تجدید ارادت

سلام تام و کامل و عام و شامل خداوندی و درود همیشگی و برکات پیوسته او بر حجت و خلیفه خداوند و ولی او در پهنه زمین و گستره عام خلقت، فرزندزاده نبوت و بازمانده گزیدگان و عترت، صاحب الزمان باد. آقا!
هرگز دمی زیاد تو غافل نبوده ایم
یا گفته حرف ترا یا شنیده ایم
اما باز هم به عرض ادبی به آستان مقدس تو پناهنده ایم.
آقا! لطف و عنایت خود را چون همیشه و همیشه باز هم شامل حال همه ما بفرما. آقا! همه اختیارات عالم وجود در کف با کفایت شما نهاده شده است. ما چه بگوییم، همه چیز ما، همه هستی و توفیق و فیوضات ما به عنایت و لطف شماست، تو حیّی و قائمی و قیام حیات همه عالم وجود و حیات همه خلائق به برکت وجود و حیات شما و عالم هستی ریزه خوار خوان وجود مبارک شماست. ای آفتاب جهانتابی که نه تنها گرما بلکه آتش به دل و جان عاشقانت زده ای و عجبا که آنان هر چه صفا و وفا و موّدت و ولا دارند از همین آتش عشق و محبت تست.
آتش عشق است این و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد
گرمای عالم وجود، نور علم و معرفت عالم هستی از تست. و اگر آفتاب نبود حیاتی و جانی در این کره زمین نبود. حیات و جان همه عالم نه تنها کره زمین از تست. و چه عجب اگر شب کورانی آفتاب پشت ابرها را نبینند و آنان که دلائل روشن وجود مقدس تو را می بینند از تابش نور مبارک تو از پشت ابرهای غیبت، خیره نور جمال تواند.
و این هم خود مصلحتی است که خلائق همیشه در شور ظهور تو و حضور تو باشند. و هر آن و هر لحظه منتظر کنار رفتن ابرهای ظلم و ستم طواغیت زمان و گردنکشان مفسد روی زمین باشند.
چه زیباست تشبیه وجود مقدس در پشت پرده غیبت با آفتاب جهانتاب در پس ابرها. مگر نه آنکه گهگاه خورشید از پس ابرها جلوه ای می کند و بعضی روشن و منور و گروهی همچنان محروم می مانند. خوشا به آن نیکبختان خوش اقبالی که قدرت و توان و لیاقت زیارت تو را دارند و بیچاره کوردلان بی بصیرتی که هرگز به فیض زیارت تو نائل نیایند. و چه زیباست کلام ملکوتی و ولائی خودت که فرمودی:
و أمّا وجه الإنتفاع بی فی غیبتی فکالإنتفاع بالشّمس إذا غیّبتها عن الأبصار السّحاب.۱
وجود مبارک تو مایه پیوند همه عاشقان تو با هم است. جان و فطرت آدمی عاشق کمال و جمال بی انتهاست و تو مدیر و مدبر جانها و مایه پرورش و بیداری فطرتهایی. و آن جانها و فطرتها که به یمن لطف و عنایت تو رویش و پرورش یابند، با هم متحد و مبرای از خودخواهیها و خودنمائیهایند. وجود مبارک تو مایه تألیف قلوب آنان و صلح و صفای عالمیان است. و در حسرت این تربیت و اجتماع و تألیف دلهاست که با سوز و گداز با تو همنواییم که:
أین مؤلّف شمل الصّلاح والرّضا.
آقا! اگر شما خاندان عصمت و طهارت نبودید خلایق همه چون بهایم حیران و سرگردان بودند:
لولا محمّد والأوصیاء من ولده لکنتم حیاری کالبهائم.۲
از رهگذر خاک سر کوی شما بود
هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد
لطف و عنایت و دستگیری شما مایه هدایت جمیع خلایق است. و هر کس هر چه دارد از برکت وجود شریف شما و پرورش مبارک تست.
