موعود پایگاه اینترنتی موعود
«طُوبي لِمَن شَغَلَهُ عَيبَهُ عَن عُيوبِ النّاسِ؛
خوشا به حال كسي كه اصلاح عيب خويش، او را از عيب جويي ديگران بازداشته است.»
شخصي نزد عمر بن عبدالعزيز رسيد و در سخنان خود از مردي به بدي ياد كرد. عمر گفت:
اگر مايلي، تحقيق كنم. در صورتي كه گفته ات دروغ درآمد، فاسق و گنه كاري و خبر تو مشمول اين آيه شريفه مي شود:
«يا أَيها الَّذين آمَنُوا إِن جاءَكُم فاسِقٌ بِنَبَإِ فَتَبَينُوا؛
اي مؤمنان اگر فاسقي براي شما خبري آورد تصديق نكنيد تا تحقيق كنيد.
و اگر راست گفته باشي، عيب‌جو و سخن‌چين هستي كه مشمول اين آيه مي‌شوي.»
«هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميم؛
از عيب‌جو و سخن‌چين پيروي مكن.»
و اگر هم ميل داري، تو را عفو مي كنم.
شخص شرمنده و سرافكنده شد.
منبع : کشکول موعود – موسسه فرهنگی هنری موعود عصر عج
