موعود پایگاه اینترنتی موعود
«مشرق زمین در حالی بخش پست‌تر جهان قلمداد می‌شود که از موهبت وسعت پهناورتر و پتانسیل بیشتری برای قدرت نسبت به غرب برخوردار است. اسلام همیشه متعلّق به مشرق زمین در نظر گرفته شده است و نگاه به آن با دشمنی و ترس همراه بوده است. برای این وضعیت (دشمنی) دلایل سیاسی و روانشناختی و مذهبی می‌توان برشمرد، ولی همه این دلایل از برداشتی نتیجه می‌شود که اسلام را رقیبی وحشتناک و چالشی آخرالزّمانی در برابر مسیحیّت می‌داند.»
آن روزی که ایالات متّحده آمریکا، با هزینه سنگین انفجار خودساخته برج‌های دوقلو، بهانه لازم برای لشکرکشی به شرق اسلامی را فراهم آورد، ظرف چند سال دو کشور افغانستان و عراق را به نابودی کشید و پس از قتل و غارت بی‌شمار ساکنان این دو کشور با چهره‌ای حق به جانب قریب به یکصد سال شرایط تاریخی این دو کشور را به عقب کشید.
برخی تحلیلگران گمان می‌بردند که انگیزه تصرّف چاه‌های نفت عراق، بزرگترین قدرت نظامی جهانی را واداشته تا به قول معروف لقمه را دور سر خود بچرخاند و تحصیل حاصل را با هزینه گزاف مالی و افتضاحات بزرگ بین‌المللی به دست آورد.
در همان سال‌ها، بارها دم خروس انگیزه‌هایی چون: برپایی «جنگ صلیبی دوم»، استقرار «نظم نوین جهانی» و «تأسیس خاورمیانه» بزرگ به عنوان استراتژی دراز مدّت ائتلاف صلیب و صهیون برای خلاصی همیشگی از عکس‌العمل ساکنان شرق اسلامی در مقابل غرب صهیونی و آماده شدن برای آخرین خیزش اعلام و حکومت جهانی بنی‌اسرائیل دیده شده بود.
بارها سران این ائتلاف و از جمله خانم «کاندولیزا رایس»، وزیر امور خارجه رئیس جمهور قبلی آمریکا، از عبارت «حمله پیش‌دستانه و بازدارنده» برای اقدامات خشونت‌آمیز خود استفاده کرده بودند. این عبارت خود حاکی از آن بود که آنان، در دوردست افق نهضت‌های اسلامی در شرق، بزرگترین خیزش جهان اسلام را ذیل پرچمی واحد پیش‌بینی می‌کردند و بر آن بودند تا پیش از شکل‌گیری زمینه‌های این خیزش و رویداد آن، نه تنها معبرهای اصلی و نقاط استراتژیک و ژئوپولتیک جهان اسلام را تصرّف کنند، بلکه با نابود کردن استعداد مادّی و فرهنگی شرق اسلامی، در حرکتی پیش‌دستانه، امکان وقوع آن خیزش و تفوّق آن را از بین ببرند.
سران ائتلاف صلیب و صهیون به خوبی از «شرایط تاریخی غرب»، آینده رو به زوالش در اثر تجربه «پایان تاریخ» و میزان آسیب‌پذیری فرهنگی و تمدّنی‌اش در برابر خیزش‌های فراگیر اسلام‌خواهانه در شرق اسلامی آگاه بودند، از اتّفاق، اسلام و نهضت‌های اسلامی هواخواهان بسیاری در میان ساکنان غرب نیز داشت، از این رو، سران این ائتلاف تنها راه رهایی را در فرصت باقی مانده برای تغییر مسیر تاریخ، «بزرگترین اقدام پیش‌دستانه» تعریف می‌کردند.
تردیدی ندارم که این سخن مرا، کسانی که جانشان در پیوند فرهنگی با غرب استکباری و صهیونی است و «پایان تاریخ غربی» را که جمله فرهیختگان غربی آن را باور آورده و بدان معترف شده‌اند نه تنها باور نیاورده؛ بلکه آن را حاصل «توهّم توطئه» یا همن سندرومی می‌شناسند که غربی‌ها آن را برای فرافکنی جعل و در زبان روشنفکران شرقی انداختند.
