد.
۱۲ ژوئن:
– ارتش سوریه کنترل منطقه جسر الشغور را در دست گرفت.
– حزب عدالت و توسعه ترکیه در انتخابات پارلمانی در این کشور پیروز شد.
۲۰ ژوئن:
– بشار اسد بار دیگر از توطئه ای سخن گفت که سوریه را هدف قرار داده است، او گفت که هیچ توسعه و اصلاحاتی جز در سایه ثبات در کشور ایجاد نمی‌شود. وی بر لزوم اصلاح یا طرد تروریست های سوریه تاکید کرد.
– دادگاه تونس زین العابدین بن علی و همسرش را به اتهام فساد مالی به ۳۵ سال زندان محکوم کرد.
۲۱ ژوئن:
– بشار اسد دستور عفو عمومی مجرمان تا قبل از تاریخ ۲۰ ماه جاری را صادر کرد.
– مجمع عمومی سازمان ملل برای دومین بار بان کی مون را به عنوان دبیرکل این سازمان انتخاب کرد.
۲۲ ژوئن:
– آمریکا تحریم هایی را علیه بانک های لیبی اعمال کرد.
– وزیر خارجه سوریه برخی شایعات در زمینه دخالت ایران یا حزب الله در حوادث سوریه را تکذیب کرد.
۲۳ ژوئن: دادگاه فوق العاده در بحرین احکام حبس ابد را علیه تعدادی از سران معارضه در این کشور صادر کرد.
۲۶ ژوئن: شاه عربستان سعودی رئیس دفتر شورای وزیران را برکنار کرده و این دفتر را به دفتر پادشاهی الصاق کرد.
۲۷ ژوئن: دادگاه بین المللی لاهه قرار بازداشت بین المللی برای قذافی و فرزندش صادر کرد.
جولای: تشکیل کشور جدید سودان جنوبی
۹ جولای: تشکیل رسمی دولت سودان جنوبی بعد از جدا شدن از بخش شمالی
۱۰ جولای:
– کابینه اسرائیل نقشه های مرزهای دریایی را که قرار بود به سازمان ملل ارسال کند، تایید کرد.
– باراک اوباما مدعی شد که اسد فرصت های زیادی را از دست داده و باید خشونت ها را متوقف کند.
۱۲ جولای: برادر حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان در حمله تروریستی در قندهار کشته شد.
۱۷ جولای: جمعیت وفاق ملی بحرین کناره گیری خود از میز مذاکرات به اصطلاح ملی بحرین را اعلام کرد.
۲۳ جولای: ترور یک دانشمند هسته ای ایران در تهران
۲۵ جولای: دولت سوریه قانون تاسیس احزاب و برنامه کاری آن را تصویب کرد.
۲۶ جولای: دولت سوریه نسخه نهایی قانون انتخابات عمومی را تصویب کرد.
۲۹ جولای: رئیس ستاد ارتش ترکیه و فرماندهان نیروهای دریایی، هوایی و زمینی آن استعفا دادند.
آگوست: محاکمه دیکتاتور مصر، قذافی به قهقرا می رود
۱ آگوست: بشار اسد اعلام کرد که ملت سوریه بزرگتر از توطئه ای است که علیه آن ترسیم شده و فتنه انگیزی هایی که برای سوریه آماده شده، کارآمد نخواهد بود.
۳ آگوست:
– آغاز محاکمه حسنی مبارک رئیس جمهور مخلوع مصر و فرزندان و تعدادی از سران حزب وی به اتهام کشتار مردم در تظاهرات مسالمت آمیز.
– شورای امنیت در بیانیه ای استفاده مقامات سوری از خشونت علیه شهروندان را محکوم کرد، لبنان به این بیانیه رأی نداد.
۵ آگوست: انقلابیون لیبی کشته شدن خمیس القذافی یکی دیگر از فرزندان معمر قذافی را در حمله هوایی نیروهای ناتو اعلام کردند، سخنگوی دولت لیبی این اخبار را تکذیب کرد.
۷ آگوست:
– نخست وزیر ترکیه مدعی شد که صبر مردم سوریه از ادامه حاکمیت این کشور تمام شده است، مشاور اطلاع رسانی اسد نیز پاسخ داد که وزیر خارجه ترکیه سخنان تندتری را خواهد شنید.
