موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش موعود به نقل از سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران؛ این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در تحلیلی به قلم استفن والت نوشت: نیکلاس برنز در مقاله ای هوشمندانه در شماره دیروز بوستون گلوب این نکته بدیهی اما مهم را مطرح کرد که آمریکا نباید از هیچ تلاشی برای اجتناب از جنگ» با ایران فروگذار کند.
موضوع محوری نیکلاس برنز این است که جنگ به نفع آمریکا نیست و واشنگتن باید ابتکار عمل دیپلماتیک را بدست گیرد و اجازه ندهد از طریق اسرائیل به جنگ کشانده شود.
به گفته نیکلاس برنز، آمریکا باید عنان این بحران ها را به منظور آزادی عمل بیشتر، از دست اسرائیل بگیرد و در عین از منافع محوری اسرائیل محفاظت کند. برای این منظور، وی از آمریکا می خواهد راه مذاکره دو جانبه مستقیم را با ایران باز کند و پیشنهادهای خلاقانه ای ارائه دهد که به ایران اجازه برخورداری از انرژی هسته ای صلح آمیز را بدهد .
این موضع چنان منطقی است که می توان مطمئن بود از سوی آیپک(کمیته ی امور عمومی آمریکا و اسرائیل) و دیگر تندروهایی رد خواهد شد که معتقدند نمی توان به ایران حتی اجازه برخورداری از قابلیتی را داد که به لحاظ نظری می تواند در زمان نامشخصی به تولید سلاح بیانجامد. این گروهها همراه با دولت نتانیاهو می خواهند صحبت از جنگ را داغ نگاه دارند تا به تدریج آمریکا را در تنگنا قرار دهند. علت آن ساده است. اسرائیل به خودی خود فاقد یک گزینه نظامی هدفمند به لحاظ راهبردی است چون نیروی هوایی اسرائیل نمی تواند خسارت کافی به تاسیسات هسته ای ایران وارد سازد که برای همیشه به برنامه هسته ای آن خاتمه دهد. بنابراین جلوگیری از هر نوع قابلیت هسته ای ایران مستلزم آن است که آمریکا هدایت اجرای تحریم ها و در صورت لزوم وارد شدن به جنگی دیگر را بر عهده گیرد.
همانطور که جودی رودورن دیروز در مطلبی مهم در نیویورک تایمز فاش کرد، رهبران اسرائیل این به خوبی به این حقیقت واقفند. وی بر اساس مصاحبه ای با “اوزی دایان” مشاور امنیت ملی سابق گزارش می دهد که نتانیاهو نخست وزیر و باراک وزیر دفاع «هنوز درباره حمله به تاسیسات هسته ای ایران تصمیم نگرفته‌اند ولی در صورت تصویب تحریم های سخت تری از سوی اوباما رئیس جمهور آمریکا و تایید علنی تمایلش به توسل به نیروی نظامی»، امکان انصراف آنها از حمله وجود دارد.
وی می افزاید: ارزیابی من از اظهارات دایان ظاهرا این نظریه را تقویت می‌کند که این تهدید و ارعاب ها بخشی از تلاش برای اعمال فشار بر دولت اوباما و جامعه بین المللی است، نه حاکی از یک حمله قریب الوقوع اسرائیل.
همانطور که هفته گذشته خاطر نشان کردم، صحبت های مکرر از خاتمه فرصتها، مناطق امن و خطر قرمز یک ترفند سیاسی است که هدف خفه کردن دیپلماسی، تقویت تحریم ها و سوق دادن و نزدیک تر کردن تدریجی آمریکا به تعهد برای توسل به زور را دنبال می‌کند. اسرائیلی ها می دانند که خودشان از عهده این کار برنمی آیند و هدف وسیع تر آنها معطوف نگاه داشتن توجهات بر تهران به جای توسعه شهرکهای صهیونیستی و اطمینان از این مسئله است که در صورت وقوع جنگ، آمریکا مسئولیت سنگینی دارد.
خلاصه آنکه همه صحبتها درباره جنگ یک بلوف است اما نمی توان اسرائیل را به علت به کارگیری ترفندی که همچنان خوب عمل می‌کند؛ سرزنش کرد. اشتباه از ما است که همچنان گول آنرا می خوریم
