جز اسم دلنشینِ تو، «ذکر»ی جمیل، نیست…
اینجا کسی شبیه تو، پاک و اصیل، «نیست»
اهل زمانه، «مردمِ کوچ و مهاجر»ند
سرگشته ماندهاند… که «سالار ایل» نیست!
مقصود از بهشتِ خدا، «با تو بودن» است…
منظورِ آیههای خدا، «سلسبیل» نیست!
ماندیم منتظر که «ظهور»ت شود حضور!…
اما حضورِ ماه که «از این قبیل نیست»!
در قلبِ ما، «همیشه» امامیّ و حاضری!…
اما برای مردمِ دنیا، «دلیل نیست»
دستِ «دعا برای تو»، کوتاهتر شده…
خرمای انتظار، به بامِ نخیل… نیست!
«چشمانتظار»، اهلِ سکوت و حقیقت است…
اهلِ مَجاز و… همهمه و… قالوقیل، نیست!
«آزاده» است و… بارِ گناهی نمیکشد…
«چشمانتظارِ روز قیام»ت، ذلیل نیست
دستی که نانِ شُبهه به حُلقوم میبَرَد…
در تجربه، به یادِ جنابِ «عقیل» نیست؟!
ما بندگانِ شهوت و بیمار حیرتیم…
درماندهایم و… جز تو کسی را «کفیل نیست»
تا محضر تو، راه رسیدن، «زلالی» است…
محتاجِ قاصد و… نظرِ جبرئیل نیست!
کوتاهی از بلندیِ صبر و امید «ما»ست…
تقصیر «ما»ست… دورهٔ دوری، طویل نیست
با لطفِ سیدالشهدا(ع)، «پاک میشویم»…
اشکِ عزای حضرتش، «آبِ قلیل» نیست!
قربانِ کشتگانِ «بنیهاشمی» ولی…
مثل شهیدِ حضرت زهرا(س)، «قَتیل» نیست.