خدمت کردن و یاری رساندن به امام زمان(ع)
در وجود مقدس حضرت ولی عصر(ع) اموری جمع است که هر کدام به تنهایی ما را بر آن میدارد که از یاری رساندن به امام و اطاعت از آن بزرگوار یک لحظه هم کوتاهی نکنیم. حضرت مهدی (ع) حق ولایت و جانشینی از جانب خدا و رسول او بر گردن ما دارد، حق ولینعمت و واسطه نعمت بودن، حق معلّمی بزرگ و عالمی هدایتگر، حق پدری مهربان و دلسوز… و حق تمام نعمتهای ظاهری و باطنی که به برکت وجود آن عزیز از آن برخورداریم و شکر و سپاسش بر ما لازم است و تلاش در جهت یاری رساندن به آن حضرت یکی از راههای ادای این حق بزرگ و شکر این نعمت گرانقدر است. امام صادق(ع) در بین انواع عبادات آن را ترجیح داده و فرمودهاند:
اگر دوران او را دریابم تمام مدت زندگانیام او را خدمت خواهم کرد.
منظور از یاری کردن امام، اقدام کردن و همکاری نمودن در هر کاری است که مورد نظر و خواست آن بزرگوار باشد، لذا چگونگی این یاری کردن بر حسب زمانها و مکانهای مختلف، تفاوت میکند:
یاری کردن در دوران غیبتش به گونهای خاص انجام میگردد و در زمان حضورش نحوه دیگری دارد. گاهی یاری کردن به وسیله پنهان داشتن اعتقاد به آن حضرت انجام میشود و گاه با برپایی مجالسی برای یادآوری نام و یاد او و زمانی به دعا کردن برای تعجیل در فرج و ظهورش. گاه با یاری دوستان و محبان و شیعیانش و گاهی با تألیف و نشر کتابها و….
البته یاری کردن وظیفه همه افراد است امّا در کار جمعی تأثیری هست که در کار فردی نیست .امیرالمؤمنین علی(ع) در یکی از خطبههایشان میفرمایند:
ای مردم اگر شما از یاری کردن حق از پای نمینشستید و در کنار زدن باطل سستی نمیکردید، آنانکه بر شما نیرو یافتند، قوت نمیگرفتند ولی شما همچون بنیاسرائیل راه را گم کردید و به جانم سوگند که بعد از من سرگردانی شما چندین برابر خواهد شد از جهت اینکه حق را پشت سر نهادید و به بیگانگان پیوستید.
یاوران مهدی چنانکه در احادیث و روایات آمده است برادران پیغمبر خدا(ص) و گرامیترین افراد امت او در قیامتند. آنها برترین افراد در هر زمانند. یقین آنها، قوی، ایمانشان، شگفتانگیز و صبرشان، عظیم است و ثواب عبادتهایشان چند برابر میشود. به خاطر آنها بلایا رفع میشود و آسمان باران رحمتش را میبارد … و اینها فقط گوشهای از فضایل و برتریهای یاوران و خدمتگزاران واقعی مولایمان حضرت صاحبالزمان (عج) است.
پس شایسته است که در اطاعت و خدمت به آن حضرت تلاش کنیم و بر تلاش و یاری خود دوام بخشیم و یاد آن عزیز را با طولانی شدن مدت آن فراموش نکنیم و از خدا بخواهیم تا ما را از یاوران واقعی حضرت مهدی (ع) قرار دهد.
پینوشتها
1. بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج51، ص148.
2. نهجالبلاغه، ترجمه و شرح فیضالاسلام، خطبه 165.
مأخذ
سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی، مکیالالمکارم، ج2، صص 323-309 و ۴۳۸.
موعود جوان شماره ۲۰