چهره امام مهدی(ع) در آیینه القاب-۳


۵ – منتظَر:

یکى دیگر از لقب‏هاى معروف حضرت مهدى(ع) »منتظَر« است. منتظر به کسى مى‏گویند که عده‏اى در انتظار او باشند. بر این اساس امام عصر(ع) را از آن جهت منتظر مى‏نامند که شیعیان در انتظار ظهور او به سر مى‏برند تا پس از اذن ظهور پیدا کردن آن حضرت از طرف خداوند متعال به یارى او بشتابند و او را در فراهم ساختن زمینه تشکیل حکومت عدل الهى، برچیدن بساط ظلم و نابسامانى از سرتاسر عالم و برقرارى صلح و امنیت واقعى، که آرزوى همیشگى انسان در طول تاریخ بوده است، یارى کنند؛ آنگاه در بسترى که به برکت حاکمیت عدالت و صلح و صفا فراهم شده است به کسب فضایل اخلاقى و کمالات انسانى، که سعادت ابدى او در گرو آراستگى به آنهاست، بپردازند.
درباره علت منتظَر نامیده شدن امام مهدى(ع) روایاتى از طرف ائمه اطهار(ع) نقل شده است از جمله نقل مى‏کنند.
روزى شخصى از امام باقر(ع) سؤال کرد: اى فرزند رسول خدا به چه دلیل مهدى آل محمد(ص) را منتظَر نامیده‏اند؟ آن حضرت در جواب مى‏فرمایند:
به این دلیل او را منتظَر مى‏گویند که آن حضرت دوره غیبت بسیار طولانى خواهد داشت که پیروان مخلص او در طول این دوره با وجود سختى‏هاى زیادى که دارد در انتظار ظهور او به سر خواهند برند این در حالى است که بسیارى از افراد تردید کننده، قیام و ظهور او را منکر خواهند شد…۱
 
علاوه بر روایات در مجموعه زیارات و ادعیه نیز از آن حضرت با لقب منتظَر یاد شده است به عنوان نمونه در بخشى از دعاى ندبه مى‏خوانیم:
أَینَ المفنْتَظَرف لأقامَهف الأمتف وَالعفوَجف؟
کجاست آن امامى که مردم به منظور برطرف ساختن اساس کژى‏ها و انحراف‏ها در انتظار او به سر مى‏برند؟
یا در زیارت صاحب‏الامر(ع) آمده است:
اَلسلامف‏عَلَى‏القائفمف‏المفنتَظَرفوَ العَدلف المفشتَهَرف.
درود بر آن قیام کننده‏اى که جهانیان در انتظار اویند و سلام بر آن امام عادلى که عدالتش سرتاسر عالم را فراخواهد گرفت…۲

۶ – منتظفر:

امت اسلامى در برخى از روایات به عنوان امت »منتظفر« نامیده شده است؛ چون همیشه آنها در انتظار مهدى موعود(ع) به سر مى‏برند. امام صادق(ع) به ابوابصیر در ضمن روایتى در این باره مى‏فرمایند:
اى ابو بصیر! خوشا به حال شیعیان و پیروان قائم ما اهل‏بیت؛ چون آنها در زمان غیبت او منتظر ظهور او هستند و وقتى آن حضرت ظهور نمایند در زمان ظهورش مطیع و فرمانبردار او خواهند بود. آنان اولیاى خدایند و هیچ ترس و اندوهى بر آنها وجود ندارد.۳

در بسیارى دیگر از روایات و تعابیر دعاها از خود امام زمان(ع) با لقب »منتظفر« یاد شده است. به عنوان مثال در دعاى روز عید فطر عبارتى به این صورت به چشم مى‏خورد:
أللّهم، صلّ على ولیّک المنتظفر امرَک، المنتظفر لففَرَجف اَولیائفکَ…
بار خدایا! بر ولى خودت درود فرست آن ولى که منتظفر فرمان توست و همواره در آرزوى گشایش کار دوستان تو در حال انتظار به سر مى‏برد.۴

