موعود پایگاه اینترنتی موعود
بیش از ۱۶۰ سال است که کلوپ‌های خصوصی اشراف، به عنوان گوشه دنجی برای طبقه مؤثّر در سیاست‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی «آمریکا» و جهان در این کشور فعّالیت دارند. این کلوپ‌ها اکثراً مردانه، در نگه داشتن قدرت در دستِ جمعِ محدودی از طبقه اشراف نقش اساسی دارند؛ امّا با گذر زمان، محدودیت‌های این کلوپ‌ها برای نژاد، قومیت و جنس اعضا کم رنگ‌تر شده است.
بیش از ۱۶۰ سال است که کلوپ‌های خصوصی اشراف، به عنوان گوشه دنجی برای طبقه مؤثّر در سیاست‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی «آمریکا» و جهان در این کشور فعّالیت دارند. این کلوپ‌ها اکثراً مردانه، در نگه داشتن قدرت در دستِ جمعِ محدودی از طبقه اشراف نقش اساسی دارند؛ امّا با گذر زمان، محدودیت‌های این کلوپ‌ها برای نژاد، قومیت و جنس اعضا کم رنگ‌تر شده است.
در این میان، کلوپ «بوهمیان» که تمامی اعضای آن را مردان تشکیل می‌دهند، در حفظ بنیادهای خود کوشا بوده و یکی از قدیمی‌ترین کلوپ‌های اسرارآمیز طبقه اشراف آمریکاست که دو تا سه هزار عضو دارد و از سال ۱۸۹۹ م. تاکنون، هر تابستان، در حدود سه هفته در جنگلی به نام بوهم در «کالیفرنیا» گرد هم می‌آیند.
همایش‌های بیشه بوهم
همایش‌های این گروه، حتّی در روزهای حسّاس جنگ جهانی دوم نیز تعطیل نشده است. این افراد شامل سیاست‌مداران و افراد شاخص اقتصادی و نظامی آمریکا هستند؛ به طوری که تمامی‌کمپانی‌های بزرگ اقتصادی در این گروه نماینده‌ای دارند. اعضای گروه، ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر داشته و هماهنگی‌های کاملی در مورد سیاست‌گذاری‌ها و روش‌های کاری خود در سطح داخلی و بین المللی دارند. هیچ فرد عادّی که به گونه‌ای به طبقه قدرت و ثروت متّصل نباشد؛ نمی‌تواند به عضویت این کلوپ درآمده یا به صورت مهمان در مراسم‌های فصل تابستان این کلوپ شرکت کند؛ حتّی اشراف و صاحب‌منصبان نیز نمی‌توانند به راحتی به این کلوپ راه یابند.
مهمانی صرف شام در بوهم
جنگل بوهم جایی است که سه هفته خوش‌گذرانی در این منطقه با مراسم‌های ویژه‌ای همچون شعرخوانی، اجرای تئاتر و موسیقی، بازی‌های ورزشی و مجالس ویژه شراب‌خواری و خوش‌گذرانی همراه است. از این سه هفته، هفته دوم بسیار با اهمّیت است؛ زیرا که اکثر اعضا سعی می‌کنند در این هفته حتماً در بوهم حضور داشته باشند. در کنار این خوش‌گذرانی‌ها همیشه رایزنی‌ها و سخنرانی‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی نیز وجود دارد که از سوی خود اعضا ارائه می‌شود.
کلوپ بیش از پانصد نفر پرسنل خدماتی دارد که در طیّ گردهم‌آیی به رتق و فتق امور می‌پردازند. ورود مهمانان که همگی از اشراف و سیاست‌مداران انتخاب می‌شوند با تشریفات ویژه‌ای همراه است و حتماً باید دعوت کننده، خود برای استقبال حضور داشته باشد و در غیر این صورت ورود ممکن نخواهد بود.