این سخن ادوارد سعید، شرق شناس فلسطینی آمریکایی و صاحب نام را باید با قلم درشت بر دیوار عموم مؤسّسات و نهادهای فرهنگی جهان اسلام نوشت. ادوارد سعید می‌نویسد:
«مشرق زمین در حالی بخش پست‌تر جهان قلمداد می‌شود که از موهبت وسعت پهناورتر و پتانسیل بیشتری برای قدرت نسبت به غرب برخوردار است. اسلام همیشه متعلّق به مشرق زمین در نظر گرفته شده است و نگاه به آن با دشمنی و ترس همراه بوده است. برای این وضعیت (دشمنی) دلایل سیاسی و روانشناختی و مذهبی می‌توان برشمرد، ولی همه این دلایل از برداشتی نتیجه می‌شود که اسلام را رقیبی وحشتناک و چالشی آخرالزّمانی در برابر مسیحیّت می‌داند.»[1]
غرب، از سویی اسلام را رقیبی وحشتناک در وقت برافراشتن پرچم بزرگترین دولت جهانی، در چالش آخرالزّمانی می‌شناسد و از دیگر سو «قدس» را به عنوان مرکز یا حدّاقل یکی از مهم‌ترین مراکز و پایگاه‌های این دولت جهانی به حساب می‌آورد.
با کمال تأسّف می‌خواهم عرض کنم، درک و دریافت دو نویسنده آمریکایی کتاب مهمّ «جغرافیای استراتژیک خاورمیانه[۲]» از فلسطین و قدس را کمتر سیاستمداری در شرق اسلامی دریافته است. آنها در بخشی از این اثر خود می‌نویسند:
«هیچ بخشی از خاورمیانه نقش تاریخی و پایدار جغرافیا را در تأثیرگذاری بر سیاست‌های ملّی در زمینه با صلح و جنگ بهتر از باریکه خشکی ساحل شرقی مدیترانه، یعنی به فلسطین یا اسرائیل ایفا نمی‌کند.»[3]
این باریکه، در حاشیه شرقی دریای مدیترانه، لولای اتّصال و ارتباط جغرافیای خاکی و فرهنگی شرق و غرب است و در طول تاریخ نقش مهمّی را در تأسیس یا انتقال حوزه تمدّنی از شرق به غرب یا بالعکس ایفا نموده است. شاید از همین روست که ائتلاف صلیب و صهیون، دریافته‌اند که، تأسیس حکومت جهانی در گرو تصرّف تامّ این منطقه و برافراشتن پرچم دولت جهانی و بین‌المللی در این باریکه خشکی است. چنان که، دولت جهانی امام مهدی(ع) نیز تنها پس از تصرّف بیت المقدّس و اعزام نیروهای خط‌شکن آزادی‌بخش از این منطقه به جهان غرب صورت واقعی و تام پیدا می‌کند.
این ساده لوحی است که تصوّر شود «پایتخت نظم نوین جهانی» و «دولت بین‌المللی بنی‌اسرائیل» در انگلستان و در میان اتّحادیه اروپا و یا در ایالات متّحده آمریکا، در دوردست خاور و باختر زمین قرار خواهد داشت.
دویست سال قبل بنی‌اسرائیل نیک دریافته بود که با سرکوب شرق اسلامی‌با پتک غرب و تنها پس از تخلیه همه توان و انرژی فرهنگی و مادّی این دو حوزه بزرگ فرهنگی و تمدّنی در تاریخ چند هزار ساله جهان است که می‌تواند شاهین ترازوی حکومت جهانی را در گرانیکای تاریخ و جغرافیا یا همان مسقط الرأس این دو پهنه مهم، یعنی «فلسطین» مستقر کند.
جنگ‌های دراز مدّت صلیبی اوّل حوزه تمدّنی را از شرق به سوی غرب کشید و فرهنگ و تمدّن شرقی و اسلامی را در محاق برد و اینک، پس از سکولاریزه فرهنگی شرق و غرب طیّ دویست سال بسط فرهنگ و تمدّن غربی و فاسد کردن تمام عیار ساکنان دو حوزه تمدّنی قدیم و جدید تنها یک جنگ صلیبی جعلی و دومی است که بنی‌اسرائیل را به مقصود اصلی خود می‌رساند.
