موعود پایگاه اینترنتی موعود
بیان شافعى از عبدالله بن عمرو آورده است که رسول الله فرمود : مهدى در حالى خروج مى کند که بر فراز سرش ابرى سایه افکنده است . منادى اى در ابر ندا مى دهد : این مهدى، خلیفه الله است، از او پیروى کنید .
شافعى مى گوید : این حدیث حَسَن بوده، جز از این طریق، براى ما روایت نشده، ابو نعیم در مناقب المهدى آورده است.
در برخى روایات آمده است : روى سرش عمامه(و نه غمامه = ابر)است، که تصحیف و اشتباه مى باشد .
تلخیص المتشابه از عبدالله بن عمرو از پیامبر آورده است : مهدى خروج مى کند و بالاى سرش فرشته اى است که ندا مى دهد : این مهدى است، از او پیروى کنید .
بیان الشافعى از ابن عمرو نقل مى کند : این حدیث حَسَن است و حافظان و برخى ائمه حدیث آن را روایت کرده‌اند، مانند ابونعیم و طبرانى و … مانند روایت در المغربى آمده است که آن را حَسن دانسته ; نیز الشامیین طبرانى مانند بیان شافعى، در موالید الائمه ووفیاتهم به صورت مُرسَل آمده است : ابرى که از تابش خورشید جلوگیرى مى کند، بر سرش سایه مى افکند و هر کجا که مهدى برود، همراهش مى چرخد و فرشته اى با صدایى فصیح ندا مى دهد : این مهدى است . نیز ر.ک : صراط المستقیم که در آن آمده است : ابن منادى روایت کرده است : هر قومى، با زبان خویش، ندا را مى فهمند . اثبات الهداه به نقل از منبع اخیر .
نعمانىاز حسین بن على(علیه السلام) نقل مى کند : مردى خدمت امیر مؤمنان رسید و عرض کرد : ما را درباره مهدى آگاه بفرمایید، فرمود : وقتى چند قرن گذشت و چند نسل در گذشتند و مؤمنان اندک شدند، و مردم براى جنگ گِرْد آمدند و در راه حق فریاد برآوردند، آن هنگام، زمان مهدى است .
آن مرد عرض کرد : از نسل کیست ؟ فرمود : از بنى هاشم که تبارى والا دارد و مانند کوه بلند عرب هستند ; اینها مانند آبگیرى هستند که وقتى بدان بنگرند همچون دریاست ; مهدى از نسل کسانى است که پناهگاه عربند و در رخدادهاى ناگوار بدان پناه مى برند ; از تبار برگزیدگان عرب، در زمانى است که مردمى ناخالص وجود دارند .
هنگامى که مرگ فرو مى بارد، نمى ترسد ; وقتى حوادث بر همگان چیره شود، ناتوان نمى شود; هنگامى که شجاعى با وى هماوردى کند، نمى هراسد و تلاشگر است; با افراد بسیارى که دارد، یارى مى شود، پیروز است، بى باک و شجاع، ظالمان را ریشه کن مى کند، استوار، توانمند و قوى است، شمشیر خدا و سردمدار خوبان و نیکوکاران است; در عالى ترین درجه مَجْد و سیادت، پرورش یافته ; در گرامى ترین تبار، سرافرازى اش ثابت و استوار است ; اگر پیشامدى با تمام وجود، به فتنه گرى بپردازد، تو را از بیعت با او باز ندارد . این گونه پیشامدها اگر به سخن آید، بدترین دعوت کننده به شر است و اگر سخن نگوید، فساد و تباهى دربر دارد .
آن گاه امام صفات مهدى را بازگو کرد : امن و امانش، فراگیر است . بیشتر از همه، دانش دارد . بیش از همه، صله رَحِم به جا مى آورد . خدایا، ظهورش را باعث خروج از شبهات قرار ده ! تفرقه و پراکندگى امت را توسط او به وحدت تبدیل کن ! اگر خدا خواست ]که در رکابش باشى[ عزمت را جزم کن، و اگر براى خدمت به مهدى موفق شدى، روى برمگردان ! اگر به سویش هدایت شدى، از او مگذر ! سپس امام به سینه اش اشاره کرد و آهى کشید که نشانه اشتیاق به زیارت مهدى بود .
