اسلام برای اینکه روابط اقتصادی نیز همانند روابط اجتماعی با صداقت و راستی و از روی عدالت و رضایت انجام پذیرد و مصالح فردی و اجتماعی تأمین و مردم با خیال راحت و آرامش زندگی کنند، در زمینه تجارت و معاملات نیز احکام و قوانینی مقرر داشته است تا با اجرای آنها بتوانند زندگی سالم و خداپسندانهای داشته باشند.
شاید در گیر و دار کسب چندرغازی برای گذراندن زندگی و چند ریالی بیشتر کاسب شدن برخی چیزها را فراموش کنیم و یادمان برود که نباید به هر قیمت هر نانی را سرسفره خانوادههایمان ببریم.
پیامبر خدا(صلی الله علیه واله) در خصوص این که در کسب و تجارت از چه کارهایی باید پرهیز کرد، فرمودند: “کسی که خرید و فروش میکند باید از پنج کار دوری ورزد و گرنه نباید خرید و فروش کند: ربا، سوگند، پوشاندن عیب کالا، تعریف و تبلیغ در موقع فروش و بدگویی از کالا در موقع خرید آن
یکی از مسائل و گرفتاریهای ما به ویژه در معاملات و کسبهایمان این است که سعی میکنیم برای رسیدن به هدفمان از خدا و پیغمبر و دین مایه بگذرایم اما باز فراموش میکنیم که بزرگان دینی ما درمذمت این کار چه گفتهاند!
در رویاتی از امیرالمومنین علی (علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام) پیامدهای قسم (جلاله) یادکردن در معامله را متذکر میشویم: امام علی علیهالسلام به بازار میآمد و در جایگاه خود میایستاد و میفرمود: “درود بر شما ای بازاریان، از خدا بترسید و سوگند مخورید؛ زیرا سوگند خوردن کالا را رونق میدهد و برکت را میبرد تاجر نابکار است مگر آن که به حق بستاند و بدهد
آن حضرت همچنین فرمودند: ” ای جماعت دلاّل! کمتر سوگند خورید که این کار کالا را به فروش میرساند و سود (حقیقی) را میبرد۳″.امام صادق(علیه السلام) نیز در این باره میفرمایند: “خداوند تبارک و تعالی از کسی که با قسم و سوگند خوردن کالای خود را به فروش رساند نفرت دارد