موعود پایگاه اینترنتی موعود
خصال یاران مهدی(ع)
سیدمصطفی علامه مهری
هر انقلابی نیاز به مقدمات و اسباب و عواملی دارد، تا زمینه و بستر آن آماده و موانع راه آن برداشته شود. به ویژه اگر این حرکت، دارای هدفی عالی، الهی
و انسانی و برای رفع ظلم و ستم و گسترش عدل و داد با دیدگاهی جهان شمول باشد؛ که این خود نیاز به برنامه ریزیهای کلان و تلاشهای طاقت فرسا و در
رأس آن رهبری با ویژگیهای ممتاز و موقعیتهای عالی دارد.
رهبری انقلاب جهانی مصلح موعود، که هدفی جز رفع ظلم و ستم و کوتاه کردن دست ظالمان و جباران و رفع هرگونه فساد از جامعه و گسترش قسط و
عدل و علم و معرفت، آن هم در سطح جهانی و بین المللی ندارد، با انسانی کامل، الهی، معصوم و منصوب از طرف خدای متعال است که همه ویژگیهای انبیا و
اوصیای الهی از آدم تا خاتم را دارا می باشد.
جای تردید نیست که این رهبر الهی برای اجرای برنامه های نهضت جهانی خود علاوه بر دیگر اسباب و عوامل، نیاز به یارانی عاشق، متحد، باوفا، مؤمن،
شجاع، فهیم و مخلص دارد؛ چرا که تجربه تاریخی نشان داده هیچ رهبر و مصلح اجتماعی بدون داشتن یارانی وفادار نتوانسته است اهداف خویش را محقق
سازد. در طول تاریخ بسیار شاهد بوده ایم که رهبرانی شایسته و توانمند تنها به دلیل نداشتن یارانی همدل و همراه از حرکت اصلاحی خود باز ایستاده اند که
نمونه بارز آن عدم قیام امام صادق(ع) بر ضد امویان است.
«سدیر صیرفی» می گوید:
روزی بر امام وارد شدم و گفتم: چرا نشسته اید؟ امام فرمود: ای سدیر! چه اتفاقی افتاده است؟ گفتم: از فراوانی دوستان و شیعیان و یارانت سخن می گویم.
فرمود: فکر می کنی چند تن باشند؟ گفتم یکصد هزار. فرمود: یکصد هزار؟! گفتم آری و شاید دویست هزار! فرمود: دویست هزار؟ گفتم: آری و شاید نیمی از
جهان.
به دنبال این گفت وگو، امام به همراه سدیر به سوی «ینبع» حرکت کرد. در آنجا گلّه بزغاله ای مشغول چرا بود. آن حضرت با دیدن آن گله فرمود:
ای سدیر! اگر تعداد یاران ما به تعداد این بزغاله ها بود، ما برجای نمی نشستیم.
سدیر می گوید: بعد از اقامه نماز رفتم و بزغاله ها را شمردم، دیدم هفده رأس بیشتر نیستند.۱
انقلاب جهانی حضرت مهدی(ع) نیز از دیگر نهضتها جدا نیست، بلکه همان روند طبیعی را خواهد پیمود، نه این که همه چیز با معجزه تمام شود و هیچ قطره
خونی ریخته نشود. برعکس، آنچه از روایات استفاده می گردد و از بیان اوصاف شخص حضرت روشن می شود، این است که ایشان دارای چنان قدرت جسمانی
است، که به فرموده امام رضا(ع):
با اینکه سن زیادی دارد، ولی جوان و بدن او قوی است. حتی اگر دستهای مبارکش را به طرف بزرگ ترین درخت دراز کند و آن را به طرف زمین آورد، می شکند؛
اگر صیحه ای بین کوهها زند از فریاد او کوهها درهم می ریزند…۲ .
