موعود پایگاه اینترنتی موعود
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم):
«والذى بعثنى بالحق بشیراً لولم یبق من الدنیا الا یوم واحد، لطول الله ذلک الیوم حتى یخرج فیه ولدى المهدى، فینزل روح الله عیسى بن مریم فیصلى خلفه، وتشرق الارض بنور ربها، ویبلغ سلطانه المشرق والمغرب».
اکمال الدین، ص ۱۶۳٫
سوگند به آن کسى که مرا به حق براى بشارت (به رحمت خویش) مبعوث فرموده، اگر جز یک روز از عمر عالم باقى نماند، هرآینه خداوند آن روز را آن چنان طولانى سازد تا در آن روز فرزندم مهدى از پرده غیبت خارج گردد، سپس روح الله عیسى بن مریم نازل گردد و پشت سر او نماز گذارد، و زمین به نور پروردگارش (از ظلمتهاى ظلم و تاریکیهاى فساد و جهل) به روشنائى گرآید، و قدرت و حکومت او تا شرق و غرب عالم گسترش یابد.
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم):
«یا اُبى! طوبى لمن لقیه و طوبى لمن احبه و طوبى لمن قال به، ینجیهم من الهلکه وبالاقرار بالله وبرسوله و بجمیع الائمه یفتح الله لهم الجنه، مثلهم فى الارض کمثل المشک الذى یسطع ریحه فلا یتغیر ابداً، و مثلهم فى السماء کمثل القمر المنیر الذى لایطفا نوره ابداً».
(عیون اخبارالرضا، ج ۱، ص ۵۹).
اى اُبى! خوشا به حال کسى که با او دیدار نماید، خوشا به حال آنکه او را دوست بدارد، خوشا به حال آنکه به او معتقد باشد، خداوند آنان را از هلاکت نجات بخشد، و بواسطه اقرار و اعتقاد به خدا و به رسولش و به تمام امامان، خداوند درهاى بهشت را برایشان بگشاید! آنان در زمین همانند مُشک اند که بوى خوشش در فضا پخش و پراکنده گردد و هیچ گاه فاسد نشود، و در آسمان هم چون ماه درخشنده‌اند که هیچ گاه خاموشى نمى پذیرد.
رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم):
«یکون فى امتى المهدى، تنعم امتى فى زمانه نعیماً لم یتنعم مثله قط».
الزام الناصب، ص ۱۶۳٫
مهدى در امت من است و امتم در عصر او از موهبت و نعمت فراوان برخوردار گردند بگونه اى که هیچ گاه آن چنان بهره مند نشده باشند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام):
«… ویذهب الشر و یبقى الخیر و یزرع الانسان مداً و تخرج له سبعه امداد کما قال الله تعالى، و یذهب الزّنا و شرب الخمر، و یذهب الرّبا، و یقبل الناس على العبادات، و الشرع والدیانه، والصلاه فى الجماعات، و تطول الاعمار، و تؤدى الامانات و تحمل الاشجار، و تتضاعف البرکات، و تهلک الاشرار و تقى الاخیار ولایبقى من یبغض اهل البیت(علیهم السلام)»
(عقد الدرر به نقل از منتخب الاثر، ص ۴۷۴).
شرّ از جهان رخت بربندد و خیر و نیکى بجاى ماند و انسان یک مدّ بذر کشت نماید و هفت مدّ برایش محصول دهد چنانچه خداى تعالى فرموده است. زنا و شراب و ربا از بین برود، و مردم به عبادت و دیانت و نماز جماعت روى آورند، عمرها طولانى، امانتها به صاحبانشان مسترد، درختان بارور، خیرات و برکات مضاعف گردد. اشرار از میان
بروند و نیکان باقى مانند و از دشمنان اهل بیت(علیهم السلام)کسى باقى نماند.
امیرالمؤمنین (علیه السلام):
«ولو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها، ولا خرجت الارض نباتها، ولذهبت الشحناء من قلوب العباد».
(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶).
وقتى که قائم ما قیام نماید، آسمان قطرات بارانش را فرو بارد و زمین روئیدنیها و گیاهانش را برویاند و کینه و عداوت از دلهاى بندگان زائل گردد.
امام باقر (علیه السلام):
اذا قام قائمنا وضع یده على رووس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به اخلاقهم
(بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶).
زمانى که قائم ما قیام نماید، دست خویش بر سر بندگان گذارد و بدین وسیله نیروهاى مردم را تمرکز بخشیده و اخلاقشان را کامل سازد.
امام باقر (علیه السلام):
حضرت باقر (علیه السلام) در مورد رشد فرهنگى مردم در عصر ظهور فرمود:
«وتؤتون الحکمه فى زمانه حتى ان المراه لتقضى فى بیتها بکتاب الله تعالى و سنه رسول الله صلى الله علیه و آله».
بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲٫
علم و حکمت به همه شما در زمان مردى از خاندان ما آموخته شود، بطورى که حتى زن در خانه اش بر طبق کتاب خدا و سنت رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم) قضاوت نماید.
امام صادق (علیه السلام):
«لن تذهب الدنیا حتى یخرج رجل منا اهل البیت یحکم بحکم داود و آل داود لایسأل الناس بیّنه».
کافى، ج ۱، ص ۳۹۷٫
دنیا به پایان نرسد جز اینکه مردى از خاندان ما اهل بیت خروج نماید و به حکم داود و آل داود حکم کند و از کسى بیّنه و گواه نطلبد.