براین اساس چون امام منتظر مانند مردم، خود نیز در انتظار صدور اذن الهى به سر مى‏برد تا قیام نموده و جهانف گرفتار دربند و جور و ستم ستمگران و ظالمان را از وضع نابسامانى که دارد رهایى بخشد و اهداف بلند انبیاى الهى را، که همانا هدایت و کمال پیدا کردن مردم جهان است، محقق سازد لذا به این جهت او را هم منتظفر مى‏نامند. مردم منتظرند امامشان ظهور کند تا در رکاب او از طریق پیروى از رهنمودها و دستورات او به امنیت و عدالت و رفاه و آسایش برسند. او انتظار مى‏کشد تا لحظه ظهور فرا رسد و به این ترتیب دوران رنج و اندوه بشر پایان یابد و حاکمیت ارزش‏هاى الهى و فضیلت اخلاقى در سرتاسر عالم تحقق پیدا کند و از این رهگذر زمینه تعالى معنوى و رشد کمالات واقعى انسانى فراهم شود.
آن حضرت در برخى از دعاهاى عارفانه‏اى که از ایشان به یادگار مانده است آرزوها و اهداف خود را بیان کرده و شوق و اشتیاق غیرقابل وصف خود را براى تحقق یافتن واقعه ظهور به نمایش گذشته‏اند. در یک مورد آن حضرت مى‏فرمایند:
پروردگارا بر محمد و آل محمد(ص) درود فرست و دوستانت را با تحقق بخشیدن به وعده‏هایى که به آنان داده‏اى گرامى بدار و آنان را به آرزوهایى که داشته‏اند برسان؛ زیرا که مهلت حاکمیت ستمگران در نظر ما به پایان رسیده است و ما از آنچه که خشمگین هستى خشمگینیم و همواره در یارى حق کوشاییم. ما به صدور فرمان تو مشتاقیم و چشم به راه تحقق وعده‏هایى که داده‏اى هستیم .
… خداوندا به این قیام اذن صادر کن و راه‏هاى آن را هموار ساز و تحقق شایسته آن را آسان گردان، برنامه آن را به ما بیاموز و سپاهیان و یاوران این قیام را تائید کن. قدرت و توانایى‏ات را به ستمگران و زورگویان هرچه زودتر آشکار ساز و شمشیر انتقامت را به سر دشمنان کینه‏توز فرود آور…۵

باز در جاى دیگر مى‏فرماید:
اى نور روشنایى‏ها و اى تدبیر کننده کارها… براى من و پیروانم در سختى‏ها گشایشى قرار بده و از غم‏ها و اندوه‏ها راه نجاتى فراهم ساز… خداوندا وعده‏هایى که به من داده‏اى تحقق بخش… و فرج مرا زود برسان و به قدرت و نصرتت فتح بزرگ را نصیب گردان.۶

نتیجه آن که: از دید روایات در جامعه اسلامى عصر غیبت هم امام و هم امت، هر دو منتظرند، امت در انتظار امام خود است و مى‏خواهد هرچه زودتر او از پس پرده غیب به درآید و راه نجات از نابسامانى‏ها را به انسان‏ها بیاموزد و امام نیز در حال انتظار به سر مى‏برد، تا اجازه ظهورش فرا رسد، تا انقلاب حیات بخش خود را آغاز کند و به آرمان‏هاى انبیا و اولیا، که ستمگران مانع تحقق آنها در طول تاریخ بشریت شده‏اند، جامه عمل بپوشانند.

ماهنامه موعود شماره ۳۲


پى‏نوشت‏ها :
۱-بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۰
۲- مفاتیح‏الجنان، ص ۱۰۵۵
۳-»یا ابابصیر طوبى لشیعه قائمنا المنتظرین لظهوره فى غیبته…:« همان، ج ۵۲، ص ۱۵۰
۴- مکیال المکارم، ج ۲، ص ۸۱
۵- الصحیفه المهدیه. ص ۱۱۵، ۵۳، ۵۲…؛ بحارالانوار، ج ۸۵ و ص ۲۳۳
۶-همان
 

همچنین ببینید

من مهدى هستم‏

سيد جمال الدين حجازى‏اين ماجرا مربوط به شخصى است كه «حسن عراقى» نام داشت. او در زهد و معنويت به جايى رسيد كه همرديف بزرگان عصر خويش قرار ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *