حفظ صورت و آداب نماز گزاردن، روزه گرفتن، حج کردن و … همان اندازه برای مسلمانان برای نسبت یافتن و خواندن خدای رحمان اهمّیت دارد و امری ضروری به نظر میرسد که «آداب مقدّماتی جادوگران و ساحران و جنّگیران» برای برقراری ارتباط با نیروهای خبیث شیطانی. عدم شناخت دقیق این مناسک، چنانکه باعث جابهجایی اعمال، کیفیّت و کمیّت اعمال شود، به سان جابهجا شدن شمارهها و کدهای تلفن و دستگاه پول شمار و … ارتباط را مختل یا ناکارآمد میکند.
فراخوانی نوع اوّل و عمومی، فراخوانی و شمارهگیری اتّفاقی است. ارتباط گیرنده بیاطّلاع از مخاطب احتمالی و ارتباط احتمالی از روی ندانمکاری، هوس و هر انگیزه دیگری شمارهگیری میکند و به ناگاه صدایی را از پشت خط میشنود که به او سلام میکند.
از آنجا که انسان، از شبکه بسیار وسیع، هوشمند، دقیق و منظّم موجود در هستی بیخبر است، حرکات و سکنات خود را متناسب با آن شبکه، دقیق و حساب شده تنظیم نمیکند و این سرآغاز مصیبتها، بلایا و پیامدهای سوء در سه ساحت دنیوی، برزخی و آخرتی او میشود؛ چنانکه در عصر ما، فضای پیرامونی آکنده از امواج رادیویی است و گیرنده ما در هر کجا امواجی را دریافت و پخش میکند، جهان پیرامون ما، آکنده از هزاران هزار موجود ملکی و ملکوتی ناپیداست که به رغم آنکه دیده نمیشوند، مستعدّ ورود به گیرندههای ما هستند. هر انسانی، گیرندهای است که قادر به دریافت امواج و ارتباط با این موجودات میباشد.
انبیاء و اوصیاء، از طریق کتب آسمانی، دستورالعملهای اخلاقی و اوامر و نواهی شرعی، دفترچه بزرگی به انسانها هدیه کردهاند که مملوّ از کدها و رمزهاست.
از آنجا که هر عمل و عکس العمل، شمارههایی را نشانه رفته و موجب بروز ارتباطی رحمانی یا شیطانی میشود و در پی آن، نتایجی رحمانی یا شیطانی حاصل میآید. این دفترچه رمز مسیر و طریق مسدود کردن راه ورود امواج شیطانی را به انسان میآموزد.
شنیدن صدای دلنشین مادر یا صدای گوشخراش مردی که به ناگهان در اثر تماس اتّفاقی شما از خواب بیدار شده و بر سر شما نعره میکشد، حاصل ارتباطگیری شماست و نه گناه تلفن شما.
بسیاری از اعمال ما، بیآنکه بخواهیم و بدانیم، زنگ تلفنی را به صدا در آورده و برای ما موجودی و مخاطبی را فرا میخوانند.
چنانکه درباره مناسبات و معاملات مختلف عرض کردم. ارتباطگیری هوشمندانه، نتایج سودمند را سبب میشود و چنانکه جهان آکنده از میلیونها و میلیاردها مخاطب ریز و درشت است؛ زشت و زیبا، صالح و ناصالح، ارتباطگیری اتّفاقی یا نادرست، نتایج اسفباری را در پی خواهد داشت.
از آنجا که شناسایی میلیاردها مخاطب و چندین میلیارد نتیجه ناشناخته برای انسان ممکن نیست، خداوند پیشاپیش و از طریق انبیاء و اوصیاء دفترچه تلفن لازم برای ارتباطگیری سالم و صالح را فراهم نموده تا مجال کشف منزل مقصود از دست نرود. آن هم در مدّت کوتاه و چند ساله حیات این جهانی.
حال به پنج عامل مهم در ارتباطگیری برگردیم.
تمامی ادیان، مذاهب و فرق، از اهمّیت «وقت و هنگامه ارتباطگیری» آگاهی دارند. همواره اوقاتی از روز و ماه و سال هستند که امکان برقراری «ارتباطی سریع و مؤثّر» با مخاطبی خاص را ممکن میسازند.
در ادبیات مذهبی مسلمانان، سحرگاهان، هنگام طلوع و غروب خورشید، هنگام بارش باران، شبهای قدر، هنگام برخاستن بانگ اذان از مأذنه، هنگام سفر و بیماری و … اوقات مناسبی برای ارتباطگیری و عرض حاجت به آستان بینیاز حکیم و رحیمند.
مگر نه اینکه خداوند کریم میفرماید:
«ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُم؛ ۱ بخوانید مرا تا پاسخ دهم شما را.»
گویا هماره و همیشه او در کنار تلفن منتظر تماس بندگانش است. او از هر کس نزدیکتر است؛ وگرنه نمیفرمود: «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید؛ ۲ ما از رگ گردن به شما نزدیکتریم.»
برای مثال در روایات آمده است که اگر شخصی در شبهای قدر آمرزیده نشود، راهی جز تجربه صحرای عرفات نخواهد داشت.
