سخن اول

دوست جوان و خوب موعود من!

قبل از هر نکته و سخن سال نو، عید قربان و عید بزرگ ولایت را از جانب همه بچه هاى دست اندرکار موعود به تو و همه آنهایى که دوستشان دارى و دوستت دارند تبریک مى گوییم.

عید، پایان همه سختى هاست، وقت خوش گفتگو از سبزى و بهار که با خودش طراوت و تازگى را دارد. و بالاخره هنگام کسب اجازه از صاحب همه خوبى هاست براى واردشدن در فضاى فراخ خانه دوستى و محبت.

هیچ به «ولایت »، و عید غدیر که از آن به عنوان عید ولایت یاد مى کنند فکر کردى؟

ولایت به معنى مهر و دوستى است، محبتى صاف که بر دل مى نشیند اما اگر فتحه روى «واو» را زیر آن بگذارى «ولایت » به معنى سرپرستى روى کاغذ نقش مى بنده.

این دو کلمه یعنى «ولایت » و «ولایت » رفیق و همراه همیشگى همند. تا مهر و دوستى دل مردى را پر نکرده باشد حلقه فرمانبردارى او را به گوش نمى کنیم. اگر جز این باشد لاف دروغ و گزاف است که مى زنیم و ادعایى که زود رنگ و روى خودش را مى بازد.

آخر مگر مى شود کسى ادعاى داشتن مهر و عشق را در دل داشته باشد اما تنها و تنها ساز خودش را بزند و هرکارى دلش خواست بکند؟

مهرى که خالق همه هستى به این آفریده هاى ریز و درشتش که همه عالم را پر کردند دارد، موجب مى شود که آنها را پرورش بدهد، سرپرستى کند و از خالى به حال دیگر برگرداند.

همان مهر و محبت که باعث شده اینهمه خلق عالم را رها نکند و براى امروز و فردا و سلامت و سعادتشان ولى و سرپرستى را برایشان تعیین کند، تا مبادا گردش روزگار و شیطنت ابلیس و پیش آمدهاى دوران این هم آدمیزاد را سرگردان نکند و در دست حوادث از بین نبرد.

غدیر عید دوستى است. دوستى خدا نسبت به بنده هاش، عشق پیامبر به امتش، همانطور که عید قربان وقت جشن و شادى آدم بود. و هنگامه شادمانى ابراهیم خلیل، وقتى که خالق هستى قربانى اش را قبول کرد و پسرش را به او بخشید.

«موعود» نیز قصه بلند دوستى است، مهر به کسى که سرپرست همه آفریده هاى خداست. همان که اگر نباشه سنگ روى سنگ نمى ماند.

لازم مى دانم خبر چاپ شماره مستقل «موعود جوان » را در آینده اى نزدیک بدهم. چرا مثل خیلى از بروبچه هاى دیگر به همه صفایى که در دل دارى به جمع «موعودیان » نمى پیوندى و با نوشتن نامه اى، فرستادن قطعه اى و یا خبرى در میان خبرنگاران افتخارى وارد نمى شوى. خانه موعود، خانه ولایت و دوستى است و پذیراى صمیمانه همه عاشقان موعود. منتظر آثار خوب شما هستیم.

ان شاءالله

خدا نگهدارت

ماهنامه موعود شماره ۷