هر یک از یاران آن حضرت نیز قوه چهل مرد را دارا و از نظر صلابت همچون پاره های آهن هستند. اینها نشانگر آن است که حضرت جنگ سختی در پیش
خواهند داشت. و اگر کارها با معجزه تمام می شد دیگر نیازی به یارانی با چنین قدرت جسمانی و صلابت و شجاعت نبود. در حالی که روایات به ما می فهمانند
که کار حضرت حجت(ع) سخت تر از کار جدش رسول خدا(ص) خواهد بود؛ زیرا مردمی‌که در برابر پیامبر خدا ایستاده بودند افراد جاهلی بودند که سنگ و چوب
و… می پرستیدند ولی جاهلانی که در مقابل امام عصر(ع) می ایستند کسانی هستند که قرآن به دست می گیرند و با تأویل کردن آیات قرآن و مستمسک قرار
دادن آن با حضرت می جنگند. لذا باید ایشان یاورانی باهوش داشته باشد که مانند یاوران حضرت امیر در جنگ صفین فریب مکرها و حیله های دشمن نخورند.
فضیل بن یسار می گوید از امام صادق(ع) شنیدم که می فرمود:
إنّ قائمنا – علیه السلام – إذا قام استقبل من جهل الناس أشدّ ممّا استقبله رسول الله – صلّی الله علیه و آله و سلم – من جهّال الجاهلیّه. قلت: و کیف ذاک؟
قال: انّ رسول الله – صلّی الله علیه و آله و سلّم – أتی الناس و هم یعبدون الحجاره والصخور والعیدان والخشب المنحوته، و إنّ قائمنا – علیه السلام – إذا قام أتی
الناس و کلّهم یتأوّل علیه کتاب الله و یحتجّ علیه به.۳
هنگامی‌که قائم ما(ع) برمی خیزد مردمان جاهل [عصر او] برخوردی بسیار شدیدتر از برخوردی که جاهلان عصر جاهلیت با پیامبر خدا داشتند، با او خواهند
داشت. پرسیدم: چگونه؟ فرمود: پیامبر خدا(ص) در حالی در میان مردم آمد که آنها سنگ و صخره، چوبهای کنده کاری شده می پرستیدند، اما قائم ما(ع)
هنگامی‌که به پا می خیزد در حالی در میان مردم می آید که همه آنها در برابر او به تأویل کتاب خدا می پردازند و براساس آن با او احتجاج می کنند.
لازم به ذکر است که ما منکر امدادهای الهی و غیبی خدای متعال نیستیم. همانگونه که خداوند پیامبران را با امدادهای خود با فرستادن ملائکه یا معجزات
دیگر؛ مانند عصای حضرت موسی و… کمک کرد، در انقلاب حضرت حجت(ع) بیشتر کمک خواهد کرد؛ چرا که حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) نتیجه زحمات
طاقت فرسای همه پیامبران و اوصیای پیامبران و ثمره خون پاکان و نیکانی است که در راه رفع ظلم و ستم و استقرار عدل و عدالت ریخته شده است و این
حکومت صالحان و وعده حتمی خداوند است.
بنابراین سیره و روش حکومت حضرت همان سیره جد بزرگوارش می باشد که جاهلیت را از بین می برد و اسلام را از بدعتها و زواید پیراسته می کند و
اسلامی نو به دور از هرگونه بدعت و زواید به دنیا عرضه می کند:
یصنع کما صنع رسول الله – صلی الله علیه و آله – یهدم ما کان قبله، کما هدم رسول الله – صلی الله علیه و آله – امر الجاهلیه و یستأنف الأسلام جدیداً.۴
او آنچنان که رسول خدا(ص) عمل کرد عمل می کند آنچه را قبل از او موجود بوده نابود می سازد – همچنان که پیامبر خدا(ص) مظاهر جاهلیت را نابود ساخت – و
اسلام را با چهره ای جدید برمی گرداند.
در اینجا ما به بعضی از خصال یاوران آن حضرت که در قرآن کریم و روایات معصومین(ع) وارد شده اشاره می کنیم. تا این عزیزان را بهتر بشناسیم و الگوی راه
خود قرار دهیم و اوصاف و ویژگیهای آنها را در راه خودسازی خویش به کار گیریم تا زمینه ساز حضور حضرتش شویم و از جمله اصحاب و یاران آن عزیز قرار گیریم.
