موعود پایگاه اینترنتی موعود
“اولین شب خاطرۀ پیاده‌روی میلیونی اربعین حسینی” شب جمعۀ گذشته به همت هیئت دانشجویان دانشگاه هنر و با مشارکت برخی از هیئت‌های دانشجویی دیگر دانشگاه‌های تهران که امسال در این پیاده‌روی شرکت کرده بودند، در محل تالار فاربی دانشگاه هنر برگزار شد.
به گزارش رجانیوز استاد «محسن نفر» استاد و مدرس برجستۀ موسیقی در دانشگاه، و خالق آثار برجسته‌ای در عرصۀ هنر موسیقی که امسال برای اولین بار در مراسم پیاده‌روی میلیونی اربعین حسینی، از نجف تا کربلا شرکت کرده بود، با حضور در این محفل انس دانشجویی، به ذکر نکات جالبی در خصوص پیاده‌روی اربعین و همچنین نحوۀ بهره‌گیری از حماسۀ عاشورا در عرصۀ هنر و موسیقی پرداخت.
گفتنی است استاد محسن نفر آهنگ‌ساز، ردیف‌دان، پژوهش‌گر، مدرس موسیقی(تئوری و ساز) و نوازنده برجسته تار و سه تار ایران است. وی آهنگ ساز و نوازنده تار آلبوم‌های وصل مستان، شمس الضحی، باغ ارغوان، یاد یار و فکر نو، یاس، خاکستری، آبی است و آهنگسازی چندین فیلم را بر عهده داشته است. محسن نفر در سال ۱۳۳۹ در تهران چشم به جهان گشود. در دوازده سالگی به هنرستان عالی موسیقی وارد شد و پس از بهره‌مندی از اساتید برجستۀ موسیقی، در سال ۱۳۵۷ با رتبه اول از هنرستان عالی موسیقی فارغ التحصیل و با شرکت در آزمون ورودی گروه موسیقی و اخذ رتبه اول وارد دانشکده هنرهای زیبا گردید. در سال ۱۳۷۰ به رتبه علمی استادیاری در موسیقی سنتی(وزارت فرهنگ و آموزش عالی کشور) نائل آمده و در سال ۱۳۷۱ موفق به اخذ مدرک کارشناسی فلسفه از دانشگاه تهران گردید. محسن نفر که از اساتید تراز اول موسیقی در کشوره شمرده می‌شود، هم اکنون به اجرا (داخل و خارج از کشور)، تحقیق و پژوهش در عرصه موسیقی و تدریس در دانشکده‌های موسیقی کشور اشتغال دارد. محسن نفر در زمینۀ موسیقی صاحب سبک‌های نو و نیز مبدع مقام تازه‌ای در موسیقی ایرانی می‌باشد. در آبان ماه سال گذشته، از “ردیف موسی خان معروفی با اجرای محسن نفر” در طی مراسمی در حوزه هنری، رونمایی شد.
* بخش‌هایی از سخنان این استاد موسیقی در “اولین شب خاطره پیاده‌روی اربعین حسینی” را در ادامه می‌خوانید:
«ایثاری» که در مسیر پیاده‌روی اربعین مشاهده کردم، یادآور ایثار دوران انقلاب و دفاع مقدس بود
• وقتی تصمیم گرفتیم که در اربعین حسینی به کربلا مشرف شویم و در مراسم پیاده‌روی اربعین شرکت کنیم، کسی می‌گفت که این سفر با خطراتی مانند بمب‌گذاری و …همراه است. پاسخش این بود که: چه سعادتی بالاتر از اینکه اگر مرگ آدمی قرار است فرا برسد در چنین سفری و در چنین زیارتی و در چنین مناسبتی و برای چنین مقصدی اتفاق بیفتد؟!
• در مسیر حرکت به سوی سالار شهیدان، انسان رفتاری متضاد با خودخواهی و خودپرستی می‌بیند، انسان در این مسیر به جای خودخواهی، فقط ایثار و دیگرخواهی می‌بیند، از خودگذشتن و برای دیگران خدمت کردن را می‌بیند و اگر ایثار است، دلیلش فقط عشق است و این عشق را در این مسیرِ نورانی به صورت لبریز و فراگیر مشاهده کردیم. ایثاری که ما در مسیر پیاده‌روی اربعین مشاهده کردیم، یادآور ایثار دوران دفاع مقدس و همچنین دوران انقلاب بود.
چگونه می‌توان رنگ و بوی عاشورا و اربعین را به هنر منتقل کرد؟/ امام حسین(ع) میعادگاه خوبی برای آشتی محکم موسیقی با مذهب
• نکتۀ دیگر این است که ما چگونه می‌توانیم رنگ و بوی ماجرای عاشورا و اربعین را به هنر منتقل کنیم و هنر را وامدار از این سرمایۀ عظیم نماییم؟ یکی از گرفتاری‌های هنر در طول تاریخ دورۀ اسلامی ما این بوده که راهش از راه مذهب و شریعت جدا بوده است و جالب اینکه هر موضوعی که راهش از راه مذهب و شریعت جدا بوده، امام حسین(ع) میعادگاه خوبی برای آشتی محکم بین این موضوعات با مذهب و شریعت بوده است، از جمله می‌توان به هنر تعزیه، نوحه‌خوانی، شعر و خطاطی اشاره کرد.
غالب آهنگ‌هایی که ساخته و اجرا می‌شود واقعاً «نشنیدنی» هستند / برای رهایی موسیقی از مظلومیت، باید هنرمندان موسیقی به عاشورا و امام حسین(ع) نزدیک‌تر شوند
• اما در مورد هنر موسیقی، امروز تمام شبکه‌های رادیو پر است از نوا و موسیقی، اما غالب آهنگ‌هایی که ساخته و اجرا می‌شود واقعاً «نشنیدنی» هستند. گویا مسابقه‌ای گذاشته‌‌اند تا انسان از شنیدن این نواها و نغمه‌ها بدش بیاید!
• من فکر می‌کنم برای اینکه هنر موسیقی در جایگاه خود بنشیند و از مظلومیت خلاص شود باید یک خدمت دوسویه‌ای صورت گیرد، از یک سو، هنرمندان موسیقی، باید با عاشورا و با شأن و مقام امام حسین(ع) و حماسۀ کربلا و عشق به این تاریخ نزدیک‌تر شوند و از سوی دیگر همۀ کسانی که صاحبان سخن و صاحبان رأی و نظر هستند واقعاً نسبت به این افراد مستقیماً و صراحتاً نظر مشخصی را ارائه دهند تا از حاصل چنین تعاملی آثار برجسته و بزرگی برای خدمت به معارف دینی و برای تعظیم این حادثۀ عظیم، اتفاق بیفتد.