حکومتی جهانی، بی‌خدا و مستقر بر پایه‌های شیطنت تمام عیار، امّا فاشیستی، سرکوب‌گر و فاقد هر گونه حیثیت والای آسمانی و انسانی. واقعه‌ای که شیطان از اوّلین روز رانده شدن از درگاه خداوند طرح آن را در افکنده بود.
«باقی مانده‌های آثار ادیان آسمانی» و «اخلاق سنّتی» طیّ همه قرون، در کنار مردان اهل حق، موانع بزرگی بودند که امکان گشوده شدن تمامی درها و میدان عمل برای نیروهای ابلیسی را فراهم نمی‌آورد. از همین رو، جنود ابلیس، همه همّت خود را مصروف «سکولاریزه کردن فرهنگ‌های دینی»، بسط مفاسد اخلاقی و قتل عام مردان آسمانی کردند. داستان حضور و عمل بنی‌اسرائیل طیّ همه قرون گذشته، داستان رخنه موریانه فساد و تباهی ادیان و انسان در گستره خاک بوده است.
به جرئت می‌توان گفت که طیّ همه قرون گذشته بر بشر، هیچ گاه، شرایط سیاسی و اجتماعی به‌اندازه قرن بیستم، برای محقّق ساختن آروزی ابلیس و فرزندخواندگانش، بنی‌اسرائیل، برای تأسیس «حکومت جهانی بر پایه‌های بی‌خدایی» فراهم نبوده است. درست به همان صورت که سران نشسته در مجامع مخفی آرزو داشتند.
طیّ تاریخ جدید و چهارصد ساله غربی و در سایه فرهنگ و تمدّن سکولاریستی و لیبرالیستی، عموم فرهنگ‌ها و تمدّن‌ها سکولاریزه و عموم ساکنان زمین مبتلا به فساد و تباهی شدند. به عبارتی آرزوی کهن ابلیس به ثمر نشست، لیکن درست در همین فصل، برقی جستن گرفت و جوانه‌ای سبز در اوج حمله زمستان و یخبندان سر برآورد و در گرمای این برق، نوعی رجعت به معنا و معنویّت در غرب آغاز شد و هم‌زمان نهضت‌هایی دینی در شرق اسلامی ظهور کرد و شرایط را دیگرگون ساخت.
این موضوع و درک و دریافت همه جانبه آن در ابعاد جهانی، «راز» حمله پیش‌دستانه ائتلاف صلیب و صهیون به شرق اسلامی است. راز آرمگدون، انفجار برج‌های دوقلوی مرکز جهانی نیویورک و بالأخره، جعل اسلام‌هراسی و پروژه‌هایی چون ۲۰۱۲ است. با کمال تأسّف، درک و دریافت بنی‌اسرائیل و سران مجامع مخفی از تولّد این جوانه، با همه آنچه که عموم سیاستمداران شرق اسلامی، نویسندگان و حتّی هنرمندان متوجّه می‌شوند، متفاوت است.
دانش‌آموختگان مجامع همسو با ائتلاف صلیب و صهیون این سخن را توهّم توطئه تفسیر می‌کنند.
آیا هیچ به تأثیرپذیری غربیان از پیش‌گویی و خواب و فال و امثالهم اندیشیده‌اید؟ به رغم آنکه گمان می‌رود غرب غرقه علم و دانش است، طیّ چند دهه اخیر، هیچ اثری به به‌اندازه رؤیاها یا همان مکاشفات مندرج در کتب مقدّس و پس از آن پیش‌گویی‌هایی تطیر آثار میشل نوستر آداموس مورد توجّه و البتّه سوءاستفاده بنی‌اسرائیل واقع نشده است.
به رغم آنکه مجموعه‌هایی چون: «مکاشفات کتب مقدّس»، «پیش‌گویی‌های میشل نوستر آداموس» و… دست مایه و موضوع اصلی ساخت صدها فیلم آخرالزّمانی در هالیوود، گفت‌وگوی مذهبی صدها مبلّغ انجیلی (ایوانجلیک‌ها) سخنگو در صدها شبکه تلویزیونی و ماهواره‌ای مذهبی و ده‌ها مجموعه مستند تلویزیونی و حتّی نقل محافل سیاسی سه ده اخیر مردان کاخ سفید واقع شده، در شرق اسلامی، متأسّفانه هیچ گاه، این آثار موضوع گفت‌وگوی جدّی هیچ یک از رسانه‌ها و محافل دانشگاهی و دانشجویی حدّاقل مرتبط با مطالعات ادیان و مذاهب واقع نشده است. در حالی که از همین منابع و به اتّکای همین آثار، بسیاری از استراتژی‌های فرهنگی، سیاسی، نظامی، ضدّ اسلام، ضدّ شرق، ضدّ ایران و بالأخره انقلاب اسلامی ایران تدوین و به اجرا درآمده‌اند.
