در فرهنگ اسلامى »نیت« و قصد، ارزش و جایگاه خاصى دارد؛ تا آنجا که رسول گرامى اسلام(ص) مى فرماید: »نیت مؤمن از عملش برتر است«۱ از این رو کسى که در دلش نیت انجام عمل خیرى را داشته باشد، از ثواب آن عمل بهره مند مى شود حتى اگر توفیق انجام آن عمل خیر را نیابد۲.
براساس همین در فرهنگ اسلامى، انتظار فرج و امید تحقق دولت آل محمد(ص) چنان قدر و قیمتى دارد که شاید کم تر عملى مى تواند به آن برسد. کسى که صادقانه انتظار ظهور آقا و مولایش را مى کشد و از ته دل براى فرج آل محمد دعا مى کند؛ ثوابش برابر با کسى است که ظهور را دریابد و با مولایش همراه شود.
در این زمینه سخن بسیار است و احادیث فراوانى با مضامین مختلف وارد شده اند و ما در این مجال شما را تنها به شنیدن یکى از این احادیث مهمان مى کنیم.
امام صادق(ع) فرمود:
مَن قالَ بَعدَ صَلوهف الفَجرف وَ بَعدَ صَلوه الظّفهرف: »أللّهفمَّ صَلّف عَلى مفحَمَّدف وَ آل مفحَمَّدف و عَجّفل فَرَجَهفم« لَم یَمفت حَتّى یفدرفکَ القائفمَ.۳
هر کس بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: »خداوندا! بر محمد و خاندان او درود فرست و در فرج ایشان تعجیل فرما« نمیرد تا قائم[ع] را دریابد.
امیدواریم که این حدیث همواره به یاد ما باشد تا با عمل به آن، بعد از هر نماز یاد انتظار و امید فرج در دل ما زنده شود و ان شاءاللَّه ظهور مولایمان را درک کنیم.
پى نوشت :
۱ . »نیّهف المؤمنف خیرٌ مفن عَمَلفه«. الکافى، ج۲، ص۸۴، ح۲.
۲ . امام على(ع) مى فرماید: »إحسانف النیّهف یفوجبف المثَوَبفه«؛ نیت نیکو، موجب پاداش است. غررالحکم، ح۱۲۶۵.
۳ . الطوسى، محمدبن الحسن، مصباح المتهجّد، ص۳۲۸.
ماهنامه موعود شماره ۳۷