ان شاءالله
۱. یارانی بلند آوازه
از روایات به خوبی استفاده می شود که یاران مهدی(ع) افرادی شناخته شده، خوش نام، و حسب و نسبشان کاملاً معلوم و صاحب مناصب اجتماعی،
اشراف و قضات و حکام اند:
و هم النجباء والقضات و الحکّام والفقهاء فی الدین .۵
آنها از افراد نیک نژاد، قاضیان، فرمانروایان و فقهای در دین هستند.
حتی بر روی سلاح آنها نام و نسب و اوصاف آنها نوشته شده است.۶ چنانکه مولای متقیان علی(ع) می فرمایند:
أسماؤهم فی السماء معروفه و فی الأرض مجهوله….
آنها در آسمان شناخته شده اند و در زمین [تا آمدن آن حضرت] ناشناخته می مانند.
صادق آل محمد(ع) در تأویل و تفسیر آیه ۱۴۸ سوره بقره می فرماید:
نزلت هذه الآیه فی المفقودین من أصحاب القائم – علیه السلام – قوله عزّوجلّ: «أینما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً» أنّهم المفقودون من فرشهم لیلاً فیصبحون بمکّه، و
بعضهم یسیر فی السحاب نهاراً یعرف إسمه و إسم أبیه و حلیته و نسبه. فقلت جعلت فداک أیّهم أعظم ایماناً؟ قال: الّذی یسیر فی السحاب نهاراً.۸
این آیه که می فرماید: «در هر کجا باشید خداوند همه شما را حاضر می کند» درباره ناپدید شوندگان از اصحاب قائم(ع) نازل گشته است. آنان شبانگاهان از
بسترهایشان ناپدید می شوند و بامدادان در مکه خواهند بود و بعضی از آنها در روز بر ابرها حرکت می کنند که نام آنها و نام پدرشان و خصوصیات و نسبشان
معروف است.
راوی می گوید: عرض کردم: فدایت شوم، کدام یک ایمانشان قوی تر است؟ حضرت فرمودند: آن که در روز بر ابر حرکت می کند.
۲. پیشگامان در کارهای خیر
یکی از اوصاف و ویژگیهای «عباد الرحمن» اقدام در کارهای خیر است. آنها نه تنها در کارهای خیر وارد می شوند و از انجام کارهای نیک بهره مند می گردند، از
خداوند نیز می خواهند که آنها را امام و پیشوای نیک اندیشان و نیکوکاران قرار دهد. قرآن کریم ضمن شمارش دوازده صفت از اوصاف «عبادالرحمن» می فرماید:
یکی از اوصاف آنها این است که از خداوند می خواهند آنها را از رهبران و پیشگامان راه خیر قرار دهد:
واجعلنا للمتقین إماماً۹.
از این رو یکی از اوصاف یاران حضرت مهدی(ع) سبقت گرفتن در کارهای خیر است.
چنانکه امام صادق(ع) در تفسیر آیه ۱۴۸ سوره بقره که می فرماید:
فاستبقوا الخیرات أین ما تکونوا یأت بکم الله جمیعاً.
پس در کارهای خیر بر یکدیگر پیشی گیرید. هر جا باشید، خداوند همه شما را حاضر می کند.
می گویند:
منظور از خیرات «ولایت» است. و منظور از «یأت بکم الله جمیعاً»، ۳۱۳ تن از یاران قائم(ع) می باشند. به خدا سوگند! در یک لحظه همچون قطعات ابر پاییزی گرد
شمع وجود حضرتش جمع می شوند. و به خدا قسم «امت معدوده» (ذکر شده در قرآن) آنها هستند.۱۰
آری مصداق بارز و اتم خیرات «ولایت» است؛ ولایت خدای متعال، ولایت رسول خدا(ص) و ائمه هدی(ع) که اصحاب حضرت با جان و دل آن را پذیرفته و تا
آخرین قطره خون در احیا و ترویج و دفاع از آن سر از پا نمی شناسند.