عارفان بالله، ساحران، جادوگران و مرتاضان، بیش از عموم و عامّه مردم به درجه اهمّیت فاکتور وقت ارتباطگیری واقفند. ساحران و جادوگران هم در زمانهای خاصّی از ماه و سال و هفته و روز و ساعت که دربارهاش آگاهی دارند، خود را مهیّای ارتباطگیری با جنود شیطانی کرده و پاسخ میگیرند.
به این ترتیب درباره مکان و موقعیّت مناسب ارتباطگیری سریع و مؤثّر میتوان گفت، در بین مسلمانان این امر عمومیّت دارد. آنها میدانند که در مساجدی خاص، زیارتگاهها، زیر «قبّه امام حسین(ع)»، در محراب نماز و .. سریعتر و راحتتر و مؤثّرتر از هر زمان، میتوانند با منبع فیض ارتباط برقرار کرده و نتیجه دلخواه بگیرند یا خواستههایشان مورد اجابت قرار گیرد.
در مقابل، سایر فرق، معابدی خاص و اماکنی ویژه برای ارتباطگیری مؤثّر با شخص مورد نظر و منبع مطلوبشان دارند؛ به طور مثال بناهای هرمی مجال ارتباطگیری با شیاطین را بهتر و سریعتر فراهم میسازند، به عکس بناهای گنبدی مساجد و زیارتگاهها که مجال فراخوانی و ارتباط با جنود رحمانی را ممکن و آن را سهل میسازند.
پس از این، آداب و مناسک ارتباطگیری از اهمّیت ویژهای برخوردار است.
در تمامیگونههای ارتباطگیری ساده یا پیچیده، ابتدایی یا پیشرفته، شخصی یا جمعی، نوعی آداب و مناسک برای ارتباط وجود دارد.
اگر شما در کیوسک تلفن عمومی، مردی را مشاهده کنید که گوشی تلفن را وارونه گرفته و دهنی را به گوش خود چسبانده، چه میگویید؟ بیشک ارتباطگیری او را غیرممکن یا سخت میشناسید.
پس چگونه است که آداب و مناسک را نادیده گرفته و گاه تمسخر میکنیم؟ این همه حاکی از بیخبری ما از آداب و مناسک ضروری ارتباطگیری است.
برای انسان عصر مدرن، آداب و مناسک جادوگران قبایل سرخپوست قارّه «آمریکا»، مضحک و خندهآور مینماید؛ در حالی که آنان در اثر تعالیم گذشتگان خود و تجربه دریافتهاند که ارتباطگیری با «جنّ» یا «شیطانی» که آنها را پاسخ میدهد، در گرو این آداب و مناسک است؛ حتّی اگر ارتباطگیرنده نداند پاسخگوی او شیطانی بیرحم است و در گمانش آن را الهه و ایزدی رحمانی بشناسد و او را بپرستد.
بیشک آداب و مناسک ارتباطگیری انسان عصر مدرن برای سرخپوستان و قبایل بدوی صحاری آفریقا مضحک و مسخره میآید. آنها هم از راز این مناسک که پیش فرض و ضروری ارتباطگیری هستند، بیخبرند. گفتنی است که متناسب با عوالم مختلف و مخاطبان مختلف انسانی، جنّی و الهی، مناسک فراخوانی فرق میکنند.
در میان مسلمانان، مسیحیان و یهودیان و … آداب و مناسکی خاص وجود دارد. این مناسک، به رغم تصوّر ما، جنبه تشریفاتی ندارند؛ بلکه مقدّمه و ضروری ارتباطگیری یا حفظ و تداوم ارتباطند.
حفظ صورت و آداب نماز گزاردن، روزه گرفتن، حج کردن و … همان اندازه برای مسلمانان برای نسبت یافتن و خواندن خدای رحمان اهمّیت دارد و امری ضروری به نظر میرسد که «آداب مقدّماتی جادوگران و ساحران و جنّگیران» برای برقراری ارتباط با نیروهای خبیث شیطانی. عدم شناخت دقیق این مناسک، چنانکه باعث جابهجایی اعمال، کیفیّت و کمیّت اعمال شود، به سان جابهجا شدن شمارهها و کدهای تلفن و دستگاه پول شمار و … ارتباط را مختل یا ناکارآمد میکند.
هماره، یکی از بزرگترین حیلههای دشمنان انسان و ادیان (شیطان و بنیاسرائیل) برای ناکارآمد و ناقص ساختن ارتباطات مؤمنان با منبع فیض الهی، در هم ریختن مناسک و آداب، اماکن برقراری ارتباط و اوراد و اذکاری است که از سوی انبیاء و اولیای الهی اعلام شده بود.
روشنفکران متجدّد و فرنگ رفتههای دویست ساله اخیر در جهان اسلام، به دلیل عدم آگاهی درباره حکمت آداب و مناسک مذهبی، با تمسخر این آداب به جنگ با مذهب و مؤمنان پرداختند و از این طریق، جمع بزرگی از جوانان خام و بیاطّلاع را ملحد و بیدین کردند. متأسّفانه علما و متدیّنان هم قادر به رمزگشایی از این آداب و سنن نبودند.