– اسد به وزیر خارجه لبنان گفت که سوریه در مسیر اصلاحات با گام های ثابتی قدم بر می دارد.
۸ آگوست:
– شاه سعودی اعلام کرد که سفیر این کشور از سوریه را برای رایزنی فرا خوانده است، او گفت که عربستان اتفاقات سوریه را نمی پذیرد.
– وزیر خارجه آمریکا پیامی را از طریق ترکیه به سوریه داد مبنی بر اینکه نظامیان سوری باید به پادگان ها برگردند.
۹ آگوست: بشار اسد رئیس جمهور سوریه با احمد داود اوغلو وزیر خارجه ترکیه دیدار کرد، اوغلو در این دیدار گفت که سوریه با ریاست جمهوری بشار اسد بعد از اصلاحات به یک کشور نمونه عربی تبدیل خواهد شد و اسد نیز گفت که سوریه در تعقیب گروه های تروریستی مسلح در این کشور کوتاهی نخواهد کرد.
۱۰ آگوست:
– تظاهرات مردمی و اعتراضات به لندن رسید.
– آمریکا تحریم های جدیدی را علیه برخی موسسات تجاری سوریه اعمال کرد.
۱۵ آگوست:وزیر خارجه ترکیه گفت که اتفاقات سوریه تجاوز به حقوق بشر است و باید عملیات نظامی در این کشور فورا متوقف شود.
۱۸ آگوست:
– چند صهیونیست در حادثه حمله به یک اتوبوس اسرائیلی در نزدیکی مرزهای مصر زخمی‌شدند.
– باراک اوباما برای اولین بار از رئیس جمهور سوریه خواست که از قدرت کنار برود، او سرمایه های دولت سوریه در آمریکا را بلوکه کرد.
۱۹ آگوست:
– جنگنده های ترکیه ۲۸ هدف مربوط به حزب کارگران کردستان در شمال عراق را بمباران کرد.
– اتحادیه اروپا افزایش تحریم ها علیه سوریه را تایید کرده و واردات نفت سوریه را نیز تحریم کردند، آنها بیست نفر دیگر را نیز به لیست مسئولان تحریم شده سوریه اضافه کردند.
– نخست وزیر مصر گفت که خون مصری ها گرانبها تر از این است که هدر برود، این موضوع بعد از کشته شدن ۳ نظامی مصری درمرزهای اسرائیل مطرح شد.
۲۰ آگوست: قاهره سفیر خود را از اسرائیل به علت موشک باران مرز های مصر و کشته شدن ۳ نظامی این کشور فراخواند، وزیر جنگ اسرائیل در واکنس به این اقدام از قاهره عذرخواهی کرد.
۲۱ آگوست:بشار اسد نسبت به هر گونه دخالت خارجی در سوریه هشدار داده و تاکید کرد که هر حمله احتمالی پیامدهای بسیار بزرگی خواهد داشت که غرب نمی تواند آن ها را تحمل کند.
۲۲ آگوست: قذافی از هواداران خود خواست تا به طرابلس بروند تا او را از دست موش های استعمار محافظت کنند، درگیری های شدیدی میان نیروهای قذافی و انقلابیون در جریان است.
۲۳ آگوست:سیف الاسلام گفت که طرابلس تحت سلطه نیروهای قذافی است و مخالفان در دام افتاده‌اند.
۲۴ آگوست: انقلابیون لیبی پاداش مالی زیادی در قبال بازداشت قذافی پیشنهاد کردند.
۲۵ آگوست:
– انفجار یک کاروان نظامی در جنوب شرق ترکیه
– بشار اسد گفت که سوریه مشکل اساسی غرب است و عقب نشینی هایی که غرب تقاضا کرده، هرگز روی نخواهد داد.
۲۷ آگوست:عطیه عبدالرحمن نفر دوم القاعده در پاکستان کشته شد.
۲۸ آگوست:
– بشار اسد دستور ویژه برای آزادی مطبوعات را صادر کرد.
– اتحادیه عرب خواستار توقف خونریزی در سوریه شد، لبنان گفت که این بیانیه در نشست وزارتی اتحادیه بررسی نشده است.