شایان ذکر است، جمله این آثار، حاصل رؤیا، خیال‌بافی و در قالب مجموعه‌ای از عبارات نمادین، مبهم، شاعرانه و مجعول‌اند که همه استعداد لازم برای هر گونه تعبیر و تفسیر دل‌بخواه حیلت‌بازان و دشمنان ادیان و انسان‌ها را در خود فراهم دارند و جالب‌تر آنکه، هر از چند صباحی و به مناسبتی، بخش‌‌هایی از این گنج‌نامه‌ها (؟!) از میان خرابه‌های بحرالمیّت و گنجینه‌های کتابخانه‌های رُم در واتیکان سر بر می‌آورند تا مؤیّد تقویم مجهول اقوام مایایی عهد باستان شوند و دست‌‌مایه‌ای برای ورود به واقعه پیش‌گویی شده آرمگدون، که به حکومت جهانی بنی‌اسرائیل وجهه عملی و البتّه دینی می‌بخشد.
این آثار مکشوفه، در نقطه عطف‌های مهم، سران ائتلاف صلیب و صهیون را از بن‌بست‌ها می‌رهانند. توجیه کننده اراده‌های شیطانی آنها می‌شوند. به پروژه‌ها و جهه‌ای دینی، مقدّر، محتوم و برخاسته از اخبار غیبی می‌دهند و ساکنان ساده‌لوح و مستضعف و مضطر را در صف حامیان حمله به شرق اسلامی و قتل عام به اصطلاح کفّار و ملحدان و مرتدان نگه می‌دارند.
متأسّفانه، به رغم اتّکای منابع و مصادر آخرالزّمانی اسلامی‌به منابع وحیانی و غیبی صادر شده از سوی کتاب الله و آل الله، علیهم السّلام، یک هزارم این آثار و اقوال، دستمایه شناسایی و تحلیل شرایط تاریخی دیروز و امروز و فردای جهان اسلام قرار نگرفته است. در حالی که، طیّ دویست سال اخیر، عموم دانش‌آموختگان شرقی، مبادی و منابع نظر و عمل خود را از مجامع سکولار دانشگاهی غربی اخذ کرده‌اند و آن همه را ملاک گفت‌وگو، شناسایی و تفسیر دیروز و امروز و فردای خود شناخته‌اند.
تردیدی نمی‌توان داشت که بسیاری از عبارات نمادین و به زعم غربیان پیش‌گویانه نوستر آداموس، که اساس تفسیر و تعریف از وقایع امروز و فردای جهانی واقع شده‌اند، عباراتی هستند که به چند صورت زیر حاصل شده‌اند:
۱. بازنویسی اخبار و روایات منابع اسلامی‌که به نفع ائتلاف صلیب و صهیون دیگرگون شده‌اند؛
۲. پیش‌گویی‌های روشن‌بینانه‌ای که در اثر دستبرد تحریف‌گران همه وقایع را به نفع بنی‌اسرائیل تعبیر و تفسیر می‌کنند؛
۳. یا آنکه؛ برنامه‌هایی هستند که توسط استراتژیست‌های مجامع مخفی و البتّه به اتّکای آگاهی از منابع مسلمانان و آگاهی‌های تخصّصیشان از شرایط سیاسی و اجتماعی پیش رو جعل شده‌اند. به هر روی این همه، حاکی از آنند که «آنان از آینده، از آن جوانه سبزی که در میان یخبندان سر بر کرده، بیمناکند و به دلیل اتّکا به نوعی خودبنیادی شیطانی و آموزه‌های صرفاً سکولار کابالایی، برآنند تا با دخالت در سوگیری تاریخ، مسیر آن را با اقداماتی حسابگرانه و پیش‌دستانه به نفع خود و در طریق دلخواه خود تغییر دهند. این عبارات پیش‌گویانه، پرده از واهمه ائتلاف صلیب و صهیون از آینده و نقش‌آفرینی مردان شرقی برمی‌دارد و از شتاب آنان برای اقدامی‌باز دارنده، پرده برمی‌دارند.
