موعود پایگاه اینترنتی موعود
این آخرین حج است
آخرین بوسههاى سرزمین بطحا بر قافله محمدى.
اینجا غدیر است
ایستگاه ولایت
مهبط واژههاى آسمانى و بارش گلخندههاى وحى بر سر و روى ایمانیان.
امروز، روزگار بالیدن دین تا آخرین قلههاى کمال است
و زاد روز پیوستن حلقه آخرین به سلسله نعمت.
برخیز و کوزه جان را
که مهر مادر گلهاست
از آب
سر ریز کن
راه مار پیچ شب
قصه ناتمام خود را به برق چشمى فروخت
خورشید سرک مىکشد
و ماه
بىتاب از آنهمه حضور
گریزهاى خود را
– شادمانه
در جویبار غدیر مىریزد.
برخیز و به جامه سادگى درآ
تن پوش تندیسها را
از مادر بخواه
و به همت صدایى که فقط از مناره شرق
توان شنید
کوچه باغهاى شهر را
از کودکیهاى خود آکنده کن
کوهها
بلند و سبز
کوتاه و خاکسترى
همه در یک شمایل خیرهاند
اگر تشنگى را دیده بودى
و مىدانستى
که جرعه او دریاست
هرگز به هرزه آبى که از آهن مىچکد
دامن خود را تر نمىکردى
عمرى است که نماز
گرسنه سلامى است که او را در میانه مکه و مدینه
– غدیر
شنیده بود
یار غارى داشت
که با آن
هر شب
به آسمانها مىخندید
و قطرههاى چشم یار غدیرى خود را
کابین ناز دانههاى سیادت مىکرد
عمرى است که نماز
خنده و گریه را فراموش کرده بود
و نمىدانست از خنده تا گریه، راه چند است
بر آسمان مىخندید
و بر شب بوها مىگریست
و میان آن خنده و گریه
بر یتیمى خود بوسه حیرت مىزد
و از خوش بختى لالهها کنایه مىساخت
محراب نقره فامى داشت
که مانند بیدهاى جوان
از کناره تیرى چوبین سرزده بود
بهار شاعران، نه
بهار بیدهاى جوان
که پیوندى لحظههاى غدیرند
ستاره دنباله دار ولایت
اینک
به برج میزان رسیده است
و مؤذن سبز پوش ابر آشیان
انگشت ایماى خود را
در کمان آسمان رها مىکند و بوى خوب عشق را مىپراکند
بى نگاه تو
که غدیر را آبیارى کرد و
مکه و مدینه را در کوفه جا داد
نماز در خانه سالمندان، غبار صندوقهاى خاطرات تلخ زندگى است
بى رکوع تو
زکات، قد نیفراشت و سجده از خاک سر بر نداشت
و بى سلام تو
هیچ نمازى به دار السلام موعود راه نبرد.
پیچک نماز
قائمهاى خوش قوارتر از ذوالفقار تو نیافت
و سجده
پناهگاهى با طراوتتر از غدیر نجست
در قنوت تو، چه دیدند ستارهها
که دانه دانه بر آن ریختند؟
کفشهاى وصلهدار تو
هر بدعتى را از دین سترد
و دلواژههاى بلاغتت
مشق هر شب سوسنهاست
اى آواز خدا!
به آنکه برایت تازیانه خورد
سوگند
که هیچ نگاهى
عرق گل را
جز در نیایش تو نخواهد یافت
و من با شکوهترین پند توام
در نماز مردگان نیز
سر بر خاک کوفه
نخواهم گذاشت.
ماهنامه موعود شماره ۱۳