عضویت در این گروه فقط با دعوت اعضای ثابت امکان‌پذیر است. درخواست نامه فرد مدعو برای عضویت در اختیار کمیته مرکزی قرار می‌گیرد و پس از بررسی‌های فراوان، در صورت اثبات صلاحیت، فرد می‌تواند به عضویت این گروه در آید. این فرآیند ممکن است تا پانزده سال یا بیشتر به طول بیانجامد.
باشگاه‌های مختلف کلوپ بوهمیان
کلوپ شامل ۹۵ باشگاه مجزّا است که هر یک، مکان مخصوص به خود را در جنگل دارند و ساختمان‌های مجزّایی به اعضای هر کلوپ اختصاص داده شده است. هر کلوپ جزء، اسم مشخّص و اعضای خاصّ خودش نیز دارد؛ برای مثال اعضایی مانند هنری کیسینجر و نیز مسئولان سابق دولت فدرال و سایر رؤسای پروژه نظم نوین جهانی درممتازترین باشگاه، یعنی «هیل بیل» جای دارند. کمپ هیل بیل گروهی است که بوش پدر و پسر و افراد برجسته تیم نومحافظه‌کار سیاست‌مداران آمریکا از اعضای آن هستند.
به طور کلّی اعضای این کمپ، تجارت‌های بزرگ، بانک‌ها و رسانه‌ها را در اختیار دارند. کمپ «کاو من» دیگر کمپ مهم است که شامل افراد فعّال در زمینه اتاق‌های فکر، کمپانی‌های نفتی، صنایع دفاعی و دانشگاه‌هاست. در کمپ «استووی» اعضای خانواده راکفلر و مدیران کمپانی‌های نفتی، بانک‌ها و اتاق‌های فکر مربوط به این خانواده مستقر هستند و در کمپ «اولز نست» نیز رؤسای جمهور سابق آمریکا، فرماندهان ارشد نظامی و اعضای وزارت دفاع حضور دارند.
بدیهی است که تجمّع این تعداد از زرمداران و زورمداران دنیا طیّ سه هفته در یک جا نمی‌تواند خالی از نتایج وحشتناکی برای بشریّت باشد. مثلاً گزارش‌هایی در دست است که نشان می‌دهد تصمیم به اجرایی کردن پروژه منهتن از طرف وزارت دفاع آمریکا که حاصل آن اوّلین بمب‌های اتمی ساخت بشر بود، در یکی از خوش‌گذرانی‌های اعضای این کلوپ اتّخاذ شده است.
اماکن ساخته شده در بوهم، نمادپردازی‌ها و تزئینات
از آنجا که برخی از هنرمندان مشهور نیز مفتخر به عضویت در این کلوپ بوده‌اند، مکان‌های عمومی‌کلوپ، همچون کتابخانه، سالن‌های رقص، اتاق‌های مهمانان، بارها و… با تابلوهای گرانبها و اشیای هنری تزیین شده است. کلوپ حتّی یک مومیایی ۲۵۰۰ ساله مصری را از سال ۱۹۱۴ م. در اختیار دارد که نشانه‌ای از علاقه‌مندی اعضای کلوپ به فرهنگ «مصر» باستان است.
این مومیایی توسط یکی از اعضا به کلوپ اهدا شده است و یقیناً افراد مطّلع و آشنا به مقوله‌های ایلومیناتی، ماسونی، شیطان‌پرستی و… دلایل این علاقه‌مندی کلوپ بوهمیان به فرهنگ مصر باستان را به خوبی می‌دانند.
تمامی اماکن کلوپ با تابلوها و اشیای هنری گرانبها تزئین شده است.