امام صادق(ع) فرمود:
ما پیشوایان و حجتهای خداوند جهانیان، مهتر و سادات مؤمنان، رهبران نیکان، صاحب اختیار مسلمانانیم. ما امان برای اهل زمینیم. همان گونه که ستارگان امان اهل آسمانهایند. به واسطه ماست که آسمان بر زمین فرو نمی ریزد به وسیله ماست که باران نازل گردد و رحمت پراکنده شود. و برکات زمین خارج شود. اگر ما روی زمین نبودیم زمین اهلش را فرو می برد از روزی که خداوند آدم را آفرید تا به حال هیچگاه زمین از حجت خالی نبوده، یا ظاهر و مشهور و یا غایب و مستور، و زمین تا قیامت از حجت خداوندی خالی نیست.۳
آقا! مگر ممکن است شما ما را رها کرده به حال خودمان واگذارید. لحظه های آسایش و زندگی پابرجای ما از نظر لطف و عنایت شماست. مگر در توقیع شریفت به شیخ الطائفه مفید – سلام اللَّه علیه – نفرمودی:
إنّا غیر مهملین لمراعاتکم ولاناسین لذکرکم و لولا ذلک لنزل بکم الّلأواء واضطلمکم الأعداء فاتّقوا اللَّه جلّ جلاله و ظاهرونا علی انتیاشکم.۴
همانا که ما در مراعات حال شما سهل انگاری نداریم و از یاد شما غافل نیستیم. وگرنه سختی و بلا بر شما فرود می آمد و دشمنان شما را از بیخ و بن می کندند، پس از معصیت خداوند، جل جلاله، بپرهیزید و به ما کمک کنید تا شما را نجات بخشیم.
درود و سلام ما بر تو ای سروری که از دیده ها غایب و پنهان، اما در شهرها و مجلسهای مردمان حاضری. از چشمها نهان و در افکار و دلها حاضری. تو باقیمانده اخیار و خوبان و وارث شمشیر ذوالفقاری. در بیت‌الله الحرام که دارای پرده هاست ظاهر شوی و به شعار «یا لثارات الحسین» ندا کنی که: «منم طلب کننده خونها و منم شکننده هر ستمگر جفا پیشه ای»:
السّلام علی الإمام الغائب عن الأبصار والحاضر فی الأمصار والغائب عن العیون والحاضر فی الأفکار، بقیهالأخیار وارث ذی الفقار، الّذی یظهر فی بیت الله الحرام ذی الأستار و ینادی: بشعار یا لثارات الحسین أنا الطّالب بالأوتار أنا قاصم کلّ جبّار.۵
عزیز ما! تو حاضر جمع مایی، اما نه ظاهر و چقدر فرق است بین حاضر و ظاهر، غائبت گویند، چون ظاهر نیستی، نه آنکه حاضر نباشی، «ألا فمن ادّعی المشاهده فکذّبوه»۶؛ آگاه باشید هر کس ادعای مشاهده کرد او را تکذیب کنید. این مشاهده چون، «فمن شهد منکم الشّهر فلیصمه»۷؛ پس هر کس این ماه را دریابد، باید که در آن روزه بدارد. به معنای ظهور و بروز است نه حضور که تو در محافل دوستانت و در مجالس سوگواری جد مظلومت، در تشییع شهیدان و بر سر مزار آنان حاضری، اما نه ظاهر، مگر نه آنکه روایت دارد چون ظهور کنی همگان گویند: «ما این آقا را بسیار دیده ایم».
ما تو را می شناسیم وگرنه عمل ما هیچ سودی ندارد و مرگ ما مرگ جاهلی است. پیرو توایم تا درست حرکت کنیم و سالم به مقصد رسیم. اوامر و احکام تو را باید به درستی بشناسیم تا به خوبی پیروی و اطاعت کنیم. هر روز و هر ساعت، هر دقیقه و هر آن با یاد تو مأنوس و به فکر تو مشغولیم و در انتظار رؤیت روی ماه تو، مشتاق دیدار تو و سوخته هجران توایم. در جست وجوی تو در همه جا و هم زمانهاییم، در طلب رضای تو و دعاگوی ذات شریف و سلامت وجود مبارک توایم. مگر نه آنکه همه نابسامانیها و مشکلات این دنیای آشفته و تمدن ظالم و سنگدل به ظهور میمون و حضور مبارک تو مرتفع می گردد. فرج صالحان و مستضعفان جهان به قدوم و ورود مبارک تست. پس خود، خداوند را قسم ده که تعجیل در ظهورت فرماید، که دعای ما بندگان دور از آداب را بهایی نیست.
خداوندا! دعای خود او را در حق ما بندگان مستضعف روا فرما، آن گونه که در کتاب اکمال الدین و اتمام النعمه از حمیری روایت می فرماید که گفت:
از محمد بن عثمان عمری سؤال کردم که: آیا صاحب این امر را دیده ای؟ فرمود: بله و آخرین بار در نزد بیت اللَّه الحرام زیارتش نمودم که می فرمود:
أللّهمّ انجز لی ما وعدتنی.۸
بارالها فراهم ساز برای من آنچه را که وعده فرموده ای.
