هیچ داری از دل مهدی خبر؟
گریه های هرشبش را تا سحر؟
اوکه ارباب تمام عالم است
من بمیرم سر به زانوی غم است .
شیعیانّ! مهدی غریب و بی کس است
جان مولا معصیت دیگر بس است
شیعیان !بس نیست غفلت هایمان؟
غربت و تنهایی مولایمان؟
ماعبید و عبد دنیا گشته ایم
غافل از مهدی زهرا گشته ایم
من که دارم ادعای شیعه گی
چه بگویم من به جز شرمندگی…