این مومیایی با نام بانو ایسیس در یک تابوت شیشه‌ای در ورودی تئاتر بوهمیان قرار گرفته است و اعضا همیشه با احترام در برابر آن می‌ایستند. ناگفته نماند که فراماسون‌ها بانو ایسیس را خدا، مادر
معنوی خود می‌دانند. در آیین فراماسونری که آکنده از نمادها و نمادسازی‌هاست، الهه‌های مصر باستان جایگاه ویژه‌ای برای خود دارند. گزارش‌هایی انتشار یافته است که بیان می‌کنند مجسّمه آزادی، به عنوان نمادی از بانو ایسیس ساخته شده است.
واضح است که در کشور آمریکا که فراماسونری، صهیونیسم جهانی و آیین‌های ضدّ الهی همچون شیطان‌پرستی و کابالا نبض سیاست، اقتصاد و رسانه را در دست دارند، کلوپ بوهمیان و مراسم و برنامه‌های تابستانه آنها نیز با توجّه به نوع اعضای آن نمی‌تواند از این گرایش‌ها خالی بوده و صرفاً یک اجتماع تفریحی باشد.
جغد، نماد بیشه بوهم
سمبل این کلوپ جغد است که از اوّلین سال تأسیس از آن استفاده می‌شود. به اذعان اعضای کلوپ، جغد نمادی از حکمت زندگی و همیاری برای آنهاست که امکان بقاء و مبارزه با ناامیدی را برای انسان در دنیا به یاد می‌آورد. با توجّه به هجم ثروت و قدرتی که در دست این جهان‌خواران است، استفاده از جغد، به عنوان نمادی برای مبارزه با ناامیدی، منطقی جلوه نمی‌کند. وجود حالت‌هایی از ناامیدی در این انسان نماهایی که به هر کاری که خواستار انجامش هستند، مبادرت می‌کنند؛ دور از ذهن است. پس جغد نمی‌تواند برای این گروه یک نماد انسانی و والا، همچون مبارزه با نومیدی تلقّی شود.
این نماد در تمامی مناطق و لوازم کلوپ به کار گرفته شده است و یک مجسّمه سنگی دوازده متری در کنار دریاچه جنگل بوهم نیز به شکل یک جغد ایستاده ساخته شده است. این تندیس در سال ۱۹۲۹م. ساخته شده تا مراسم مذهبی بوهمیان در کنار آن اجرا شود. در زیر پای این تندیس، محراب سیاهی وجود دارد که جایگاه خاصّی در مراسم دارد. بوهمیان این مجسّمه را بت بزرگ مولوخ می‌نامند و طیّ مراسمی‌با عنوان درود در حالی که رداهای قرمز پوشیده‌اند، به رژه و نیایش در مقابل این بت می‌پردازند.
نماد جغد از پرکاربردترین نمادهای ایلومیناتی و ماسونی است که در شهرهای مختلف آمریکا به شکل زیرکانه‌ای در طرّاحی بناها و سازه‌های شهری به کار گرفته می‌شود.
در خاورمیانه، چین و شرق دور، جغد نماد بد اقبالی و روح شیطانی است و از دیدگاه مسیحیّت سنّتی نیز جغد نمادی از نیروهای شیطانی، رویدادهای ناگوار و نابودی محسوب می‌شود. از سوی دیگر، جغد نماد یهودیان مارانوس نیز می‌باشد. این یهودیان برای پیش بردن اهداف خود، دین و آیین خود را مخفی نگه می‌دارند. از آنجا که جغد در شب، یعنی هنگامی‌که هیچ کس نمی‌تواند چیزی ببیند، بیدار بوده و قادر به دیدن است؛ مارانوس‌ها آن را نماد خود قرار داده‌اند.
بت مولوخ
به این ترتیب مولوخ که خدای سمبلیک باستانی شیطانی است، هنوز هم از میان افراد بی‌گناه و کودکان، قربانی می‌گیرد. مولوخ الهه باستانی قربانی کردن است که در کتاب مقدّس نیز به آن اشاراتی شده است. فرقه‌های عبادت کننده بت مولوخ در طول تاریخ، دارای تشریفات وحشتناکی همچون آشامیدن خون انسان‌های قربانی شده در پای این بت بوده‌اند.