تکیه بر این عبارات پیش‌گویانه منابع انجیلی و توراتی و آثاری همچون پیش‌گویی‌های نوستر آداموس، این امکان را برای غرب فراهم آورده تا آنان بتوانند:
۱. این سخنان مجعول را دست مایه طرّاحی استراتژی‌های سیاسی ـ نظامی قرار دهند؛
۲. تفسیرهای ارائه شده و حامی استراتژی‌ها را محتوم و یقین‌آور جلوه دهند؛
۳. حقایق را مقلوب و حقّ و باطل را در هم بیامرزند؛
۴. برای اقدامات خود توجیه و حمایت‌های مردمی دست و پا کنند.
اجازه می‌خواهم عرض کنم، آنان همه آنچه را که برای جعل استراتژی شیطانی خود علیه شرق اسلامی لازم داشتند وجهه مذهبی و پیش‌گویانه دادند و سپس خود را مجری فرامین غیبی فرزانگان و انبیا معرفی نمودند.
از همین جا، نقش مبلغ‌های ایوانجلیک وابسته به کلیساهای پروتستانی و مسیحیان بنیادگرای آمریکایی و انگلیسی در قدرت بخشیدن به سیاستمداران و جلب حمایت مردمی‌برای اقدامات آنان در همه سال‌های نیمه دوم قرن بیستم میلادی آشکار می‌شود.
هر کس به استعداد یک سال مطالعه در تاریخ ادیان و حوادث رفته بر کتب مقدّس توراتی انجیلی داشته باشد، به خوبی می‌داند که چگونه تحریفات و تغییرات این کتب را از حیثیت اصلی دور ساخته است تا چه رسد به آنکه (بنا به باور مضحک مسیحیان صهیونیست و بنیادگرای انجیلی) این آثار به عنوان «حجّت موجّه» شناخته شود و ظاهر آیاتش برای ترسیم و اجرای نقشه الهی برای آینده جهان مورد استناد واقع شود.
در گفت‌وگوی این بنیادگرایان دوزیست میان مسیحیّت و لاهوت توراتی، ظاهر کتاب مقدّس از عصمت و حجیّت لازم برخود داراست و می‌تواند ملاک عمل برای ساختن آینده مطابق نقشه الهی و آسمانی قرار داده شود. چنان که، هر کس به استعداد یک مقاله در اعمال و اقوال مردان سیاسی و حامیان به ظاهر مذهبی آنان مطالعه کرده باشد نیک می‌داند که اساساً نزد این جماعت، دین و فرامین آسمانی جایگاهی در عمل فردی و جمعی ندارد. این مستعضفان مضطرند که به دلیل بی‌اطّلاعی از دین و همه آنچه که بر آنها می‌رود، در مجامع و از طریق رسانه‌های جمعی فریفته و چونان عمله ظلمه در کار وارد می‌شوند.
باید پرسید که اشخاصی چون: رونالد ریگان، جرج دبلیو بوش، جان بولتون، ملکه انگلیس، تونی بلر، اوباما، کلینتون و امثالهم، که نامشان در جمع سرسپردگان مجامع مخفی همچون «کمیته ۳۰۰، بیلدربرگ‌ها، شوالیه‌های مالتاو، اعضای لژهای ماسونی و ایلومیناتی قابل جست‌وجو است، دین و اجرای فرامین آسمانی برای ساختن آینده مطابق نقشه الهی چه نسبتی می‌توان یافت؟
رونالد ریگان، آنگاه که تحت حمایت ایوانجلیک‌های بنیادگرا به صدر کاخ سفید رسید، آرزو کرد اوّلین کسی باشد که شاسی آغاز جنگ اتمی آرمگدون را فشار داد. همو اعلام کرد که: «برای اوّلین بار به نظر می‌رسد همه چیز در جای خود است، در انتظار آرمگدون و ظهور مسیح و از کرامات این شیخ معبد سفید است»:
ریگان گفته بود: اسرائیل همان دمکراسی ثابت و استوار بی‌همتایی است که می‌توان به عنوان مکان وقوع آرمگدون به آن تکیه کرد.