۳. دارای شخصیتی بی نظیر
شخصیت انسان – که برگرفته از مجموعه عوامل اعتقادی، اجتماعی، وراثتی و… است – سبب می گردد تا هر فردی در درجه خاصی از مکانت اجتماعی و
موقعیت دینی قرار گیرد و مجموعه رفتارهای عملی انسان نیز از این شخصیت ریشه می گیرد. قرآن کریم می فرماید:
قل کلّ یعمل علی شاکلته۱۱.
بگو: هر کس به طریقه خویش عمل می کند.
به قول معروف: از کوزه همان برون تراود که در اوست. بنابراین هر چه شخصیت انسان والاتر باشد، مکانت اجتماعی و موقعیت انسانی بالاتری خواهد داشت،
لذا امیر مؤمنان(ع) در اشاره به شخصیت منحصر به فرد یاران حضرت مهدی(ع) می فرماید:
لم یسبقهم الأوّلون ولایدرکهم الآخرون.۱۲
آنان به مقامی رسیده اند که نه گذشتگان بر آنان پیشی گرفته اند و نه آیندگان به مقام والای آنان می رسند.
برخی از آنان به مقامی می رسند که با ابرهای آسمان از مکانی به مکان دیگر سیر می کنند: «و بعضهم یسیر فی السحاب نهاراً»۱۳، بعضی دیگر زمین بسان
طوماری در زیر پایشان درهم پیچیده می شود و آنان مسافت طولانی را در مدتی کوتاه می پیمایند.
امام صادق(ع) نیز در مورد آنان می فرمایند:
فیصر الله أنصاره من أطراف الأرض، تطوی لهم الأرض طیّاً۱۴
یاران مهدی از نقاط مختلف زمین به سوی او حرکت می کنند و زمین زیر پای آنان درهم پیچیده می شود.
۴. حقیقتی ناشناخته
برخی از واقعیات که در کتب آسمانی و از جمله قرآن کریم یا در روایات اسلامی آمده در نگاه اول غیرممکن یا بعید به نظر می رسد. این امر دلائل مختلفی
دارد. یک دلیل آن منحصر و محدود کردن اسباب و عوامل موجود در عوامل و اسباب مادی است. مثلاً: اگر معجزات پیامبران؛ مانند اژدها شدن عصای حضرت
موسی(ع) را با ادله مادی بنگریم قطعاً غیرممکن به نظر می رسد که یک چوب در آن واحد به ماری تبدیل شده و همه اشیای ساحران را ببلعد و دوباره به حالت
اول برگردد. اما اگر زاویه دیدمان را از مادیات فراتر بریم درمی یابیم که معجزات انبیا بی سبب و علت نیست منتهی علت مادی ندارد.
دلیل دیگر، محدود بودن اطلاعات ماست، چه در بعد مادی چه در بعد معنوی؛ لذا تا کنون علت بسیاری از امور – حتی فعل و انفعالات جسمانی خود – را
نمی دانیم. به همین جهت پس از قرنها تحقیقات و مطالعات دانشمندان، هنوز وقتی درباره انسان اظهارنظر می کنند می گویند: «انسان موجود ناشناخته».
طی الأرض از اموری است که هنوز بشر به چگونگی آن پی نبرده است. در حالی که یقین داریم این کار شگفت برای برخی از بندگان خدا میسر است.
قرآن کریم در داستان حضرت سلیمان و تخت ملکه «سبا» به این موضوع تصریح دارد و می فرماید:
قال یا أیّها الملؤا أیّکم یأتینی بعرشها قبل أن یأتونی مسلمین قال عفریت من الجنّ أنا اتیک به قبل أن تقوم من مقامک و إنّی علیه لقویّ أمین قال الذی عنده
علم من الکتاب أنا اتیک به قبل أن یرتدّ إلیک طرفک فلّما رءاه مستقراً عنده قال هذا من فضل ربّی….۱۵
سلیمان گفت: ای سران [کشور] کدامیک از شما تخت او را – پیش از آن که مطیعانه نزد من آیند – برای من می آورد؟« عفریتی از جنّ گفت: «من آن را پیش از
آن که از مجلس خود برخیزی برای تو می آورم و بر این [کار] سخت توانا و مورد اعتمادم.» کسی که نزد او دانشی از کتاب [الهی] بود، گفت: «من آن را پیش از
آن که چشم خود را برهم زنی برایت می آورم.» پس چون [سلیمان] آن [تخت] را نزد خود مستقر دید، گفت: این از فضل پروردگار من است.