این قربانی‌ها در اکثر مواقع کودکان هستند. سالانه هزاران کودک در آمریکا گم می‌شوند و پلیس هیچ‌گاه نمی‌تواند اثری از آنان بیابد. گاهی جسد این کودکان در مکان‌های نامتعارفی کشف می‌شود و متخصّصان جرم‌شناسی نبود خون در جسد آنان را تأیید می‌کنند.
در بیشه بوهم چه اتّفاقاتی می‌افتد؟
در دهه چهل، گزارش‌هایی در برخی از مطبوعات آمریکا منتشر شد که نشان می‌داد غیر از مشروب‌خواری، استفاده از موادّ مخدّر و همجنس بازی، فعّالیت‌هایی همچون آدم‌ربایی، تجاوز، کودک آزاری جنسی و قربانی‌های خونین نیز در کلوپ بوهمیان انجام می‌گیرد. متعاقب این افشاگری‌ها، تحقیقاتی از طرف پلیس شروع شد که البتّه این بازرسی‌ها در سال ۱۹۴۷ م. متوقّف گردید و پرونده به حال خود رها شد؛ امّا این کلوپ و اسرارش همیشه برای افراد مطّلع و کنجکاو جای سؤال داشت.
در سال ۲۰۰۰ م. فیلم‌سازی به نام الکس جونز توانست به طرز معجزه‌آسایی از موانع امنیّتی جنگل بوهم گذشته و وارد این اردوگاه شده و از مراسم و برنامه‌های عجیب اعضای کلوپ فیلم‌برداری کند. در این مراسم و برنامه‌ها آیین قربانی کردن انسان در برابر مجسّمه جغد انجام می‌شد. او به مدّت پنج ساعت در اردوگاه بوده است و می‌گوید با اینکه با چشمان خودش اتّفاقات را دیده، ولی نمی‌تواند آنچه را که مشاهده کرده، باور کند. جونز در بخشی از توصیفاتش چنین می‌گوید:
سپس کشیش درباره «بابل و صور نیک» صحبت کرد. می‌دانیم که تنها یک جغد بزرگ و «صور نیک» وجود دارد. در انجیل و اسناد تاریخی دیگر آمده است که در سرزمین‌های «بابل» و «کنعان»، کودکان را در پیشگاه الهه جغد مولوخ، می‌سوزاندند. برای مدّت مختصری توجّهم به پشت خیمه‌ها در آن سوی ساحل جلب شد و باعث شد که از جغد منحرف شوم. ناگهان به خود آمدم و بعد از آن روی جغد و کشیش در جزیره تمرکز کردم.
در ساحل غربی، یک قایق قدیمی رودخانه‌ای وجود داشت و شخصیّتی عزرائیل مانند، که ارّابه را حرکت می‌داد، با قایق از آب عبور کرد؛ در حالی که فرد دست و پا بسته‌ای در آن به حالت تعظیم درآمده بود. او آن فرد قربانی را نزد کشیش اعظم برد که در پای جغد منتظر بود، در پایین پلّه‌های نورانی که جغد روی آنها قرار داشت.
سپس در یک صحنه بسیار خوفناک دو کشیش سیاهپوش، قربانی را گرفتند و آن را به پیشگاه جغد بردند … قربانی برای نجات جانش التماس می‌کرد و صدای او از طریق بلندگو به گوش می‌رسید؛ امّا آنها درخواست او را نپذیرفتند. آنها او را به درون قتلگاه بردند. این خواسته جغد بزرگ بود که او را بسوزانند. (قربانی را اندوه مهار شده می‌نامیدند) مثل کسی بود که توی پارچه سیاهی پیچیده باشند. در سمت بالای قتلگاه یک چراغ سنگی قرار داشت که آن را مشعل جاویدان می‌نامیدند.کشیش اعظم مشعل خاموشی را برداشت و با مشعل جاویدان روشن کرد.