و همچنین در حدیثی دیگر محمدبن عثمان می گوید که:
او را که درود خداوند بر او باد دیدم در مقام مستجار به پرده کعبه آویخته بود و می فرمود:
أللّهمّ انتقم من اعدائی.۹
بارالها از دشمنان من انتقام بگیر.
بارالها! دعای مستجاب چه زمینه هایی دارد، آیا دعایی بالاتر از دعای حجت زمانت و سید و سرور خلائقت هست. خداوندا! به حق خاتم اوصیائت با ظهور او بر ما منت گذار و تشریف استجابت دعای او را بر قامت خلائق این زمانت روا فرما.
به خدای بزرگ سوگند که عدالت تو روزی بر سر خلق خداوند سایه خواهد افکند. حکم و فرمان تو مصلح کل این جهان خواهد شد ای بزرگ منجی عالم، دست لطف و عنایتت را بر سر خلائق خواهی کشید و به دست مبارک و پر خیر و برکت تو بر سر آنان انسانیت آنها تبلور یافته با عقل و فهم واقعی از حقائق این جهان به مقامات والای ادراک و شعور فائز گردند. اخلاق و ملکات فاضله آنان به کمال و جمال بنشیند. امام باقر(ع) فرمود:
إذا قام قائمنا وضع یده علی رؤوس العباد فجمع به عقولهم وأکمل به أخلاقهم.۱۰
آقا! خوشا به شیعیان و منتظران ظهورت که اولیای حقیقی خداوند آنانند. امام صادق(ع) فرمود:
یا أبابصیر، طوبی لشیعه قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته والمطیعین له فی ظهوره، أولئک أولیاءاللَّه الّذین لاخوف علیهم ولا هم یحزنون.۱۱
ای ابابصیر! خوشا به حال شیعیان ما که در زمان غیبت چشم به راه و در ظهورش مطیع او هستند. اینان به حق اولیای خدایند که ترس و غمی‌برایشان نیست.
ای عزیز ما! نمی دانم که اکنون در کجا و به دستگیری و عیادت چه کسی و بر سر مزار چه شهیدی دعا و فاتحه می خوانی، خوشا به حال آن کس که با تو سر وعده دارد و خوشا بر آنکه صورت بی مثال تو را ببیند:
المهدی من ولدی وجهه کالکوکب الدّری.۱۲
مهدی از فرزندان من و چهره او چون ستاره درخشان است.
آقا! تو امید بشریتی، و نه تنها شیعه و مسلمانها بلکه همه خداپرستان و همه بشریت بی صبرانه منتظر منجی بزرگ و مصلح این جهانند و به حکم وعده خداوندی این انتظار به پایان خواهد رسید و مستضعفان جهان وارث آن خواهند شد. تو خود خوب می نگری که جهان سخت تشنه عدل تست. سرکشان و گردنکشان فساد جهانی دنیا را به سیاهی و تباهی افکنده اند. آیا گاه یاری مستضعفان و مظلومان اجتماع بشری نرسیده است. عزیز ما! ما می دانیم و به یقین می دانیم که:
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد
به خدای بزرگ سوگند که عدالت تو روزی بر سر خلق خداوند سایه خواهد افکند. و حکم و فرمان تو مصلح کل این جهان خواهد شد. ای بزرگ منجی عالم.
اما خداوندا! ما آن روز خواهیم بود، یا بدین حسرت جان خواهیم داد. اگر صبر ایوب داشته باشیم، عمر نوح که نداریم.
آن چنان منتظرم در ره عشق
که اگر زود بیایی دیر است
خداوندا، بار الها! آیا بود که با این همه انسانهایی که در آرزوی حضور سر به خاک نهادند، بر ما منت نهی و طلوع خورشید جمعه ما را بعد از ظهور آقا قرار دهی. عاشقان مهدی شیفته جمعه اند، مگر نه آنکه جمعه روز لقاء محبوب آنان است:
هذا یوم الجمعه و هو یومک المتوقّع فیه ظهورک.۱۳
این روز جمعه است، و آن روزی است که ظهور تو در آن انتظار می رود.
خداوندا! کی شود، جان جهان و گوش خلائق ندای پر شور و جان بخش، «أناالمهدی، أناالمنتقم» را بشنوند و دنیا به فیض ظهور برسد.
