به گزارش موعود به نقل از پرس تیوی، یک تحلیلگر سیاسی میگوید، هدف نهایی از بحران در سوریه تنها تغییر رژیم نیست بلکه تجزیه این کشور به عنوان مقدمهای برای تجزیه اوراسیا و حفظ سلطه جهانی امریکا به عنوان یک ابرقدرت است.
مهدی داریوش ناظم رعایا، در مقالهای که روز سه شنبه (۲۴ مرداد، ۱۴ اگوست) در وبسایت پرس تیوی منتشر شد، نوشت: «محاصره تحت حمایت امریکا علیه سوریه بخشی از تلاشهای واشنگتن برای تجزیه منطقه اوراسیا و حفظ سلطه و برتری امریکا به عنوان یک ابرقدرت است.»
این تحلیلگر افزود: «واشنگتن هیچ رحمیبه دوستان و دشمنان خود نمیکند و کشورهایی مانند ترکیه و عربستان سعودی در نهایت به عنوان گوشت دم توپ مورد استفاده قرار خواهند گرفت.»
وی در ادامه خاطر نشان کرد، طراحان راهبردی امریکا خواهان این هستند که منطقه شامل شمال آفریقا و خاورمیانه، قفقاز، آسیای مرکزی و هند تبدیل به سیاه چاله درگیریها شوند.
ناظم رعایا در ادامه ضمن مقایسه وضعیت فعلی امریکا با اتحاد جماهیر شوروی سابق قبل از فروپاشی آن در سال ۱۹۹۱ تاکید کرد، امریکا در حال تجربه ناآرامیهای اجتماعی و اضمحلال اقتصادی مشابهی (اگر بدتر نباشد) است که اتحاد جماهیر شوروی دقیقا قبل از فروپاشی تجربه کرد.
وی با تاکید بر اینکه مقامات امریکایی مصمم هستند که در مقابل از دست دادن برتری جهانی خود به هر قیمتی مقاومت کنند، نوشت: «واشنگتن ورشکسته است، از نظر اجتماعی دچار شکاف است و از نظر نژادی در حال قطبی شدن و همچنین به سرعت در حال از دست دادن نفوذ بینالمللی خود است.»
این نویسنده با بیان این این که «به نظر میرسد پاسخ واشنگتن برای جلوگیری از سقوط خود، شعلهور کردن ناآرامی و فتنه در منطقه اوراسیا باشد»، افزود، امریکا این روند را در ابتدا از طریق بیثباتسازی سه منطقه متفاوت، مشخصا آسیای مرکزی، خاورمیانه و آفریقای شمالی آغاز کرد.
ناظم رعایا در ادامه به چالشهای مشکلساز در حال ظهور در ترکیه به عنوان عواقب حمایت کشورهای منطقه از اقدامات تحت هدایت امریکا علیه سوریه اشاره کرد.
وی نوشت: «اردوغان، نخست وزیر ترکیه تلاش کرده است که سوریه را عامل وقوع درگیریها در مناطق کردنشین ترکیه معرفی کند اما وی این واقعیت را که خشونتها در این کشور نتیجه مستقیم مداخله ترکیه در سوریه است، نادیده میگیرد. سلاحهایی که اردوغان به سوریه میفرستد، نهایتا به ترکیه باز خواهند گشت (اگر تاکنون بازنگشته باشند) و از سوی نیروهای ضد دولتی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.»
این نویسنده در پایان در مورد تاثیر بالقوه سناریو تحت حمایت امریکا روی صادرکنندگان عمده جهانی انرژی یعنی روسیه و کشورهای عضو اوپک هشدار داد.
وی نوشت: «وقوع جنگی بر سر منابع انرژی میتواند خرابی و ویرانی گستردهای برای آفریقا و مناطق صنعتی اوراسیا به بار بیاورد. این امر در حالی ممکن است رخ دهد که امریکا در نیمکره غربی ایستاده و از فاصلهای مطمئن این جنگ را نظاره میکند» همانطور که در جنگهای جهانی اول و دوم این کار را انجام داد.