موعود پایگاه اینترنتی موعود
بدان که یکى از تکالیف مشکل تو در عصر غیبت امام عصر، عجل الله تعالى فرجه الشریف، که مشکلترین آنها نیزهست; داشتن حالت «مراقبه » است نسبت به خداى خود، جل جلاله، … و نظیر آن داشتن «مراقبه » است نسبت به امام عصر، علیه السلام، اما معناى مراقبه آن است که در تمام حرکات و سکنات و اعمال و اقوال خود آن حضرت را بر خودمراقب بدانى و یقین داشته باشى که امام تو همه جا با تو همراه است و از تو جدایى و غفلت ندارد.
تصور کن که مرشد یا پیر ریاضت کشیده اى دارى که در اثر ریاضتهاى سختى که تحمل کرده، از بیشتر امورباطنى و درونى تو آگاه است و تو با آن مرشد مدتى انیس و همنشین شده اى.
تو را به خدا توجه کن که تا چه میزان، هم در ظاهر و هم در باطن، ملاحظه آن مرشد را مى کنى; ادب او را نگاه مى دارى و مواظب و مراقب خود هستى که در خلوت و آشکار و در ظاهر و باطن امرى خلاف ادب از تو سر زند; چه درنشست و برخاست، چه در رفتار و کردار، چه در خوردن و آشامیدن و چه در نماز و طاعت.
پس بهتر آن است که تکلیف خود را در حرکات و سکنات ظاهرى و باطنى بدانى و بفهمى; و عقیده تو به طور یقین این باشد که تمام اعمال و افعال و اقوال تو در نزد امام عصر، علیه السلام، مشهود است و او لحظه اى از تو غفلت ندارد.
چنانکه خود فرمود:
و انا غیر مهملین لمراعاتکم ولا ناسین لذکرکم و لولا ذلک لنزل بکم البلاء واصطلمتکم الاعداء و اتقوا الله جل جلاله. (۱)
ما، در مراقبت و مواظبت از شما کوتاهى نمى کنیم و شما را از یاد نمى بریم و اگر جز این بود; هر آینه، بلا بر شمانازل مى گردید و دشمنان، شما را در کام خود فرو مى بردند. پس تقواى الهى را پیشه کنید. (۲)
پى نوشتها:
۱. نامه امام عصر، علیه السلام، به شیخ مفید، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵.
۲. بازنویسى شده از کتاب: همدانى، صدر الاسلام على اکبر، پیوند معنوى با ساحت قدس مهدوى، ص ۳۴-۳۷.
ماهنامه موعود شماره ۱۲