این آیه به صراحت بیانگر آن است که تخت ملکه سبا از فاصله بسیار دور (از یمن تا اردن) در کمتر از چشم برهم زدن نزد حضرت سلیمان آورده شده است.
۵. ذخیره های الهی
خداوند متعال همواره برای هدایت انسانها و رفع مشکلات آنها و تنبیه زورگویان و متجاوزان فاسد افرادی از پیامبران، اوصیای بزرگ آنها و افراد صالح و مؤمن را
برمی گزیند، که گاهی در روایات از آنها با عنوان کارگزاران خداوند در روی زمین یاد می شود.
اصحاب حضرت حجت(ع) همچون امامشان – که «بقیه الله» و «ذخیره الله» است – از جمله افرادی هستند که خداوند وعده عذاب حکام جور و ستم و
مشرکان و کفار را به دست آنها داده و مقرر ساخته است که پایان حکومت جباران و شروع حکومت صالحان با دست توانای آنها و رهبریت امام زمان(ع) واقع
شود.
قرآن کریم از آنها تحت عنوان «أمّت معدوده» نام می برد. خداوند متعال در قرآن خطاب به کفار منحرف می فرماید:
و لئن أخّرنا عنهم العذاب إلی أمّه معدوده لیقولنّ مایحبسه ألایوم یأیتهم لیس مصروفاً عنهم و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون۱۶.
اگر ما عذاب را تا [آمدن] «امت معدوده» از آنها به تأخیر بیندازیم می گویند: چه چیز آن را باز می دارد؟ آگاه باش! هنگامی‌که آن روز بیاید، عذاب از آنها برگردانده
نمی شود، و آنچه را که مسخره می کردند آنها را فرو خواهد گرفت.
از امام باقر و امام صادق(ع) روایت شده که آن دو بزرگوار در تفسیر این آیه فرمودند:
منظور از «امت معدوده» (امت شمرده شده)، همان اصحاب حضرت مهدی(ع) در آخرالزمان هستند که ۳۱۳ نفر به تعداد اهل «بدر» می باشند و همانگونه که
پاره های ابر پاییزی به هم می پیوندند آنان نیز در آن واحد گرد می آیند.۱۷
و در روایت دیگر امام صادق(ع) می فرماید:
منظور از «عذاب» خروج حضرت قائم(ع) است (که سبب عذاب کافران و مفسدان خواهد شد) و منظور از «امت معدوده» اصحاب اوست که به تعداد اهل بدر
می باشند.۱۸
۶. ایمان یاوران مهدی(ع)
بنابر آنچه از قرآن کریم و روایات معصومین به ما رسیده، ایمان نیز مانند بسیاری از حقایق دیگر دارای رتبه و درجه است؛ لذا مؤمنان به نسبت علم و معرفت و
یقینی که نسبت به حقیقت دین – به ویژه ذات باری تعالی پیدا می کنند – دارای درجات مختلفی می باشند (والمؤمنون والمؤمنات بعضهم أولیاء بعض)۱۹ لذا هر چه
پایه یقین فرد قوی تر باشد و کمتر شک و تردید در قلب او راه یابد دارای ایمانی قوی تر است و از رتبه و ارزشی والاتر برخوردار خواهد بود.
یاوران مهدی(ع) به درجه ای از ایمان رسیده اند که هیچ شکی در دلشان راه نمی یابد:
« و رجال کان قلوبهم زبرالحدید، لایشوبها شکّ فی ذات الله أشدّ من الحجر…»۲۰ .
مردانی هستند فولاددل که همه وجودشان یقین به خداست و هیچ شکی در دلشان راه نمی یابد مردانی سخت تر از صخره ها….