آن فرد دوباره جهت بخشایش التماس کرد. سپس کشیش اعظم پایین رفت، (البتّه به سختی، چون کشیش اعظم به قدری پیر بود که حتّی به سختی راه می‌رفت) و هیزم‌ها را آتش زد. سپس گفت که قصد دارد علائم را از بقایای باقیمانده بخواند. یک سنّت بسیار وحشتناک و مرموز. این دیگر شیطان ساخته دست هالیوود نیست، این یک سنّت وحشتناک بابلی و حقیقت محض است.
او همچنان از درد فریاد می‌کشید. ناگهان تمام آن صلیب‌های کوچکی که در طول ساحل دیده بودیم، در آتش افکنده شدند، بنابراین من داشتم اثر نقّاش قرون وسطا هیرونیموس بوش را با نام مناظر جهنّم به عینه مشاهده می‌کردم. صلیب‌های فلزی سوخته، کشیش‌هایی با ردای سرخ و سیاه و کشیش اعظم با ردای نقره‌ای و شنل قرمز، جسد سوخته‌ای که از درد فریاد می‌کشید، یک جغد عظیم الجثّه با شاخ‌های بزرگ، رهبران، بانک‌داران، اصحاب رسانه و آموزش جهان در این مراسم گرد آمده بودند. این نهایت جنون بود.
افشاگری های بعدی
در سال ۲۰۰۴ م. «نیویورک پست» گزارش داد که یکی از بازیگران برتر فیلم‌های پورنوی مردانه از طرف کلوپ استخدام شده است تا در طول برگزاری اردو به اعضایی که تمایل دارند خدمات ارائه دهد. در واقع اردوگاه در کنار فعّالیت‌های مختلف دیگرش یک مجلس عیّاشی همجنس‌بازی نیز برای اعضا فراهم می‌کند.
ریچارد نیکسون که از رؤسای جمهور سابق آمریکا بوده و قبل از ریاست جمهوری به کلوپ نیز دعوت شده بوده، در مورد مراسم و اتّفاقاتی که در اردوگاه می‌افتد، گفته است:
چندش‌آورترین اعمال شیطانی که حتّی نمی‌توانید تصوّرش را بکنید.
کریس جونز، یکی از کارگران اردوگاه در سال ۲۰۰۵ م. افشا کرده است که بارها از طرف اشراف پیری که به اردوگاه آمده بوده‌اند، به او پیشنهاد رابطه جنسی شده است. جونز به خاطر این اظهاراتش و افشای اسرار کلوپ از طرف دادگاه محلّی کالیفرنیا محکوم به زندان شد.
همچنین در سال ۲۰۰۸ م. توسط گروه‌های فعّال در مورد حقایق آمریکا، لیستی از افراد شرکت‌کننده در کلوپ کشف و منتشر شد که حضور تیم نومحافظه کار، رئیس جمهور سابق آمریکا، نمایندگان شرکت‌ها و صنایع بزرگ، دولت‌مردان و بانک‌داران، در این اردوگاه را تأیید می‌کند. جرج بوش، دیوید راکفلر، هنری کیسینجر، دونالد رامسفلد، کولین پاول و چندین نفر از «سازمان سیا» مانند جیمز وولسی در سال ۲۰۰۸ م. در گردهم‌آیی این اردوگاه شرکت کرده‌اند.
منابع و مآخذ:
سایت مشرق.
http://www.propagandamatrix.com/articles/july2004/220704gaypornstar.htm
http://www.prisonplanet.com/032604nixontape.html
http://www.alvadossadegh.com/fa/freemasonry.html
http://www.son omacountyfreepress.com/bohos/bohofact.html
http://www.sonomacountyfreepress.com/bohos/camps2008.html
http://www.counterpunch.org/2001/06/19/the-truth-about-the-bohemian-grove
