از جمله ازمنه و اوقاتى که اختصاص به آن حضرت دارد، روز نوروز است. مجلسى، قدس سره، در «زاد المعاد» مى فرماید:
روز نوروز مشهور همین روزى است که در میان مردم مشهور است، احتیاطا بعضى اعمال وارده را در این روز به عمل آورند.
حقیر مى گوید: در روز نوروز تحویل سال، چنانکه کسى مشغول بعضى زیارات وارده، بخصوص زیارت حضرت امیرالمؤمنین و حضرت حجت، صلى الله علیهما، باشد بهتر است، بلکه در وقت تحویل شمس به «برج حمل »، زیارت نمودن و توجه نمودن به امام عصر، ارواحنافداه، از تمام اعمال و اوراد وارده افضل خواهد بود. (۱)
همچنین از امورى که مایه تقرب و خشنودى آن جناب مى شود و منسوب به اوست; اهتمام ورزیدن در اداى حقوق برادران دینى است، که این یارى کردن آن جناب، و چنگ زدن به ریسمان ولایت او، و شادمان نمودن او، و احسان کردن به حضرتش مى باشد.
در بحارالانوار نیز از امام کاظم، علیه السلام، ضمن حدیثى آمده که فرمود:
و هرکس حاجتى از دوستان ما برآورد انگار که آن را براى همه ما برآورده است.
در کتاب کامل الزیارات از امام رضا، علیه السلام، آمده که فرمود:
هرکس نمى تواند ما را زیارت کند، دوستان صالح ما را زیارت نماید، ثواب زیارت ما برایش نوشته مى شود. (۲)
پىنوشتها:
۱.برگرفته از: همدانى، على اکبر، پیوند معنوى با ساحت قدس مهدوى، ص ۲۲۰.
۲. برگرفته از: موسوى اصفهانى، سید محمدتقى، مکیال المکارم، ص ۵۷۹-۵۷۸.
ماهنامه موعود شماره ۱۳