به یُمن آمدن تو

زمان بدون تو مشتی ملال خواهد شد
جهان تجسّم یک احتمال خواهد شد

برای چشم به راهانت، ای سوار سپید!
در انتظار تو هر لحظه سال خواهد شد

اگر غروب نگاهت همیشگی باشد
دلیل ماندن و بودن سؤال خواهد شد

پس از طلوع تو خفاش شوم تاریکی
در اوج حوصله آشفته حال خواهد شد

اگر کبوتر صلح تو بال بگشاید
زمان مرگِ هر آنچه جدال خواهد شد

همین‌که راوی قصّه به آمدن برسد
غراب دلهره‌ها نیز لال خواهد شد

و آب‌های گِل‌آلود هم یقین دارم
به یُمن آمدن تو زلال خواهد شد

بابک دولتی