کلینتون هم شراب طهورایی این معبد را نوشیده بود که اعلام می‌کرد: با توجّه به رؤیای قدیمی سرزمین موعود، دیدگان خود را امروز به سرزمین موعود جدید می‌دوزیم.
بی‌دلیل نیست که جرج دبلیو بوش نور آمریکا را تابیده بر تاریکی ظلمات می‌بیند و اعلام می‌کند که هرگز ظلمت بر نور فائق نمی‌آید.
البتّه در نظرگاه او، مسلمانان و شرق اسلامی، منشأ و ملجأ ظلمت بودند و او که سودای جنگ دوم صلیبی را در سر داشت. برای تحقّق آن در سال ۲۰۰۶ م. میلیاردها دلار اختصاص داده بود.
جالب توجّه آن است که در پروژه تعریف شده این الهه‌های معبد صهیون «عراق» از جایگاهی ویژه برخوردار است.
در گام اوّل از مراحل اجرایی «پروژه آرمگدون» لشکر ایوانجلیک‌ها وظیفه تشریح جایگاه الهی و مقدّر پروژه را در نزد خداوند و کتب مقدّس و تبیین نقش واقعه را در واقعه ظهور دوم حضرت مسیح(ع) را عهده‌دار شدند. این گام نخست، اذهان میلیون‌ها مسیحی ساکن ایالات متّحده آمریکا را آکنده از عبارات تبلیغی مذهبی می‌ساخت تا در پی آن مسیحیان پروتستان در دفاع از فرمایشات مردان سیاسی کاخ سفید، سر از پا نشناخته و از بذل جان و مال دریغ نورزند.
آقای «بیل گراهام» مبلّغ بنیادگرا که به تنهایی انیس چهار رئیس جمهور آمریکا و روحانی مخصوص کاخ سفید بود و مراسم تحلیف رؤسای جمهور را نیز عهده‌دار بود، از اوّلین روزهای حمله به عراق و اشغال این سرزمین اعلام کرد:
ـ عراق اهمّیت انجیلی بسیاری دارد، آنجا دومین بهشت و موطن آدم و حوّاست؛
ـ این نشانه و آنچه در سرزمین عراق به وقوع می‌پیوندد، زمینه‌ساز دومین ظهور مسیح موعود است؛
ـ اگر در جهان دولتی باشد که بتوان گفت خاک آن بخشی از اراضی سرزمین مقدّس است، بی‌شک آن کشور عراق است.
وی یک روز قبل از آغاز جنگ در عراق در دیدار با جرج دبلیو بوش گفته بود: می‌بایست بیشتر دعا کنیم. تاریخ به پایان خود نزدیک می‌شود و ما بار دیگر به این سرزمین باز خواهم گشت.
آنها حتّی با چاپ نقشه Bibelland یا همان سرزمین مقدّس توسعه‌طلبی و طمع انجیلی‌ها را برای تصرّف سرزمین‌های اسلامی‌به مراتب وسیع‌تر از یهودیان صهیونیست به نمایش گذاشتند.
ژنرال کالین پاول، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در سال ۱۹۹۱ م. و مقارن با جنگ اوّل خلیج فارس گفته بود: پیروزی در هر جنگی بدون حمایت رسانه‌ها امری مشکل و شاید غیرممکن است.
رسانه‌های مبلّغان انجیلی، با تمسّک به مؤلّفه‌های روانی از طریق دستگاه‌های بزرگ تبلیغاتی خود، وسیله جلب حمایت آمریکایی‌ها از حرکت‌های تجاوزکارانه لشکر صلیبی مهاجم به عراق و افغانستان را فراهم آوردند تا آنان به نام خدا و قصد تصاحب سرزمین‌های مقدّس انجیلی، انجام هر جنایتی را مباح بشناسند.
چند سال قبل یکی از شبکه‌های تلویزیون‌‌های مذهبی آخرالزّمان‌گرای آمریکایی، یکی از برنامه‌های تبلیغی آقای بنی هین را که در زمره انجیلی‌های زبردست است، پخش کرد. او در مراسم دعا و سخنرانی هزاران نفر را برای مدّتی طولانی نگه می‌دارد و از ظهور دوم حضرت مسیح(ع) می‌گوید و دست آخر هم در اوج اشک و زاری همه را برای دعا به جان بنی‌اسرائیل سرپا نگه می‌دارد.
