موعود پایگاه اینترنتی موعود
در این مقاله سعی شده که گوشه‌ای از سخنان و توصیه‌های یکی از این علمای ربّانی، حضرت آیت‌الله العظمی میرزا جواد تبریزی را تقدیم دوستان موعودی نماییم. سخنانی که سرشار از ارادت به ساحت مقدّس امام زمان(ع) است و راهنمای منتظران در عصر غیبت.
دل امام زمان(ع) را شاد کنید
مرحوم آیت‌الله العظمی تبریزی(ره) به زیّ طلبگی طلّاب خیلی اهمیّت می‌دادند و بارها با نصایح دوستانه به طلّاب جوان می‌فرمودند: «به گونه‌ای عمل کنید که مردم با دیدن شما به یاد خدا بیفتند… مگر نمی‌خواهید به دین خدمت کنید و امام زمان(ع) به شما عنایت کند؟ پس سعی کنید از هر لحاظ الگو باشید».
در سؤالاتی که افراد از محضر ایشان می‌پرسیدند، به همین رضایت امام زمان(ع) و شاد کردن قلب مقدّس او توصیه و تأکید می‌کردند. در پاسخ طلبه جوانی که نوشته بود: طلبه جوانی هستم، مرا نصیحتی بفرمایید!»آورده‌اند: طلبه اگر بخواهد مورد عنایت پروردگار قرار گیرد باید روشی متفاوت از مردم [عادّی] داشته باشد و در حرکات خود دقّت کافی مبذول دارد. طلبه اگر اشتباه کند به اسم دین تمام می‌شود. بنابراین باید دقّت کرد تا اشتباهی رخ ندهد که قلب امام زمان(ع) به درد آید. در کارها، رضایت اهل بیت(ع) را مدّ نظر داشته باشید و طوری حرکت کنید که دل امام زمان(ع) را شاد کنید!۱
به جای تشرّف، سعی کنید رضایت آن وجود نازنین را کسب کنید
جوانی در نامه‌ای از آن فقیه بزرگوار پرسیده بود که: چه کنم آقا و مولایم را در خواب [یا بیداری] ببینم و به محضرشان مشرّف شوم؟
ایشان در پاسخ، ضمن تأکید بر این مطلب که اصل تشرّف، صحّت دارد و این توفیق شامل حال بعضی از خوبان شده، می‌نویسد: عزیزم! این توفیق نصیب هر کسی نمی‌شود. این امر برای بعضی از علمای بزرگ دین محقّق شده و می‌شود که زعامت مردم به دست آنان است و نمونه‌های آن در حالات بزرگان دین منقول است، بقیه ادّعاها، به خصوص مواردی که امروزه در جامعه مطرح می‌شود، تماماً ادّعای باطل است. شما به جای تشرّف خدمت امام(ع)، سعی کنید رضایت آن وجود نازنین را از خود کسب کنید که رضای او رضای خداست. با عمل به تکالیف شرعی، دوری از گناه و انجام عمل صالح، قلب امام زمان(ع) را شاد کنید….۲
حافظ حوزه و مذهب، امام زمان(ع) است
این حکایت از فرزند مرحوم تبریزی در ارتباط با عنایت و حمایت امام زمان(ع) و عنایت آن بزرگوار به مراجع معظّم تقلید و حوزه‌های علمیّه ـ این سنگرهای دفاع از مبانی تشیّع ـ شنیدنی است: وقتی پرداخت شهریّه از طرف مرحوم میرزا عمومی‌شد و کلّیه طلّاب را در بر گرفت. شبی در خارج از شهر در خدمت ایشان بودم. نیمه‌های شب برای رفع تشنگی برخاستم. دیدم که ایشان در حیاط منزل قدم می‌زنند. سلام کردم، ایشان پاسخ داده و فرمودند: چند روز به پرداخت شهریّه باقی مانده؟ عرض کردم: دو روز! آقا فرمودند: ظاهراً به نظر می‌رسد که شهریّه فلان مبلغ ناقصی دارد. عرض کردم: آقا فعلاً قرض بگیریم. ناگهان مرحوم میرزا فرمودند: من با خدای خود عهد کرده‌ام که از کسی قرض نگیرم. اگر پولی رسید، شهریّه می‌دهیم و اگر خدای ناکرده نرسید، می‌گویم: این ماه نرسیده است. آنگاه ایشان [با توجّهی مخصوص] فرمودند: آقا امام زمان(ع) عنایت دارد و ان‌شاءالله به برکت وجود ایشان همه چیز حل خواهد شد.
مرحوم میرزا فرمودند: فرزندم! ده میلیون هم اضافه حواله شده است و این نیست مگر به عنایت مولا بقیّـ［الله الاعظم(ع) که همیشه حامی و حافظ حوزه و علماست و شهریّه مرحوم میرزا جواد تبریزی تا پایان عمر به عنایت امام زمان(ع) برقرار بود و مرتّب پرداخت می‌شد.۳
ماهنامه موعود شماره ۱۱۸
پی‌نوشت‌ها:
۱. درس‌ها، ص ۳۲۰.
۲. همان، ص ۳۳۶.
۳. همان، صص ۲۸۲ـ۲۸۴.