۲۹ آگوست: الجزایر ورود هانیبال و محمد دو فرزند قذافی به خاک خود را اعلام کرد.
۳۰ آگوست:واشنگتن وزیر خارجه سوریه و مشاور اطلاع رسانی اسد و سفیر سوریه در لبنان را در لیست سیاه خود قرار داد.
سپتامبر: تلاش تشکیلات خودگردان برای تجزیه فلسطین
۱ سپتامبر: معمر قذافی در اظهاراتی ضبط شده خواستار ادامه مقاومت تا شعله ور شدن تمام لیبی شد.
۲ سپتامبر: ترکیه سفیر اسرائیل را به علت رد عذرخواهی از حادثه ناوگان آزادی اخراج کرد و روابط خود با این رژیم را به پایین ترین حد تنزل داد.
۴ سپتامبر:۹ نفر از جمله یک افسر در کمین افراد تروریست در سوریه کشته شدند.
۶ سپتامبر: نخست وزیر ترکیه تمامی مناسبات تجاری و نظامی‌کشورش با اسرائیل را قطع کرد.
۸ سپتامبر: آمریکا اعلام کرد که از حق وتو علیه تلاش برای به رسمیت شناختن دولت فلسطینی در سازمان ملل استفاده خواهد کرد.
۹ سپتامبر:
– اردوغان اعلام کرد که دیگر با بشار اسد هیچ تماسی نخواهد داشت و کسی که با خون آمده، جز با خون کنار نخواهد رفت.
– انقلاب مصر با اقدام مصری ها در مورد شکست بخشی از دیوار حایل در مقابل سفارت اسرائیل در قاهره وارد مرحله جدیدی شد، شرکت کنندگان در این تجمع خواستار اخراج سفیر اسرائیل از قاهره بودند.
۱۰ سپتامبر:
– نخست وزیر اسرائیل گفت که تجاوز به سفارت اسرائیل در قاهره اقدامی خطرناک است و نقض قوانین بین المللی به شمار می رود.
– بشار اسد با نبیل العربی دبیرکل اتحادیه عرب در دمشق دیدار کرد، العربی در این دیدار تاکید کرد که تمام انواع دخالت های خارجی در سوریه را رد میکند.
۱۱ سپتامبر: در حمله به یک پادگان نیروهای ناتو در افغانستان ۸۹ نظامی زخمی‌شدند که ۵۰ نفر از آنان آمریکایی بودند.
۱۲ سپتامبر:
– بشار اسد به وزیر دفاع لبنان گفت که هماهنگی میان ارتش های لبنان و سوریه می تواند تلاش برای قاچاق سلاح را به شکست بکشاند.
– قذافی بار دیگر تاکید کرد که تا زمان پیروزی خواهد جنگید و تسلیم لیبی به استعمار را رد خواهد کرد.
۱۳ سپتامبر: هیلاری کلینتون گفت که انقلاب های مردمی ممکن است اقلیت ها را در خطر قرار دهد.
۱۵ سپتامبر:
– کابینه اسرائیل به علت افزایش تجمعات اعتراض آمیز در مقابل سفارت اردن سفیر و اعضای کادر سفارت خود را از اردن فرا خواند.
– نخست وزیر مصر گفت که توافق کمپ دیوید مقدس نیست و همیشه مورد بررسی قرار خواهد داشت.
– واشنگتن از اتباع خود در سوریه خواست که فورا این کشور را ترک کنند، نخست وزیر ترکیه نیز از امکان استقرار کشتی های این کشور در شرق مدیترانه در هر لحظه خبر داد.
۱۶ سپتامبر:
– رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد که بعد از شکست گزینه مذاکرات برای درخواست عضویت کامل فلسطین به سازمان ملل خواهد رفت، رئیس رژیم صهیونیستی نسبت به این اتفاق ابراز تاسف کرده و گفت که سازش با اقدامات یک جانبه غیر ممکن است.
– شورای امنیت کاهش تحریم های لیبی بویژه در بخش نفتی را تصویب کرد.
۱۸ سپتامبر:
– ترکیه گفت که ارتباط خود با اتحادیه اروپا را در صورت رسیدن قبرس به ریاست این اتحادیه متوقف خواهد کرد.