با معرفت، به خدا ایمان آورده اند، و ایمان به خدا در اعماق جانشان نفوذ کرده است. امام صادق(ع) در روایتی، ضمن بیان اوصاف آنان، شیعیان را به الگو
گرفتن از آنان سفارش می کند:
سلیمان بن هارون می گوید: به آن جناب گفتم، بعضی از عجلیان گویند که شمشیر رسول خدا، نزد عبدالله بن حسن است. فرمود: به خدا سوگند! نه او و نه
پدرش با هیچ یک از دو چشمانشان آن را ندیده اند، مگر آن که پدرش آن را نزد حسین دیده باشد و آن شمشیر برای صاحب این امر محفوظ است. پس مبادا به
راست و چپ روی آوری که به خدا سوگند امر روشن است. به خدا سوگند! اگر اهل آسمان و زمین همدست شوند که این امر را از جایگاهی که خداوند آن را
قرار داده، جدا سازند نخواهند توانست و چنانچه همه مردمان کفر ورزند تا جایی که هیچ کس نماند، خداوند کسانی را خواهد آورد که شایستگان باشند. سپس
فرمود: آیا نمی شنوی که خداوند می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید، هر کدام از شما که از دین روی گردانید، پس به زودی خداوند قومی را که آنها را
دوست می دارد و آنها نیز خدا را دوست می دارند و با مؤمنان فروتن و یا کافران سرسخت اند، به نصرت اسلام برمی انگیزد…»۲۱ (تا آخر آیه را تلاوت فرمود) و در
آیه دیگر فرمود: «پس اگر این قوم به آن کفر ورزند، همانا قومی را که هرگز به آن کافر نشوند، بر آن می گماریم.» سپس حضرت فرمود: «اهل این آیه، همان
کسانی اند که در آیه قبل بودند».
در آیه ای که امام صادق(ع) آن را تلاوت فرموده اند، اوصاف مؤمنانی که باید این رسالت بزرگ را انجام دهند، چنین بیان گردیده است:
۱. آنها به خدا عشق می ورزند و جز به خشنودی او نمی اندیشند: «یحبّهم و یحبّونه»؛
۲. در برابر برادران دینی شان خاضع و فروتن هستند: «أذلّه علی المؤمنین»؛
۳. برای بسط عدل و اجرای فرامین الهی همواره در راه جهاد فی سبیل الله هستند: «یجاهدون فی سبیل الله»؛
۴. برای نابودی کافران و برچیدن بساط ستمگران، کوشا هستند و از هیچ ملامتی پروا ندارند: «ولا یخافون لومه لائم».
این صفات پسندیده که از اعتقاد به خدا و ایمان به مقصد نشأت گرفته، از آنها انسانهایی ساخته است که در شکستن سنتهای نادرست – که اکثر مردم
بدانها پایبندند و مخالفان خود را به استهزا می گیرند – پروایی ندارند.
بسیاری را می شناسیم که صفات ممتازی دارند، اما مقابل غوغای محیط و هجوم افکار عوام و اکثریت منحرف، بسیار محافظه کار و ترسو می گردند و در مقابل
آنها میدان را خالی می کنند. در حالی که برای یک رهبر سازنده و افرادی که برای اجرای افکار او وارد میدان می شوند، قبل از هر چیز چنین شهامتی لازم است.
عوام زدگی، محیطزدگی و مانند آن، که همه نقطه مقابل این امتیاز عالی روحی هستند، سد راه بیشتر اصلاحات محسوب می گردند. آری به دست آوردن این
امتیازات و موقعیتها در هر درجه که باشد، علاوه بر کوشش خود فرد، مرهون فضل خداوند است که به هر کس بخواهد و شایسته بیند عطا کند:
ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء.۲۲
۷. برپا دارندگان نماز
نماز، ستون دین »و هی عمود دینکم«۲۳؛ معراج مؤمنان «الصلوه معراج المؤمن»۲۴؛ وسیله یاد خدا «أقم الصلوه لذکری»۲۵؛ نور چشم رسول خدا «قره
عینی فی الصلوه»۲۶ است و اهمیت دادن به آن از بارزترین نشانه های مؤمن برشمرده شده است: «قد افلح المؤمنون الذینهم فی صلوتهم خاشعون».۲۷
هر پیکارجوی با باطل و دفع کننده ظلم و فساد و برپا کننده حق و عدالت، باید خود را به زیور نمازگزاران آراسته کند؛ چرا که این نماز است که از فحشا و منکر
جلوگیری می کند و یاد خدا را در دلها زنده می دارد. نماز عهد خداست «الصلوه عهد للَّه».۲۷ از این رو درباره اصحاب صاحب الأمر(ع) می خوانیم:
فیهم رجال لاینامون اللیل لهم دویّ فی صلوتهم کدوی النحل۲۹.