یادآور میشوم که جمله مردم، مؤمن یا کافر، در هر صورت و هیئت، برای رسیدن به اهداف خود مناسکی دارند و آن را محترم میشمارند. حال چگونه است که آداب و مناسک مسلمانان و مؤمنان نمازگزار، حجگزار و … را نادیده گرفته، کوچک میشمارند و مسخره میکنند؟
قوّالان و آوازخوانان و شرابخواران و … هم برای خود آدابی دارند و با حفظ آن آداب به عالیترین درجه از حظّ و برخورداری نفسانی میرسند.
این قول درباره «اوراد و اذکار» هم اهمّیت دارد. در واقع، ادعیه، اذکار و عزائم، جزو یکی از ارکان ارتباطگیری با منابع به شمار میروند. مؤمنان در وقتی خاص، در مکانی خاص قرار گرفته و با به جا آوردن آداب و مناسکی ویژه، اوراد و اذکار خاصّی را بر زبان جاری میکنند تا در اثر این همه، با مخاطب خویش ارتباط یافته و پاسخ بگیرند.
اذکار اصلی نماز، مانند سایر ارکان ارتباطگیری و فراخوانی، همچون رکوع و سجود و مثل روبه قبله ایستادن و موقع و زمان ادای فریضه صبح، ظهر و مغرب، در زمره ارکان اصلی ارتباطگیری از طریق نماز شناسایی میشوند.
جمله شیطانپرستان و جادوگران و ساحران نیز با حفظ همه شرایط، با استفاده از اذکار و اورادی که بر زبان جاری کرده یا بر زمین نقش میزنند و … با منابع و مخاطب مورد نظر خود ارتباط میگیرند.
بیشک، تمامیشرایط ارتباطگیری مؤثّر توسط معلّمان اوّلیه و مجرّبان کارکشته، تدوین، تبیین و بیان شده است. از این رو، همواره این اسرار در میان عموم فِرق، به عنوان راز سر به مهر بوده و توسط پیشکسوتان از آنها مراقبت به عمل میآید.
عموم مردم و تازهکارها هم همواره به دنبال آنند تا به لوحی، دعایی، ذکری و دستورالعملی دست پیدا کنند که ارتباط آنها را با منبعی و مرجعی رحمانی یا شیطانی ممکن و سریعتر سازد.
رازوارگی مجامع مخفی در طیّ قرون متمادی به راز و رمز ارتباطگیری مؤثّر با جنود شیطانی برمیگردد؛ چنانکه گوشهگیری و خلوتگزینی ساحران، مرتاضان، فالگیران و … از همین آداب پیروی کرده و اسرار حرفهای خود را مخفی میکنند.
پیامبران الهی، از منبع اصلی و مخاطب حقیقی، یعنی خدای رحمان و رحیم که منبع جمله فیوضات است، پاسخگوی همه حاجتمندان است، صاحب همه نعمتهاست، برطرف کننده همه هموم و غموم است، راهنمای صراط مستقیم است و قاضی و حاکم نهایی برای سنجش همه اعمال خیر و شر است، دفترچه رمز را دریافت کرده، آداب و مناسک ارتباطگیری را آموخته، اذکار و ادعیه و آیات را که ضروری ارتباطگیری است، فراهم آورده و به پیروان خود ارائه میکنند. آن هم به نسبت میزان قربت و نزدیکی و آمادگی و وسعت وجودی مخاطبان خاصّ و عام. این همه مؤمنان را سریعتر و امنتر به منابع نورانی آسمانی و رحمانی متّصل میسازد.
بیشک بهترین و سریعترین راه قطع ارتباط مردم با منبع اصلی، بیاثر ساختن ارتباطگیری و مأیوس ساختن ارتباط گیرنده از ارتباطگیری و در هم ریختن این پنج رکن اساسی ارتباطات است؛ یعنی مخلوط و ممزوج کردن شمارهها و کدهای تماس. از اینجا، ارتباط غیرممکن، سخت، ناقص و گاه مهمل میشود و آداب و مناسک تبدیل به صورتی بیروح میگردد که موجد حادثه بزرگی در زندگی فردی و اجتماعی نیست.
حال میتوان فهمید چرا بسیاری از آداب ما پاسخ نمیدهد و بسیاری از اذکار و مطالبات ما بیاثر مانده، باید مطالعه کرد و دریافت کی و چگونه این ارکانِ فراخوانی آسیب دیدهاند.
باید به منبعی و مرجعی دست یافت که حقیقت و اصل این دفترچه، این کد و رمزها را در اختیار دارد.
بهترین طریق فراخوانی مؤثّر و حقیقی که در عین حال فراگیر و همه جانبه است، فراخوانی خدای رحمان و جنود رحمانی از مسیر و صراط حق و گذار از باب الله الاعظم است.
پینوشتها:
۱. سوره غافر (۴۰)، آیه ۶۰.
۲. سوره ق (۵۰)، آیه ۱۶.
نویسنده: مهدی محمدیار
ماهنامه موعود شماره ۱۴۶ و ۱۴۷