– رئیس پارلمان عربی خواستار توقف عضویت سوریه و یمن در اتحادیه عرب شد.
۱۹ سپتامبر: اردوغان آغاز جستجوی گاز در دریای مدیترانه در آینده ای نزدیک را اعلام کرد.
۲۱ سپتامبر: اردوغان گفت که ترکیه گفت‌وگو با سوریه را قطع کرده و به دنبال اعمال تحریم علیه این کشور است.
۲۲ سپتامبر: ترکیه حریم هوایی خود را به روی هواپیماهایی که تجهیزات نظامی‌برای سوریه منتقل می‌کنند، بست.
۲۳ سپتامبر:
– رئیس جمهور یمن بعد از غیبت سه ماهه در پی زخمی‌شدنش به این کشور بازگشت.
– محمود عباس درخواست رسمی فلسطین در زمینه درخواست انضمام به سازمان ملل را به بان کی مون تحویل داد، او در سخنرانی خود ابراز امیدواری کرد که بر اساس مرزهای ۱۹۶۷ با اسرائیل وارد مذکره شود و اسرائیل شهرک سازی را متوقف کند، اما نتانیاهو این سخنان را رد کرد و از عباس خواست تا در نیویورک با وی دیدار کند و گفت‌وگوهای مستقیم را آغاز نماید.
۲۴ سپتامبر: اردوغان مدعی شد که ترکیه یک کشتی سلاح که به سوریه می رفت را رصد کرده است.
۲۵ سپتامبر: شاه عربستان مجوز حضور زنان در انتخابات شوراها و شهرداری ها را صادر کرد.
۲۶ سپتامبر: ولید معلم گفت که سوریه در راستای اجرای اصلاحات مبتنی بر گفت‌گوها عمل میکند، شعبان نیز اعلام کرد که اسد به دنبال ایجاد کمیته ای است تا قانون اساسی سوریه را بار دیگر تدوین کند.
۲۷ سپتامبر: وزیر دفاع یمن از تلاش برای ترور با خودروی بمب گذاری شده جان سالم به در برد.
۲۸ سپتامبر: آمریکا به اتباع خود در عربستان سعودی نسبت به توطئه برای ربودن غربی ها هشدار داد.
۲۹ سپتامبر: معترضان سوری سفیر آمریکا در دمشق را با سنگ و گوجه فرنگی مورد هدف قرار دادند، سوریه مسئولان آمریکایی را به تحریک اقدامات خشونت آمیز علیه ارتش این کشور متهم کرد، کلینتون نیز از سوریه خواست تا مراقبت از دیپلمات های این کشور را انجام دهد.
اکتبر: پایان کار دیکتاتور لیبی
۱ اکتبر:شورای نظامی مصر تصمیم به بررسی حالت فوق العاده در مصر و اصلاح قانون انتخابات گرفت.
۲ اکتبر:
– رئیس جمهور ترکیه گفت که به دولت سوریه که تحولات منطقه را به خوبی بررسی نمی‌کند، اعتماد ندارد.
– فرزند مفتی سوریه از سوی تروریست های مسلح میان شهر حلب و ادلب کشته شد.
۳ اکتبر: وزارت خزانه داری آمریکا فروش لوازم ارتباطاتی به سوریه را ممنوع اعلام کرد.
۵ اکتبر: پروژه مصوبه ضد سوری در شورای امنیت با وتوی روسیه و چین و عدم رأی دادن لبنان به آن از دستور خارج شد.
۵ اکتبر: نیکولا سارکوزی از اردوغان خواست تا کشتار ارامنه را به رسمیت بشناسد.
۷ اکتبر: رئیس جمهور یمن گفت که در روزهای آینده از قدرت کنار خواهد رفت.
۹ اکتبر:
– بشار اسد بر اصلاحات در کشور و پایان حضور مسلحانه در خیابان ها تاکید کرد، معلم نیز به این نکته اشاره کرد که سوریه علیه هر کشوری که شورای موسوم به ملی سوریه رابه رسمیت بشناسد، اقدامات لازم را اتخاذ خواهد کرد.