برخی از آنان شب را نخوابند و زمزمه نماز و مناجات شبانه شان همچون صدای زنبوران عسل فضا را آکنده سازد.
آری با یاد خدا و برپایی نماز جان و دلشان را روشن نموده اند: «کان قلوبهم القنادیل»۳۰ و چهره ظاهریشان نمایانگر سیرت پاک درونیشان می باشد:
قد أثر السجود بجباهم لیوث بالنهار، رهبان باللیل۳۱.
سجده ها در پیشانی آنها اثر گذارده است. آنان شیران روز و پارسایان شبند.
و به فرموده قرآن:
سیماهم فی وجوههم من أثر السجود۳۲.
نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است.
۸. پرداخت کنندگان زکات
همچنان که اسلام تنها یک مکتب اخلاقی، عبادی و فلسفی نیست. بلکه یک «آیین جامع» و کامل است که به همه نیازهای روحی و معنوی انسان توجه
دارد. پرورش یافتگان حقیقی این مکتب نیز افرادی تک بعدی نیستند بلکه یک مسلمان راستین در حالیکه یک مجاهد میدان رزم است، یک عابد محراب عبادت نیز
می باشد. همچنان که خود را به خدا نزدیک می سازد، ارتباط خود را با خلق خدا نیز محکم می کند. لذا همان گونه که برپا داشتن نماز نشانه یک مؤمن وارسته
است: «و یقیمون الصلوه»۳۳ زکات نیز نشانه بارز یک مسلمان واقعی است: «و یؤتون الزکاه»۳۴. همچنان که یک مسلمان از اقامه نماز به رشد و کمال و معراج
می رسد از طریق پرداخت زکات نیز به این مقامات می رسد: «خذمن أموالهم صدقه تطهرّهم و تزّکیهم بها»۳۵؛ چرا که زکات انسان را از بخل و دنیاپرستی و
رذائل اخلاقی پاک می کند، و نهال نوع دوستی، سخاوت، رعایت حقوق دیگران به ویژه فقرا، مستمندان و درماندگان را در نهاد او پرورش می دهد و با پرداخت
زکات زمینه فساد را در جامعه از بین می برد. لذا امام صادق(ع) می فرماید:
کسی که یک قیراط از زکات را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان و نه ارزشی دارد.۳۶
لذا یکی از اوصاف بارز اصحاب امام زمان(ع) که از برگزیدگان شاگردان مکتب وحی بوده و الگوی راستین رهپویان طریق انبیا و اولیا می باشند، پرداخت زکات
است. بنابراین بعد از استقرار حکومت عدل جهانی حضرت مهدی(ع) اولین اقدام آنها اقامه نماز و ادای زکات و احیای امر به معروف و نهی از منکر می باشد.
چنان که امام باقر(ع) در تفسیر آیه ۴۱ سوره حج می فرماید:
الذین إن مکّناهم فی الأرض أقاموا الصلوه و اتواالزکوه و أمروا بالمعروف و نهوا عن المنکر وللَّه عاقبه الأمور.
