موعود پایگاه اینترنتی موعود
به گزارش موعود همواره اشکالات و شبهاتی را از سوی بیگانگان و … به مهدویت امام عصر عج شده است. پاسخ به این شبهات از لابه لای دروس حضرت آیت‌الله مظاهری که در ادامه به شرحی از آن پرداخته می‌شود
به اعتقاد شیعه امامیّه، آخرین امام معصوم، حضرت مهدى موعود ارواحنا و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء هستند.
راجع به حضرت ولىّ عصر – عجّل اللَّه تعالى فرجه الشریف – اشکالهایى مطرح شده است که به اختصار به برخى این اشکالها و پاسخ آنها اشاره مىکنیم:
الف) از زمان ولادت بلکه از زمان باردارى مادر مکرّمه ایشان تا زمان غیبت آن امام، همراه با خرق عادت و مسائل عجیب است و این وقایع طورى نقل شده که عقل آن را باور نمىکند، مثلاً نقل شده است که نشانههاى حمل در مادر گرامى ایشان نبود، یا پس از تولّد شهادتین گفتند، قرآن کریم خواندند و به پدر سلام کردندو….
ب) او در کجاى کره زمین است؟ علم فعلاً تسلّط بر کره زمین دارد و وجود چنین کسى را باور ندارد.
ج) چگونه یک نفر بیش از هزار سال عمر مىکند؟
د) چگونه بر کره زمین مسلّط مىشود؟ اگر آگاهى به سلاح و تکنیک جنگى روز نداشته باشد تسلّط بر کره زمین ممکن نیست و اگر این آگاهى را داشته باشد باید چندین میلیون بىگناه کشته شوند تا او مسلّط شود.
باید توجّه داشت که این اشکالها در واقع اشکال نیست، استبعاد (یعنى چیزى را بعید دانستن) است، در قرآن شریف نیز با خرق عادت که با جریانهاى طبیعى سازگار نیست روبرو هستیم و این امر شاید وضعیّت وجودى حضرت ولىّ عصر – عجّل اللَّه تعالى فرجه الشریف – را در ذهن ما روشنتر کند. یکى از این موارد ماجراى حضرت عیسى علیه السلام در قرآن شریف است. آیا حضرت عیسى علیه السلام در گهواره سخن نگفت؟ آیا حمل و به دنیا آمدن او خرق عادت بلکه معجزه نبود؟ قرآن شریف در بیان ماجراى عیسى علیه السلام مىفرماید:
فَاَشارَتْ اِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِى الْمَهْدِ صَبِیّاً قالَ اِنّى عَبْدُاللَّهِ اتانِىَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنى نَبِیّاً .] ۱]
(مریم) به سوى او (عیسى) اشاره کرد، گفتند چگونه با کودکى که در گهواره است سخن بگوییم، (عیسى) گفت من بنده خدایم او به من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است .
قالَتْ اَنّى یَکُونُ لى غُلامٌ وَ لَمْ یَمْسَسْنى بَشَرٌ وَ لَمْ اَکُ بَغِیّاً قالَ کَذلِکِ قالَ رَبُّکِ هُوَ عَلَىَّ هَیِّنٌ …. فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَکاناً قَصِیّاً فَاَجاءَهَا الَْمخاضُ اِلى جِذْعِ النَّخْلَهِ قْالَتْ یا لَیْتَنى مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیّاً .[۲]
(مریم) گفت: چگونه مرا پسرى باشد با آنکه دست بشرى به من نرسیده و بد کار نبودهام، گفت: مطلب همین است، پروردگارت فرموده این کار بر من آسان است….. پس (مریم) به او (عیسى) باردار شد و با او به مکان دور افتادهاى پناه جست، درد زایمان او را کنار درخت خرمایى کشاند، (بهاندازهاى ناراحت شد که) گفت: اى کاش پیش از این مرده بودم و به کلّى فراموش شده بودم .
آیا حضرت عیسى، حضرت خضر و حضرت الیاس که از نظر اسلام زنده هستند در کجاى این جهان زندگى مىکنند؟ چرا علم، آنها را نیافته است و آیا مثلاً حضرت نوح از نظر قرآن کریم حدّاقلّ نهصد و پنجاه سال زندگى نکرده است؟
فَلَبِثَ فیهِمْ اَلْفَ سَنَهٍ اِلّا خَمْسینَ عاماً . [۳]
پس در میان آنان نهصد و پنجاه سال درنگ کرد .
آیا آصف بن برخیا که قطرهاى از علم قرآن شریف را داشت از نظر قرآن شریف نتوانست به یک چشم بر هم زدن تخت بلقیس را از یمن به شام بیاورد؟
قالَ الَّذى عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ اَنَا اتیکَ بِهِ قَبْلَ اَنْ یَرْتَدَّ اِلَیْکَ طَرْفُکَ . [۴]
کسى که دانشى از کتاب داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنى، آن را نزد تو خواهم آورد .
اینگونه آیات که در قرآن شریف فراوان است به ما مىگوید آن خدایى که عیسى علیه السلام را به دنیا آورد و واداشت با مردم سخن بگوید، بلکه او را پیامبر به دنیا آورد و به او سعه صدر، وسعت علم، گستردگى قدرت و بالاخره سعه وجودى عطا فرمود، قدرت دارد که به ولىّ خود نیز قدرت تکلّم دهد، او را مخفى کند و تا عمر دارد او را از نظر علم، قدرت، فضیلت و بالاخره از نظر سعه وجودى، مخزن علم و قدرت خود و مظهر همه اسماء و صفات خود و خلاصه کلام، خلیفه خود کند. آن خدایى که آدم علیه السلام را آفرید و اسماء را به او تعلیم داد قدرت دارد که ولىّ خود را – به طورى که آدم علیه السلام نیز بر او غبطه خورد – در حمایت خود بگیرد. آن خدایى که حضرت عیسى علیه السلام را زنده نگاه داشت
وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ …. وَ ما قَتَلوُهُ یَقیناً بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ اِلَیْهِ . [۵]
نه او را کشتند و نه به دار آویختند لکن امر بر آنها مشتبه شد…. و قطعاً او را نکشتند بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد .
مىتواند ذخیره خود را در این جهان از چشم همگان مخفى نگاه دارد. آیا خداى آصف بن برخیا قدرت ندارد در یک روز، کمتر یا بیشتر، ولىّ خود را که همه علم قرآن کریم را داراست، بر جهان با آن همه اسلحه و علم مسلّط کند بدون اینکه بىگناهى کشته شود؟
ظهور حضرت ولىّ عصر – عجّل اللَّه تعالى فرجه الشریف – و تسلّط او بر جهان و احیاى جهان و انسان به دست او، خواست خداست و اوست که به دست شیعیان و به رهبرى آن حضرت جهان را حیاتى دوباره مىبخشد.
اِنَّ اللَّهَ یُحْیِى الْاَرْضَ بَعْدَ مَوتِها [۶] به درستى که خداوند زمین را بعد از مرگش زنده مىکند .
———————————————-
پی نوشت ها
۱. مریم / ۳۰ – ۲۹
۲ – مریم ۲۳ – ۲۰
– ۳عنکبوت / ۱۴
] ۴ نمل / ۴۰
۵- نساء / ۱۵۸ – ۱۵۷
۶. حدید / ۱۷