– در درگیری میان تظاهرات کنندگان قبطی و ارتش مصر در منطقه ماسبیرو چند نفر کشته و زخمی‌شدند، وزیر اطلاع رسانی مصر گفت که دستهای خارجی پشت پرده این حوادث قرار دارند.
۱۱ اکتبر:
– وزیر دادگستری آمریکا ایران را به تلاش برای ترور سفیرعربستان سعودی در این کشور متهم کرد؛ ایران این اتهامات را رد کرد و آنها را توخالی دانست.
– اعلام توافق میان حماس و رژیم صهیونیستی در مذاکرات غیر مستقیم بر سر تبادل ۱۰۲۷ اسیر فلسطینی با گلعاد شالیت صهیونیست دربند حماس.
۱۲ اکتبر: جو بایدن گفت که آمریکا تهران را در مورد تلاش برای ترور سفیر عربستان در این کشور مورد مواخذه قرار خواهد داد، عربستان سعودی در اقدامی دیرهنگام تلاش برای هدف قرار دادن سفیر خود را محکوم و تاکید کرد که در مقابل هر تهدیدی علیه امنیت خود خواهد ایستاد.
۱۳ اکتبر: اوباما مدعی شد که حقایق مستندی در اختیار دارد که نشان می دهد ایران در ترور سفیر عربستان دست داشت است.
۱۵ اکتبر: بشار اسد برای تشکیل کمیته ملی تدوین قانون اساسی کشور دستوری را صادر کرد.
۱۶ اکتبر: اتحادیه عرب کمیته ارتباطات میان مخالفان سوری و دولت این کشور را تشکیل داد، سوریه نسبت به ریاست قطر بر این اتحادیه ملاحظاتی را مطرح کرد و گفت که گفت‌وگوها تنها در داخل خاک سوریه و با حضور اتحادیه عرب صورت خواهد گرفت.
۱۸ اکتبر: آغاز مرحله اول تبادل اسرای فلسطینی با صهیونیست در بند حماس
۱۹ اکتبر: کشته شدن ۲۶ نظامی ترکیه به دست افراد مسلح کرد در جنوب شرق ترکیه، جنگنده های ترکیه شمال عراق را در واکنش به این اقدام موشک باران کردند.
۲۰ اکتبر: کشته شدن معمر القذافی و تعداد دیگری از سران رژیم وی
۲۱ اکتبر:
– اوباما اعلام کرد که تمام نیروهای آمریکایی تا پایان سال از عراق خارج خواهند شد.
– شورای امنیت با اجماع به قطعنامه ۲۰۱۴ در خصوص یمن رأی داد و از عبدالله صالح خواست تا از قدرت کنار رود.
۲۲ اکتبر: دفتر پادشاهی عربستان سعودی خبر مرگ سلطان بن عبدالعزیز ولیعهد عربستان را اعلام کرد.
۲۳ اکتبر: سیف الاسلام در نواری ضبط شده گفت که حالش خوب است و به مقاومت ادامه خواهد داد، معاون رئیس شورای انتقالی لیبی اعلام کرد که تمامی خاک لیبی از دست هواداران قذافی آزاد شده است.
۲۴ اکتبر: رابرت فورد سفیر آمریکا در دمشق به مرخصی رفت، وزارت خارجه آمریکا نیز توضیح داد که خروج سفیر بعد از تهدید وی صورت گرفته است، مقامات سوری نیز سفیر خود در واشنگتن را برای رایزنی فرا خواندند.
۲۵ اکتبر:
– شورای انتقالی لیبی اعلام کرد که جنازه قذافی را در جایی نامعلوم در صحرا دفن خواهد کرد.
– دولت یمن و سرتیپ علی محسن الاحمر توافق آتش بس امضا کردند.
۲۶ اکتبر: هیئتی از اتحادیه عرب با بشار اسد در سوریه دیدار کرد، نخست وزیر قطر گفت که این هیئت تمایل سوریه به همکاری با کمیته عربی برای حل بحران در این کشور را درک کرده است.
۲۷ اکتبر: شورای امنیت به اختیار نیروهای ناتو برای محاصره هوایی لیبی پایان داد.
۲۸ اکتبر:
– شاه سعودی نایف بن عبدالعزیز را به عنوان ولیعهد جدید عربستان سعودی منصوب کرد.