در آن برنامه خاص که از اتّفاق فیلم آن را در اختیار دارم، این مبلّغ کشیشی را روی صحنه آورد که سال‌ها از طریق کلیسای پروتستان انگلیس مأمور تبلیغ در عراق بوده است. این کشیش برای حضّار تعریف کرد که چگونه با کمک دوست و رفیقش که از مشاوران نزدیک ایاد علاوی بوده، در اوج خوف و خطر آن ایّام، به مناطق مذهبی عراق و از جمله قبرستان وادی السّلام و مقبره برخی از انبیای بنی‌اسرائیل از جمله حزقیال نبی سرزده است. در پایان مراسم مبلّغ انجیلی همه حضّار را به دعا و ثنا خواند تا برای آزادی این مقبره‌ها دعا کنند و برای زیارت به عراق سفر کنند.
آن سال گفتم، اینها برای عراق و این مقبره‌ها خوابی دیده‌اند که با واسطه مردانی چون ایاد علاوی که در دستگاه سیاسی عراق پس از صدّام حضور دارند عملی‌اش خواهند کرد. احتمالاً خبر دارید که طیّ شش ماه اخیر، همین آقا در رقابت و البتّه مخالفت با آقای نوری مالکی، نخست وزیر عراق، اجازه تأسیس دولت را نمی‌داد و دست آخر هم تا چند امتیاز مهم نگرفت دست برنداشت.
اخیراً یک روزنامه‌نگار آمریکایی به نام «وین ماتسن» از نقشه رژیم صهیونیستی برای تسلّط بر اماکن مذهبی عراق از طریق خرید اراضی این اماکن پرده برداشت. این خبر را سایت «فلسطینی الیوم» منتشر ساخت. به استناد گزارش این روزنامه‌نگار، طرحی اسرائیلی وجود دارد که بر اساس آن، یهودیان کرد از اراضی اشغالی فلسطینی، تحت پوشش هیئت‌های مذهبی و به بهانه زیارت مزارهای تاریخی عراق به شهر موصل و استان نینوا سفر می‌کنند.
این یهودیان کُرد، از آغاز لشکرکشی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ م. به عراق سفر کرده و طیّ این رفت و آمدها، اقدام به خرید اراضی می‌کنند. آنها این اراضی را ملک تاریخی یهودیان به شمار می‌آورند. «وین ماتسن» تأکید می‌کند، توجّه ویژه اسرائیلی‌ها به فرار انبیای بنی‌اسرائیل از جمله: ناحوم، یونس، دانیال، حزقیل و عزرا صورت می‌گیرد. آنها مزار و اراضی پیرامونی‌اش را بخشی از اسرائیل به شمار می‌آورند. به همان صورت که قدس و کرانه باختری را یهودا و سامرا می‌خوانند.
این خبرنگار آمریکایی فاش ساخته است که سرویس اطّلاعاتی اسرائیل، موساد، با هماهنگی گروه‌های فردورو شبه نظامی‌کُرد، به مسیحیان کلدانی ساکن موصل، اربیل، حمدانیه، قره قوش، تل اسقف و عقبه حمله کرده و این اقدام را به نام القاعده ثبت می‌کنند، این حملات به قصد تخلیه منطقه از کلدانی‌ها و آشوری‌ها صورت می‌گیرد تا به جای آنها، یهودیان کُرد مستقر شوند.
جز این، مرکز پژوهشی دار بابل عراق، طیّ گزارشی اعلام کرده بود که نفوذ رژیم صهیونیستی در عراق، ابعاد سیاسی، تجاری و امنیّتی به خود گرفته است.
این مرکز، در ادامه اعلام کرده است، «بنیامین الیعاذر» وزیر تجارت بازرگانی اسرائیل که اصالتاً عراقی است و در بصره به دنیا آمده، مدیریّت برخی شرکت‌های انتقال دهنده گروه‌های مذهبی اسرائیلی به عراق را بر عهده دارد.
رادیو معارف ۵/۹/۸۹
اسماعیل شفیعی سروستانی
[۱] شرق شناسی.
۱. همان، ج ۱، ص ۴۷.
