آموزگار حیا

وی در واقع می‌خواست بگوید که دیدی خدا چه بلایی به سرتان آورد؟ زینب(س) با آرامشی که از صبر و رضای قلبی او حکایت داشت، بی‌درنگ فرمود: ما رأیت الّا جمیلا؛ جز زیبایی ندیدم.۱
ابن‌زیاد از پاسخ کوبنده این شیر زن که در ظاهر، اسیر او بود و از این همه صبر و استقامت و تسلیم وی در برابر مصیبت‌ها متعجّب می‌شود و از پاسخ دادن به او در می‌ماند.

وفات حضرت زینب(س)، بانوی نمونه تاریخ بشریت، دخت فاطمه(س)، سرور زنان دو عالم و علی(ع)، مرد مردان، تربیت یافته مکتب محمّدی(ص) و خواهر، مونس، همدم و سنگ صبور حسن و حسین(ع) بود و آموزگار مکتب عاشورا که در صحنه «کربلا» هم‌پای مردان و یاران امام حسین(ع) نقش‌آفرین اصلی و قهرمان مبارزه به شمار می‌رود. این بانوی گران قدر، الگوی همه دختران جوان و افتخار و سرمشق همه مردان است. او همانند حسین(ع) و چون خاندان پاکش، می‌دانست ایستادن در برابر دشمن خدا و ولایت، یعنی ایستادن در مقابل جرم وستم و فساد؛ یعنی تسلیم نشدن در برابر حکومت غیر الهی و به راستی که شجاعتش در همه زندگی، از جمله در واقعه عاشورا و پس از آن، بس شگفت و زیبا و تاریخی بود. حضرت زینب(س) می‌دانست چگونه با دشمن برخورد کند تا بدون سلاح، نابودش سازد و شکستش دهد . این ذکاوت و افتخار آفرینی، حاصل تربیت خاندان معصومش، به ویژه زهرای مرضیه(س) بود. با توجّه به اینکه جوانان، دوست دارند انسان‌های شجاع و بی‌باک و باهوش را الگوی خود قرار دهند، حضرت زینب(س) نمونه بانویی شجاع و هشیار است و برخورد ایشان با دشمن، الگوی ارزشمندی برای جوانان است. در مجلس ابن‌زیاد، آن ملعون با نیش زبانش، به زخم زینب(س) نمک می‌زند و برای آزردن او می‌گوید:
«کیف رأیت صنع الله باخیک و اهل بیتک؛
کار خدا را با برادر و خانواده‌ات چگونه یافتی؟
وی در واقع می‌خواست بگوید که دیدی خدا چه بلایی به سرتان آورد؟ زینب(س) با آرامشی که از صبر و رضای قلبی او حکایت داشت، بی‌درنگ فرمود: ما رأیت الّا جمیلا؛ جز زیبایی ندیدم.۱
ابن‌زیاد از پاسخ کوبنده این شیر زن که در ظاهر، اسیر او بود و از این همه صبر و استقامت و تسلیم وی در برابر مصیبت‌ها متعجّب می‌شود و از پاسخ دادن به او در می‌ماند.

زینب(س)، آموزگار حیا و پاکدامنی
زینب(س) در زمین و آسمان، نامی آشناست که هاله‌ای از اوصاف نیک و برجسته، آن را در بر گرفته است. صبر زینب(س) نه فقط زبان‌زد دوست و دشمن است که آسمانیان نیز از آن در حیرتند؛
«عجبت من صبرک ملائکه السّماء؛
از صبر تو فرشتگان آسمانی به تعجّب آمدند.»
وفای زینب(س) نیز بر کسی پوشیده نیست؛ زیرا او با تحمّل رنج‌آورترین حادثه‌ها و فدا کردن جوانانش، وفای خود را به برادر و امام خود ثابت کرد. با بصیرت و خطبه‌ها و پیام‌های هشیارانه و بیدارگرانه او بود که انقلاب کربلا تا درون کاخ یزید در «شام» پیش رفت و یزید و ابن‌زیاد را به زانو در آورد. کاروان اسرا با تدبیر او با سربلندی به «مدینه» رسید. او حتّی در طول اسارت، عزّت و سربلندی را، عبادت و عرفان را و حیا و عفّت و پاکدامنی و نجابت را به نمایش گذاشت. به راستی که زینب، زینت پدرش، امیرمؤمنان علی(ع) است.

پی‌نوشت‌ها:
۱. «الفتوح»، ابن‌اعثم کوفی، ج۳، ص۱۴۲.
فرزانــه وطـن نواز