– کمیته وزارتی عربی ادامه خشونت ها در سوریه را محکوم کرد.
۲۹ اکتبر:
– وزارت خارجه سوریه نسبت به استنادات کمیته وزارتی عربی و دروغ های رسانه ای آنها ابراز شگفتی کرد.
– یک عامل انتحاری خود را در مقابل دفتر حزب حاکم ترکیه در آنکارا منفجر کرد.
– بان کی مون خواستار تعامل با خواسته های ملت سوریه از طریق اصلاحات شد.
۳۰ اکتبر:
– بشار اسد نسبت به ایجاد زلزله در خاورمیانه که منطقه را به آتش بکشد، هشدار داده و گفت که این حالت در صورت دخالت آنها در سوریه ایجاد خواهد شد، او از موضوع قاچاق سلاح از طریق کشورهای همسایه نیز سخن گفت.
۳۱ اکتبر:
– سازمان یونسکو با اعطای حق عضویت کامل به فلسطینی ها در این سازمان موافقت کرد، واشنگتن اعلام کرد که بدهی های خود به یونسکو را به علت این تصمیم پرداخت نخواهد کرد.
– عبدالرحیم الکیب به عنوان نخست وزیر دولت انتقالی لیبی تعیین شد.
نوامبر: گزارش جانبدارانه آژانس انرژی اتمی علیه ایران و بازداشت سیف الاسلام
۱ نوامبر: وزیر خارجه الجزایر از توافق کمیته عربی با سران سوریه خبر داد.
۲ نوامبر: اتحادیه عرب بر موافقت سوریه با ابتکار این اتحادیه برای حل بحران این کشور خبر داد.
۴ نوامبر: وزارت کشور سوریه اعلام کرد که کسانی که سلاح ها را زمین بگذارند و خود را در طی یک هفته تسلیم کنند، عفو می‌شوند.
۵ نوامبر: ایران اعلام کرد که یکی از متهمان تلاش برای ترور سفیر عربستان بر اساس ادعای آمریکا یکی از مخالفان دولت این کشور است.
۶ نوامبر: اتحادیه عرب سوریه را به عدم اجرای توافق مورد وصول متهم کرد، عبدالحلیم خدام خواستار دخالت نظامی در سوریه شد.
۸ نوامبر: آژانس انرژی اتمی مدعی شد که ایران اقدامات محرمانه ای با هدف تولید سلاح هسته ای انحام می دهد، ایران گزارش آژانس را رد کرد و آن را جانبدارانه و سیاسی خواند.
۱۰ نوامبر: آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب به اسرائیل و آمریکا نسبت به حمله به تاسیسات هسته ای ایران هشدار داد.
۱۲ نوامبر:
– در انفجاری در یک پادگان نظامی در غرب تهران چند نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌شهید و زخمی‌شدند.
– اتحادیه عرب حضور سوریه در نشست های این اتحادیه را به حالت تعلیق درآورد و تلویحا از تحریم های اقتصادی علیه این کشور سخن گفت، لبنان در این نشست به این طرح رأی نداد.
– سیلویو برلوسکونی نخست وزیر ایتالیا از سمت خود استعفا کرد.
۱۵ نوامبر:
– شورای همکاری های خلیج فارس درخواست سوریه برای برگزاری نشست فوق العاده سران عرب را بی فایده خواند.
– سوریه مشارکت در نشست های عربی ترکی در مغرب را رد کرد.
۱۶ نوامبر:
– وزیر خارجه فرانسه سفیر کشورش در سوریه را فرا خواند.
– وزیر خارجه قطر اعلام کرد که اتحادیه عرب ناظرانی را طی سه روز آینده در صورت موافقت دمشق به این کشور اعزام میکند.
– هزاران نفر از مرم کویت با یورش به ساختمان مجلس نمایندگان این کشور با نیروهای امنیتی درگیر شدند.
۱۸ نوامبر:
– وزیر خارجه فرانسه اعلام کرد که دیگر زمان باقی ماندن مقامات سوریه در قدرت گذشته است.
– دبیرکل اتحادیه عرب گفت که اصلاحات درخواست شده از سوی سوریه در پروتوکل ناظران این اتحایه را بررسی میکند.