بیا بیا که تن و جان من فدای تو باد
سری که بر تن ما هست خاک پای تو باد
دلم به مهر تو صد پاره باد و هر پاره
هزار ذره و هر ذره در هوای تو باد
آیا به راستی می شود که این فیض قدسی نصیب مردم این زمان شود که پیوستگی جوامع موجود را به جامعه مطهر موعود نظاره گر باشند. و چرا چنین نباشد اوضاع و احوال جهان گویی زمینه ساز و سرعت بخش قیام مصلح غیبی موجود است. نیک می نگریم که افق نشانگر طلوع خورشید است. تاریکیها شکافته و دنیا نورانی، شوکت و سطوت تو در همه جا گسترده خواهد شد. فرشتگان به تعظیم و چشم بر فرمان و جبرییل امین پیشاپیش آنانست، تا به فرمان خدای جلیل از کران تا کران زمین بانگ خویش را بگستراند که: ای مردمان گوش فرا دارید و به هوش باشید: «جاءالحقّ و زهق الباطل»، فرزند مولود کعبه در کنار کعبه ظهور و قیام خود را به جهانیان اعلام می دارد.
خداوندا! حال عاشقانی که لحظه به لحظه در انتظار و التهاب دیدار اویند آن هنگام چه خواهد بود:
توقّع أمر صاحبک لیلاً و نهاراً.
هر صبح و شام در انتظار امر صاحبت باش.
ای خداوند راهنمای سرگردانها، ای دادرس فریادگران، ای فریادرس ناله کنندگان، ای امان دهنده امان خواهان، ای محل امن بیم زدگان، ای کمک مؤمنان. و ای پناه گناهکاران!۱۴ تو را قسم می دهیم به لطف و محبت و عنایتی که به مهدی خودت داری فرج او را عنایت فرما و چشمهای گناهکار خلائق را به نور جمال مبارک او روشن و منور فرما.
نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
فدای تو هر سرو بن که بر سر جوست
أللّهمّ أظهر به دینک و سنّه نبیّک حتّی لایستخفی بشی ءف من الحقّ مخافه أحدف من الخلق.۱۵
خداوندا به او دین خودت و سنت پیامبرت را ظاهر و هویدا کن؛ آنچنان که هیچ خفا و ستر و کتمانی از حق در میان نباشد و ترس از هیچکس از خلائق مانع آشکاری حق نگردد.
أللّهمّ إنّا نشکو إلیک فقد نبیّنا صلواتک علیه و آله و غیبه ولیّنا و کثره عدوّنا و قلّه عددنا و شدّه الفتن بنا و تظاهر الزّمان علینا فصلّ علی محمد و آله و أعنّا علی ذلک بفتح منک تعجّله و بضرّ تکشفه و نصر تعزّه و سلطان حقّ تظهره و رحمه منک تجللناها و عافیه منک تلبسناها برحمتک یا ارحم الرّاحمین.

rrr
عمری به انتظار نشستم نیامدی
دل را به روی غیر تو نبستم نیامدی
دل را برای آمدنت مهربان من
روزی هزار بار شکستم نیامدی
امروز هم که با همه بی پناهی ام
عاشق تر از همیشه ات هستم نیامدی
گفتم اگر بیایی ای مهربان ترین
بعد از خدا ترا بپرستم نیامدی
گفتند سبزپوش تو از کعبه می رسد
هر جمعه رو به قبله نشستم نیامدی۱۶

پی نوشتها:
۱ . بحارالأنوار، ج۵۲، ص۹۲، ح۷.
۲ . تحف العقول، ص۳۶۴.
۳ . بحارالأنوار، ج۲۳، ص۵، ج۵۲، ص۹۲.
۴ . همان، ج۵۳، ص۱۷۵.
۵ . النجم الثاقب، ص۴۶۹، چاپ اسلامیه.
۶ . از توقیع شریف حضرت صاحب الزمان(ع) خطاب به نایب چهارم، علی بن محمد سمری. شیخ طوسی، کتاب الغیبه، صص۲۴۲-۲۴۳.
۷ . سوره بقره(۲) آیه ۱۸۵.
۸ . بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۰، ح۲۳.
۹ . همان.
۱۰. همان، ص۳۳۶، ح۷۱.
۱۱. همان، ص۱۵۰، ص۷۶.
۱۲. منتخب الأثر، ص۲۸۴.
۱۳. مفاتیح الجنان، زیارت یوم الجمعه.
۱۴. دعای جوشن کبیر.
۱۵. همان، دعای افتتاح.
۱۶. شعر از مجتبی تونه ای.

ماهنامه موعود شماره ۵۱