اوّلین و مهمترین وظیفهای که هر شیعه منتظر بر عهده دارد کسب معرفت نسبت به وجود مقدّس امام و حجّت زمان خویش است. این موضوع تا بدان درجه از اهمیت قرار دارد که در روایات بسیاری که از طریق شیعه و اهل سنّت از پیامبر گرامی اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع)، نقل شده، آمده است که:
هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است. ۱
و در روایت دیگری که مرحوم کلینی به سند صحیح از فضیل بن یسار نقل میکند آمده است که:
شنیدم حضرت اباجعفر (امام محمّد باقر)(ع)، میفرمودند: هر کس در حالی که امامی نداشته باشد بمیرد، مردنش مردن جاهلیت است و هر آنکه در حال شناختن امامش بمیرد پیش افتادن یا تأخیر این امر (دولت آل محمّد (ص)) او را زیان نرساند و هر کس بمیرد در حالی که امامش را شناخته همچون کسی است که در خیمه قائم(ع) با آن حضرت باشد. ۲
توجّه به مفاد دعاهایی که خواندن آنها در عصر غیبت مورد تأکید قرار گرفته است، نیز ما را به اهمیّت موضوع شناخت حجّت خدا رهنمون میسازد، چنانکه در یکی از دعاهای معروف و معتبری که شیخ صدوق آن را در کتاب کمالالدین نقل کرده، میخوانیم:
بار الها! خودت را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانی پیغمبرت را نخواهم شناخت، بارالها! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر پیغمبرت را به من نشناسانی حجّت تو را نخواهم شناخت. بارالها! حجّت خود را به من بشناسان که اگر حجتّت را به من نشناسانی از دینم گمراه میگردم، خداوندا! مرا به مرگ جاهلیّت نمیران و دلم را از (حق) پس از آنکه هدایتم فرمودی منحرف مگردان…. ۳
پینوشتها:
۱. مجلسی، محمّد باقر، بحارالانوار، ج ۸، ص ۳۶۸ و ج ۳۲، صص ۳۲۱ و ۳۲۳؛ همچنین ر.ک: قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۷۲.
۲. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۳۷۱، ح ۵.
۳. صدوق، محمّد بن علی بن حسین، کمال الدّین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۱۲.
ماهنامه موعود شماره ۷۹