۱۹ نوامبر:
– وزیر دادگستری لیبی اعلام کرد که سیف الاسلام قذافی در جنوب این کشور بازداشت شده است.
– انقلاب مصر با مخالفت شورای نظامی‌با خواسته های مردمی از سر گرفته شد و مردم انقلابی مصر با نیروهای ارتش در میدان التحریر درگیر شدند.
۲۰ نوامبر: اتحادیه عرب اصلاحات سوریه بر ابتکار خود را رد کرده و مدعی شد که به اصل طرح ضربه می زند، وزیر خارجه سوریه گفت که اختیارات هیئت نظارت به تمامیت ارضی سوریه ضربه می زند و دمشق این را قبول نخواهد کرد.
۲۱ نوامبر:
– وزارت خارجه ترکیه از حمله به اتوبوسی خبر داد که ترک ها را در شهر حمص جابجا می‌کرد.
– دولت مصر به علت رفتار شورای نظامی از سمت خود کناره گیری کرد، شورای نظامی از گروه های سیاسی خواست تا بررسی های لازم را در زمینه عوامل افزایش بحران در این کشور انجام دهند.
۲۲ نوامبر:
– سازمان ملل در قطعنامه ای با ۲۲۱ رأی دولت سوریه را محکوم کرد.
– شورای نظامی مصر استعفای دولت این کشور را قبول کرد و گفت که انتخابات در موعد مقرر برگزار خواهد شد.
۲۳ نوامبر: کمیته تحقیق بحرین دستور داد تا در مورد اقدامات نیروهای امنیتی تحقیق صورت گیرد، شاه بحرین این دستورات را پذیرفت و گفت که دخالت های خارجی در امور داخلی کشورش را رد میکند.
۲۴ نوامبر: وزیران خارجه اتحادیه عرب ۴۸ ساعت برای امضای پروتوکل هیئت اعزامی اتحادیه به سوریه مهلت دادند، آنها تصویب کردند که بعد از این مهلت از سازمان ملل برای حل این بحران کمک خواهند گرفت.
۲۶ نوامبر: شورای اقتصادی عربی خواستار تحریم هواپیمایی در سوریه شد.
۲۷ نوامبر:
– وزارت خارجه قطر از اتباع این کشور در سوریه خواست تا فورا آن را ترک کنند.
– اتحادیه عرب تحریم های تجاری و اقتصادی بر سوریه تحمیل کرد، دبیر کل این اتحادیه گفت که این اتحادیه در صورت امضای پروتکل از سوی دمشق در این تحریم ها تجدید نظر میکند.
۲۸ نوامبر:
– دولت کویت استعفای خود را تقدیم شاه این کشور کرد.
– معلم گفت که اتحادیه عرب راهها را بسته و برخی از اعضای آن به دنبال بین المللی کردن موضوع سوریه هستند.
۲۹ نوامبر: خطوط هوایی آمریکن ایرلاینز ورشکستگی خود را اعلام کرد.
۳۰ نوامبر: وزر خارجه ترکیه قطع روابط ترکیه و سوریه و توقف تعاملات مالی دو کشور را اعلام کرد.
دسامبر: عراق آزاد شد
۱ دسامبر: اتحادیه اروپا نام ۱۱ موسسه و ۱۲ شخصیت سوری را به لیست تحریم های خود اضافه کرد، وزارت خزانه داری آمریکا نیز مسئولین و شرکت های سوری را در لیست سیاه خود قرار داد.
۲ دسامبر: روسیه از نقش نیروهای خارجی در زمینه تغذیه خشونت ها در سوریه صحبت کرد، او گفت که این نیروها به دنبال بر هم زدن ثبات در منطقه هستند.
۴ دسامبر:
– انفجار در نزدیکی سفارت انگلیس در پایتخت بحرین
– ارتش ایران یک هواپیمای جاسوسی بدون سرنشین از نوع آر کیو ۱۷۰ آمریکایی را فرود آورد، تهران تاکید کرد که در قبال تجاوز آمریکا به مرزهای خود واکنش نشان می دهد.
