عيب خويش

«طُوبي لِمَن شَغَلَهُ عَيبَهُ عَن عُيوبِ النّاسِ؛
خوشا به حال كسي كه اصلاح عيب خويش، او را از عيب ‌جويي ديگران بازداشته است.»

شخصي نزد عمر بن عبدالعزيز رسيد و در سخنان خود از مردي به بدي ياد كرد. عمر گفت:
اگر مايلي، تحقيق كنم. در صورتي كه گفته ‌ات دروغ درآمد، فاسق و گنه‌ كاري و خبر تو مشمول اين آيه شريفه مي ‌شود:

«يا أَيها الَّذين آمَنُوا إِن جاءَكُم فاسِقٌ بِنَبَإِ فَتَبَينُوا؛
اي مؤمنان اگر فاسقي براي شما خبري آورد تصديق نكنيد تا تحقيق كنيد.
و اگر راست گفته باشي، عيب‌جو و سخن‌چين هستي كه مشمول اين آيه مي‌شوي.»

«هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميم؛
از عيب‌جو و سخن‌چين پيروي مكن.»
و اگر هم ميل داري، تو را عفو مي ‌كنم.

شخص شرمنده و سرافكنده شد.

منبع : کشکول موعودموسسه فرهنگی هنری موعود عصر عج

 

همچنین ببینید

The signature of Imam 310x165 - سرفراز بی هراس

سرفراز بی هراس

حرّ ترسیده بود؛ نه از دنیایش، نه از جانش… از ابدیت خود در هراس بود. …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.