می فرماید: این آیه درباره آل محمد(ص) و حضرت مهدی(ع) و اصحاب او می باشد. خداوند، شرق و غرب عالم را تحت سیطره آنها درمی آورد و دین را به وسیله
آنها در جهان آشکار می سازد، و دیگر از ظلم و ستم و بدعت نشانی در روی زمین باقی نمی ماند.۳۷
۹. امرکنندگان به معروف و پیکارکنندگان با منکر
امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای که اجرای آن نشان افتخار «بهترین امت» را برای امت اسلامی‌به ارمغا
پی نوشتها:
۱ . ثقه الاسلام کلینی، الکافی، ج۲، ص۲۴۲.
۲ . علامه بحرانی، المحجّه فیما نزل فی القائم الحجّه، ص۱۰۶؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۲۷.
۳ . علامه بحرانی، حلیهالأبرار، ج۵، ص۳۲۷.
۴ . حلیهالأبرار، ج۵، ص۳۲۱.
۵ . علامه بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۴.
۶ . فیض کاشانی، نوادر الأخبار، تصحیح مهدی انصاری، ص۲۶۹.
۷ . قندوزی، ینابیع الموده، ص۴۳۷.
۸ . البرهان، ج۲، ص۲۲؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۷۲؛ حلیه الأبرار، ج۵، ص۳۱۲.
۹ . سوره فرقان (۲۵)، آیه ۷۴، «و ما را برای پرهیزکاران پیشوا گردان».
۱۰. البرهان، ج۲، ص۲۲.
۱۱. سوره اسراء (۱۷)، آیه ۸۴.
۱۲. معجم أحادیث الإمام المهدی، ج۳، ص۱۰۰.
۱۳. حلیه الأبرار، ج۵، ص۳۱۲، ح۶؛ المحجه، ص۲۱؛ سیمای حضرت مهدی(ع) در قرآن، ص۴۶.
۱۴. معجم احادیث الإمام المهدی، ج۳، ص۲۹.
۱۵. سوره نمل (۲۷) آیه ۴۰-۳۸.
۱۶. سوره هود (۱۱) آیه ۸.
۱۷. علامه طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۱۸۵؛ تفسیر برهان، ج۵، ص۱۰۵.
۱۸. البرهان، ج۵، ص۱۰۳؛ نعمانی، کتاب الغیبه، ص۲۴۱.
۱۹. سوره توبه (۹) آیه ۷۱.
۲۰. بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
۲۱. سوره مائده (۵) آیه ۵۴.
۲۲. تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۱۶.
۲۳. بحار الأنوار، ج۸۲، ص۲۹.
۲۴. سرالصلوه، ص۷.
۲۵. سوره طه (۲۰) آیه ۱۴.
۲۶. بحارالأنوار، ج۷۷، ص۷۷.
۲۷. سوره مؤمنون (۲۳) آیه ۱و۲.
۲۸. کنزل العمّال، ج۷، ص۲۷۹.
۲۹. بحار الأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
۳۰. همان.
۳۱. منتخب الأثر، ص۴۸۶.
۳۲. سوره فتح (۴۸) آیه ۲۹.
۳۳. سوره توبه (۹) آیه ۷۱.
۳۴. همان.
۳۵. همان، آیه ۱۰۳.
۳۶. وسائل الشیعه، ج۶، ص۲۰، ب۴، ح۹.
۳۷. ینابیع الموده، ج۳، ص۲۴۴؛ البرهان، ج۶، ص۵۷۰.
۳۸. سوره آل عمران (۳) آیه ۱۱۰.
۳۹. نهج البلاغه، صبحی صالح، ح۳۷۴ «و ما اعمال البرّ کلّها والجهاد فی سبیل الله، عند الأمر بالمعروف والنهی من المنکر، إلاّ کنفثه فی بحر لجّی».
۴۰. وسائل الشیعه، ج۱۱، ح۶، ب۱.
۴۱. علامه بحرانی، غایه المرام، ج۷، ص۸۰؛ السیوطی، الحاوی للفتاوی، ج۲، ص۵۸.
۴۲. سوره حج (۲۲) آیه ۴۱.
۴۳. المحجّه فیما نزل فی القائم الحجه، ص۱۴۳؛ سیمای حضرت مهدی در قرآن، ص۲۵۴.
ماهنامه موعود شماره ۵۱