۵ دسامبر:
– وزیر خارجه سوریه در نامه ای به دبیرکل اتحادیه عرب موافقت سوریه با پروتکل ناظران را اعلام کرد، العربی اعلام کرد که اتحادیه شرط های سوریه را بررسی میکند.
– روسیه سطح روابط دیپلماتیک خود با قطر را بعد از بدرفتاری این کشور با سفیر خود کاهش داد و به کمترین حد ممکن رساند.
۶ دسامبر: سفیر آمریکا و فرانسه در سوریه به دمشق بازگشتند.
۷ دسامبر: بشار اسد تحریم ها علیه سوریه را کم اهمیت توصیف کرد. اوگفت که این تحریم ها جدید نیست، او گفت که دولت سوریه مسئول خشونتهای ایجاد شده در این کشور نیست.
۸ دسامبر:
– رئیس جمهور سوریه واشنگتن را به دست داشتن در اقدامات اعتراض آمیز در این کشور در پی انتخابات روسیه متهم کرد.
– شورای موسسان تونس منصف المرزوقی را به عنوان رئیس جمهور تونس انتخاب کرد.
۱۳ دسامبر: رئیس جمهور منتخب تونس سوگند خورد و بر لزوم تسریع در اصلاحات در کشور تاکید کرد.
۱۵ دسامبر:
– ژاک شیراک رئیس جمهور اسبق فرانسه به اتهام فساد به دو سال زندان محکوم شد.
– روسیه طرح خود را در مورد سوریه را به شورای امنیت داد، وی در این طرح خواستار توقف فوری خشونت ها در سوریه شد.
۱۷ دسامبر:
– آمریکا علی الدقدوق عنصر حزب الله را بعد از گرفتن تضمین های لازم در مورد محاکمه وی، به دولت عراق تحویل داد.
– درگیری های جدید در قاهره بین ارتش و تظاهرات کنندگان
– وزیر خارجه قطر اعلام کرد اتحادیه عرب از شورای امنیت خواهد خواست تا طرح ابتکار عربی در باره سوریه را بپذیرد.
۱۸ دسامبر:
– نیروهای آمریکایی عقب نشینی خود را از عراق کامل کردند.
– آغاز مرحله دوم تبادل اسرای فلسطینی بین حماس و اسرائیل
۱۹ دسامبر:
– شورای نظامی مصر از اقدامات تخریبی سخن گفت و مدعی شد که به عدم استفاده از خشونت علیه شهروندان پایبند خواهد ماند.
– سوریه پروتکل ناظران اتحادیه عرب را امضا کرد، وزیر خارجه سوریه گفت که دمشق بعد از آن این پروتکل را امضا کرده که تمایل اتحادیه برای حفظ تمامیت ارضی این کشور را درک کرده و این اتحادیه با بیشتر بندهای اصلاحی دمشق تعامل کرده است.
– شاه سعودی طرح انتقال مناسبات کشورهای شورهای همکاری از مرحله همکاری به مرحله اتحاد را ارائه کرد.
۲۰ دسامبر: بشار اسد قانونی را اعلام کرد که حکم اعدام برای توزیع کنندگان سلاح و مواد انفجاری برای اقدامات تروریستی در سوریه را ملزم میکند.
۲۲ دسامبر: ترکیه سفیر خود در فرانسه را فرا خواند، این اقدام بعد از صدور قانون مجرمیت و محکومیت کشتار ارامنه از سوی دولت ترکیه صورت گرفت، نخست وزیر ترکیه گفت که کشورش تمام نشست های سیاسی و اقتصادی و نظامی‌با فرانسه را لغو میکند.
۲۳ دسامبر:
– کشته و زخمی‌شدن دهها نفر در دو انفجار در مراکز امنیتی سوریه، مقامات سوری اعلام کردند که سازمان القاعده در پشت این دو عملیات قرار دارد.
– نخست وزیر ترکیه فرانسه را به کشتار جمعی مردم الجزایر متهم کرد. ۲۴ دسامبر:
– رئیس جمهور یمن اعلام کرد که یمن را ترک کرده و به آمریکا می رود تا زمینه برای تشکیل دولت وفاق ملی باز کند ولی بعد از چند روز و عدم تمایل آمریکایی‌ها برای پذیرفتن وی، حرف خود را پس گرفت.
